M. olmak da ayıp değil B. olmak da hatta tutku yüzünden ölmek de ayıp değil, bütün iş M. ile B. olabilmekte yani zevkte. Tutku ya da zevk hatta tutku ve zevk saklanarak yaşanamaz.
Burada yorumları görmek benim için sevindirici. Ancak bazen başkaları tarafından rahatsız edilmemek için gerçek fikirlerinizi ya da düşüncelerinizi yazmıyorsunuz. Oysaki ben hem yorumlarınızı hem de hikaye ile ilgili önerilerinizi merak ediyorum.
Buraya yazmak istemediğiniz yorumları aşağıdaki linkten bana iletebilirsiniz. Gönderdiğiniz mesajları benden başka kimse göremez. Siz buradaki nickinizi mesaja yazmadığınız sürece mesajı gönderen tamamen anonim gözükür. Dolayısıyla rahat rahat yorum yapmak ve fikir belirtmek isteyenler için link:
Ayrıca hikayeler için bazı fotoğraflar eklemek üzere pinterest hesabım var. Takip ederseniz sevinirim. Ayrıca hikayelerde uygun gördüğünüz kısımlara eklemek üzere pinterest üzerindeki resimleri orada benimle paylaşabilirsiniz.
Pinterest Linki:
https://pin.it/3aAwPUry0
--------------------
Tarihi bir binaya girip asansörü beklerken Dianne'in şen şakrak neşesi dikkat çekiyordu. Bella'nın Efendisi koruyucu kollarını kızın omuzlarına dolamış ve onu neredeyse sahiplenircesine kendine çekmişti. Kimse Bella'ya nereye gittiklerini söylememişti ve kendi kendine, "Bu binanın tepesinde bir restoran olmalı," diye düşünerek kıpırdanırken dudağını çiğnedi.
Mel asansöre girerken kulüp kartını çıkardı ve ana paneldeki bir yuvaya yerleştirdi ve asansör inmeye başladı, Bella'nın normalden daha beyaz olduğunu ve endişeli gözlerini gördü. Çenesini tuttu ve yüzüne baktı, "Sorun ne ufaklık?"
Bella'nın nutku tutulmuştu, adamın elindeki kartta açıkça "The Club" yazıyordu ve Bella korku ve gerginlik içinde titriyordu, "Dianne beni yakın zamanda buraya getireceğini düşünmediğini söylemişti ama işte buradayım. Ben gerçek bir köle değilim, onu utandıracağım. Onu yine hayal kırıklığına uğratacağım". diye zihninde fırtınalar kopuyordu ve titreyerek dururken gözlerini aşağı indirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dianne, "Muhtemelen onu çok sıkı bir korseyle bağladınız Mel Efendi," diye araya girdi. "Onu küçük köleler odasına götüreceğim ve bir acemiye göre çok daha iyi olacak."
Bella başını kaldırdı ve efendisinin gözlerindeki endişeyi gördü ve doğrulmak için kendini düzeltti, asansörün kapıları açılırken gözlerini efendisinin elindeki karta dikerek "Ben iyiyim, korse yok." adeta fısıldayarak konuşabildi.
