တစ်နေ့တစ်ခြား ပိုပိုပြီး လှသွေးကြွယ်လာတဲ့ဂျောင်ကုကို
ထယ်ယောင်းမှာပိုပိုပြီးကရုစိုက်လာရတာမို့
စိတ်ရောလူပါ ပင်ပန်းနေရောဘဲ~
"အသေးလေးနော် လွယ်အိတ်ထဲမှာ ရည်းစားစာနဲ့ပန်းတွေပါလာပြန်ပြီ~"
"အဲ့တာ kookieယူခဲ့တာမဟုတ်ဘူး
သူတို့တွေkookieမသိခင်ထည့်ထားတာနေမှာ~"
"ဒီလောက်ကြိုက်တဲ့သူပေါနေတာ
ရည်းစားတွေရနေပြီလား~"
"မရပါဘူး kookieကြိုက်တာတစ်ယောက်မှမတွေ့ဘူး~"
"ဟုတ်လား တကယ်လို့ရည်းစားတွေဘာတွေရရင်ဦးကိုပြောနော် ဦးသေချာကြည့်ပေးမယ် အသေးလေးနဲ့သင့်တော်ရဲ့လားဆိုတာ~"
"ရည်းစားမထားချင်ပါဘူး ဦးနဲ့နေရတာပျော်တယ်
ဦးကkookieကိုအလိုလိုက်တယ် ကရုလဲစိုက်တယ်~"
ပြောရင်းနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်လာတက်ထိုင်တဲ့ဂျောင်ကုက
သူ့တင်ပါးအိအိလေးနဲ့ထယ်ယောင်းd*ckကို
သွားဖိမိတော့ ထယ်ယောင်းစိတ်တွေထိန်းရခက်နေပြီ~
*မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး sexလုပ်မှဖြစ်မယ်
မန်နေဂျာကိုလူခေါ်ခိုင်းဦးမှ~*
"ဦး~ဘာလို့မျက်နှာတွေနီနေတာလဲ~"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အောက်ဆင်းဦးနော်အသေးလေး~"
"ဆင်းချင်ဘူး~"
"အား..ပေါက်ကွဲတော့မယ် မရတော့ဘူး~"
"ခေါင်းကိုက်လို့လားဦး~"
"မဟုတ်....ဟုတ်တယ် ခေါင်းကိုက်နေတာအဲ့တာကြောင့်ဆင်းဦးနော်~"
"ဟုတ်ကဲ့ ဆေးရုံသွားကြမလားဦး~"
"ရတယ်အသေးလေး ဦးကိုယ့်ဖာသာသွားလိုက်မယ်~"
"ခန...ဟာ ဦး~"
သူ့ကိုပစ်ထားကာ ရုံးထဲကပြေးထွက်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့် ဂျောင်ကုမှာကြောင်တောင်တောင်ကျန်ခဲ့ပြီ~
"အာ့...ရှင်ဘာလို့အဲ့လောက်လောနေတာလဲ~"
"ငါ့မှန်အချိန်မရှိဘူး အဲ့တာကြောင့် အကုန်ချွတ်လိုက်တော့~"
"အနည်းဆုံး ရေတော့ချိုးသင့်တယ်မဟုတ်လား~"
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် သူ့ရဲ့one-night standတွေထဲကကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုအမြန်ဆက်သွယ်ကာ
hotelသွားတာက အတော်လေးကိုဆာလောင်နေလို့လေ~
YOU ARE READING
~~သွေး~~
General Fictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
