Batık Deniz

0.1 Prolog

Başlama Tarihlerinizi alalım bakalım -> 

~

Boğulduğunu sandığın her şey sana yüzmeyi öğretir ... ~

☆

"

Anemoia . Yunancadan türetilmiş bir kelimedir .
"Bilinmeyen , hiç yaşanılmayan bir zamana duyulan özlem " demektir . " Keşke o zaman orada olsaydım hissi " de denebilir . "

Okuduğu cümleyle doğruldu genç kız . Sahi ne kadar anlamlı bir kelime diye düşünmeden edemedi .
Anemoia , diye mırıldandı oturduğu sandalyede .

Aniden üzerinde hissettiği bakışlarla , okuduğu kitabı usulca kapattı ve görmeyi beklediği harelere döndü .

Gülümsedi , öyle bir gülümseme sundu ki karşısındaki harelere bütün umudumu , yaşama sevgimi sana sakladım der gibi gülümsedi .

Öyle bir baktı ki genç kız karşısındaki harelere ; nefesi titredi gencin , gök kubbeyi deldiği bakışları istemsizce kaçtı etrafa , tutmayı diledi harelerini çocuk , lâkin yapamadı .

Aniden ayaklandı , usul ve bir nevi yavaş adımlarla kardeşine ilerledi kız .
Mutluydu , kardeşi onu hasteneden çıkartmış ve kütüphaneye getirmişti .

Çocuk ise büyülenmiş gibi kızı izliyordu . Peri gibiydi kız , gökten düşmüş bir melek , ona gönderilmiş bir lütuf gibiydi .
Adı gibi ışık saçan bu kız için bir kere daha şükretti çocuk .

Sayısız lanet ettiği Tanrıya , neredeyse çıkmak üzere olduğu dine bu kız için inandı , bu kız icin şükretti .
Ve çocuk her şeyden çok sevdi kızı , her şeyden çok sevmeye yemin etti .

"Bu kitabı alabilir miyiz ? Çok anlamlı bir kitap Akay . "

Kısa boyuna nazaran yükseklere bakan kız karşısında , eğildi çocuk .
Kız , iri ve uzun insanlardan çekinirdi , ondan da çekinmesini istemiyordu .

"Alalım " dedi hipnoz olmuş bir nidayla çocuk .

Çok seviyordu kardeşini , herşeyden çok önemsiyordu . Çünkü Alina Akel onun zaafıydı .

Arkın Akay , ikizi için kendinden feraget ederdi lâkin yine de ikizini toz kondurmazdı .
Herkes bilirdi bunu , herkes bilir ona göre tavır koyardı Alinaya .

Kardeşinden gelen onayla bir çocuk misali sevindi kız . Olduğu yerde bir kaç tur döndü ve ikizine sıkıca sarıldı .

İkizi de karşılıksız durmamış , kızı belinden kavrayıp boy hizasına kaldırarak sarılmış , kafasını boyun aralığına sokmuştu .

" Kokun ... " diye mırıldandı çocuk .

" Benim nefes alma sebebim bal kızım ... "

Kız nefesinin titrediğini hisseti . Kardeşinin ona olan bağlılığı kelimelere sığdırılamazdı .

Alina Akel , Arkının zaafıydı .

Alina Akel , Akayın yaşama sebebi , nefes alma amacıydı .

Kız , Akayın omuzlarına tutunarak ayaklarını boşlukta sallandırdı . Bu hareket bir nevi yere inmek istediğini belirtiyordu .

Çocukta uysal ve de nazikçe kızı yere bıraktı ve elindeki kitabı da alarak kızın elini eline kenetledi .

Seke seke kardeşini takip eden kız karşısında çocuk aniden durdu .
Kızın yanağına elini sürerek boynuna sulu bir öpücük kondurdu .