අරුමෝසම්

දොලොස් වන කොටස

" LOVE IS THE ART THAT MAKES ME FORGET MY SELF.....!"

අනුකගෙ ගැඹුරු කටහඩින් මුමුනපු ඒ වචන ටික මගෙ හදවතේ ගැබුරුම තැනක සටහන් වුනේ මගෙ ජීවිතේ අලුත් පරිච්චේදෙකට පිටුවක් පෙරලිලා...

" යන්ද ඇතුලට කට්ටිය හොයනවා ඇති ඔයාව"

අනුකගෙන් ඈත් වෙලා මන් කිව්වේ අනුක අල්ලන් හිටපු මගෙ අත දිහා බලන්. අනුකගෙ ඇස් දිහා බලන්න බැරි හීන් ලැජ්ජාවකින් මගෙ හිත පිරිලා තිබුනා.

" ම්ම් යන්...!"

අනුක කියපු ගමන් මන් කලේ හැරිල යන්න හදපු එක උනත් අනුක අල්ලන් හිටපු මගෙ අත ඇදලා අරන් මාව ආයිමත් එයාට ලන් කර ගත්තා. මගෙ උරහිස් දෙපැත්තට අනුක අත් තියලා මගෙ මූනට බර වුනේ මගෙ හුස්මත් හිර කරලා. ඒ එක්කම අනුක්ගෙ තොල් මගෙ හිස් මුදුනෙන් තද වෙලා තත්පරේකට පස්සෙ අනුකගෙ නලල මගෙ නලලෙ ගෑවෙන්න එයාගෙ මූන මගෙ මූනට ලන් කලා. ඒ එක්කම මන් මගෙ ඇස් උස්සලා අනුක දිහා බැලුවා. ඒ අඩවන් වුන ඇස් වලින් බලන් හිටියෙත් මගෙ දිහාමයි.

" යන්...!"

ඊලග විනාඩියෙ මගෙන් ඈත් වුන අනුක මගෙ අතින්ම අල්ලන් අපෙ ගේ ඇතුල්ට යද්දි සදලි මුරකාරයා වගෙ දොර මුල්ලේ හැන්ගිලා හිටියා. ඒ අඩු පාඩුවට සෙනුක අයියයි දිලුක්ශ අයියත් ඉද්දි සදලි කට කොනට ගත්තු හිනාවක් එක්ක ඒකිගෙ ෆෝන් එක අපි දෙන්නා ඉස්සරහට දික් කලේ ලොකු වැඩක් කලා වගේ ගැම්මකින්.

" ඕයි ඕයීඊඊඊ "

මුන් තුන්දෙනා දොර අස්සෙ හැන්ගිලා කරලා තියෙන්නේ මගෙයි අනුකගෙයි ෆොටෝ ගන්න එක.

" අයුනි නන්ගී...ස්ටුඩියෝ එක වටේ හොරගල් අහුලලා කොහොම හරි වැඩේ ගොඩ දාගත්තා නේහ්..?"

දිලුක්ශ අයියා අනුකගෙ කර වටේට අතකුත් දාන් කියද්දි සෙනුක අයියා අනුකගෙ බඩට පාරක් ගහලා අනුකව බදා ගත්තා.

" හා හා දැන් මගෙ නෝනටයි මටයි පාඩුවෙ ඉන්න දීලා පලයව් යන්න "

අනුක හිනා වෙලා සෙනුක අයියවයි දිලුක්ශ අයියවයි තල්ලු කරද්දි කාලෙකට පස්සෙ මටත් සෑහෙන්න සතුටක් දැනුනා. හිතේ එක පැත්තක සැනසීම තියෙද්දි අනික් පැත්ත ඇවිලුනේ ගෙදර ගැන මතක් වෙලා.