" ေဆာရီး ဟန္ဘင္း ၊ ငါတို႔ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္ "
အခ်ိန္ကို ၾကည့္ေတာ့ ခုႏွစ္နာရီခြဲလုၿပီ ။ ခ်ိန္းထားတာထက္ နာရီ၀က္ခန႔္ေနာက္က်ေနေပမယ့္ ေဆာင္းဟန္ဘင္းသည္းခံလိုက္သည္ ။
" ရတယ္ ဝူရွစ္ေကာ ၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရာက္ေနတာ မၾကာေသးဘူး "
ထိုအခါမွ ဝူရွစ္ေကာက သက္ျပင္းခ်ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ခုံမွာ၀င္ထိုင္လိုက္၏ ။ အမွန္တကယ္ဆို အခ်ိန္မတိက်ျခင္းကို ေဆာင္းဟန္ဘင္းမႀကိဳက္ေပ ။ ေစာင့္ဆိုင္းရျခင္းကို သူတကယ္သေဘာမက် ၊ ကိုယ္ကလည္း ေနာက္မက်ေစရသလို တစ္ဖက္လူကိုလည္း ထိုင္ေစာင့္မေနခ်င္ပါ ။ တျခားသူသာဆို သူထျပန္ၿပီးႏွင့္ၿပီ ။ ဝူရွစ္ေကာက သူနဲ႔အေတာ္တန္ရင္းႏွီးသူျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း ၊ ယခုကိစၥကို ထပ္တလဲလဲေတာင္းဆိုထားျခင္းလည္း ပါေနေတာ့ အဘက္ဘက္ကစဥ္းစားၿပီး ဆက္ေစာင့္ေနရျခင္းျဖစ္သည္ ။
" ေအးကြာ ၊ ငါတို႔လည္း ထြက္လာတာပဲ ၊ လမ္းမွာေလ ျပသနာေလးတစ္ခုေပၚလာလို႔ "
ဝူရွစ္က ေဆာင္းဟန္ဘင္းကို ေျပာလိုက္ရင္း တံခါးဆီကို လွည့္ၾကည့္သည္ ။ ဟန္ဘင္းလည္း ထိုတစ္ေယာက္ကို မျမင္မိတာေၾကာင့္ ေမးဖို႔ျပင္တုန္းမွာပင္ ဝူရွစ္ေကာက မလုံမလဲေျဖလာသည္ ။
" ေဟာင့္ေဟာင့္က သန႔္စင္ခန္းခဏ၀င္သြားတယ္ ၊ သူေရာက္လာေတာ့မွာပါ "
ေရာက္လာေတာ့မွာပါ ဆိုေပမယ့္ ဆက္ေစာင့္လိုက္ရတာ နာရီ၀က္နီးပါး ။ ဝူရွစ္ေကာက စကားစျမည္ေျပာေပမယ့္ သူ႔ကိုအားတုံ႔အားနာျဖစ္ေနပုံ ။တစ္ဖက္ကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေပမယ့္ တစ္ဖက္လူကလုံး၀မကိုင္ ။ၾကာေတာ့ ဟန္ဘင္းလည္း စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လာသည္ ။ ဒီလိုအခ်ိဳးေတြေၾကာင့္ သူနာမည္ႀကီးေတြနဲ႔ အလုပ္မလုပ္ခ်င္တာ ။
တစ္ေလာကလုံးကို ဂ႐ုမစိုက္တဲ့အထာနဲ႔ အလုပ္ကိုလည္းမေလးစားတဲ့သေဘာေတြ။ အခုခ်ိန္းထားတဲ့တစ္ေယာက္ကလည္း အေတာ္ေလးနာမည္ႀကီးတဲ့အထဲပါသည္ ။ေဆာင္းဟန္ဘင္းက C Entertainmentေလာကနဲ႔ ပက္သက္လို႔ သိပ္မသိေပမယ့္
Gymလာကစားတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ သူ႔နာမည္ကို ဟန္ဘင္းမၾကားမွအဆုံး။
