Atalay: Neyi hissedemiyorsun?
Eylem: Duyguları.
Eylem: Kimseye kızamıyorum artık.
Eylem: Kimseyi sevemiyorum, hiçbir şeye sinirlenemiyorum.
Eylem: Mutlu olamıyorum, acıyı hissedemiyorum Atalay.
Eylem: Kalbi atan bir duvardan farkım yok.
Eylem: Yaşamak istiyordum.
Eylem: Sonra, sen çıktın karşıma.
Eylem: Namı diğer gönülkıran.
Eylem: Adın okulda öyle bir dolanıyor ki kurtuluşum olduğuna inandım.
Eylem: Benim taştan kalbimi ancak kalbi olmayan biri kırabilir, diye düşündüm.
Eylem: İstediğim tek şey hissetmek.
Eylem: İyi ya da kötü, sadece bir şeyleri hissetmek istiyorum.
Atalay: Neden kırılmayı tercih ediyorsun?
Atalay: Sevilmeyi iste.
Eylem: Sevilmeyi kimseden isteyemem, Atalay.
Eylem: Kimse kendi isteğiyle birini sevmez.
Eylem: Artık insanların sunduğu tek şey karşılıksız nefret.
Eylem: Ve sen bunu hakkıyla yerine getiriyorsun.
Eylem: Bana nefretini göster, kalbimi kır.
Eylem: Gerekirse ağlayayım. Ağlamayalı 10 yıl oldu, gönülkıran.
Eylem: Ama sevilmeyi bekleyemem.
Eylem: Sevginin bana kendiliğinden gelmesini bekleyemem. Dileneceğim tek şey, nefret olabilir.
Atalay: Kafayı yemişsin.
Atalay: Anlattıkların hiç gerçekçi gelmiyor.
Atalay: Bu nasıl mümkün olabilir amına koyayım
Eylem: Bunları anlattığım tek kişi sensin.
Eylem: Bana yardımcı ol.
Eylem: Bir daha cesaretimi toplayıp kimseden bunu isteyemem.
(Görüldü)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönülkıran | Texting
RomanceEylem: Sinirliyken içinden başka birinin çıktığını söylüyorlar. Eylem: Gözlerin o kadar siyah oluyormuş ki kimse birkaç saniyeden fazla bakamıyormuş. Eylem: Biraz saçma geliyor kulağa ama inanmak istiyorum. Eylem: Şu an gerçekten bir gönülkırana mı...
