Görev | Draco Malfoy

9 - What Are U Talking About?

| Adelina'nın Anlatımı

Olanlardan sonra tüm moralimiz bozulmuştu. Aklımıza bir sürü şey geliyordu fakat ortada konuşamazdık. Son dersimizde bitince draco ile odaya konuşmaya gittik. Odaya girince sessizlik büyüsü yaptık ve oturup derin nefes aldık.

Daha fazla dayanamayarak "plandanımızdan babamın ve tüm ölüm yiyenlerin haberleri var draco bittik biz..."dedim. Oturduğu yerden kalkarak yanıma gelip oturdu.

"Hemen pes etme Adel, olabilir, bilebilirler. Zaten bilmezlerse mucize olurdu. Bunu sende biliyorsun. Profesör Snape akbaba gibi bizi takip ediyordu, o bizi görmedi çok dikkat ettik ama bizi görebilecek birini tutmuştur, o da gidip ona ispitlemiştir."

"Draco artık her şey çok daha zor olacak. Bugün çok şanslıydık, ya dövmen olsaydı. Ayrıca hâlâ kanıtlayabilir, yara izi bizi her gördüğünde ağrıyor. Bunu dile getirmişti zaten arada sırada. Şimdi profesörlerin Voldemort'un onun zihnine girdiğinden haberleri olucaktır. Profesörler bizim ne halt yiyeceğimizi az çok biliyorlar zaten."

"O zaman bizi çoktan okuldan atarlardı. Bildikleri bir şey var Adel."

"Evet ama bunu öğrenmeye çalışamayız, anlamıyorlarsa da öyle yaptığımız zaman anlarlar."

"Haklısın güzelim. Biz hiç bir şey olmamış gibi devam edelim. Zaten şuana kadar her şey istediğimiz gibi gitti. Bundan sonrasında da onlar olmasa da ben senin yanındayım. Seni asla yalnız bırakmıcam."

"İyi ki varsın." draco eğilip sarılmıştı, güvende hissediyordum. Bu his artık her birlikte gezdiğimizde, gülümsediğinde, İltifat ettiğinde oluyordu, anlamıyordum fakat onca şeyin arasında bir de bunu sorgulamak istemiyordum. Kendimi geri çektiğimde draco şaşırmıştı.

"Hayır rahatsız olmadım, dizine yatabilir miyim onu sorucaktım."

Gülümseyerek kafasını salladığında yatakta sırtını duvara yasladı ve bacaklarını uzattı. Daha sonra topladığım saçlarımı özgür bırakarak dizine kafamı koydum. O yavaşca saçlarımla oynarken bende mayışarak uyumuştum.

| Draco'nun Anlatımı

Ona her sarıldığımda deli oluyordum, bir insan nasıl bu kadar güzel kokabilirdi? Dizime yatmak istediğini söylediğinde çok sevinmiştim. Bugün Harry ona bakarak canavar onlar diye bağırdığında harry'i orada öldürmek istedim. Daha ben onun saçının teline bile dikkatli davranırken onun bir anda hiç düşünmeden öyle demesi çok sinirimi bozmuştu. Neler oluyordu? Aşık mı oluyordum? Çocukluk arkadaşıma mı? Kağıtta kardeşim olan birine mi?

***

| Draco'nun Anlatımı

Yaklaşık 1 2 saat sonra akşam yemeği saati yaklaşıyordu. Adel uyudu uyuyalı uyanmasın diye neredeyse hiç kıpırdamamıştım. O uyurken saçlarını defalarca örüp bozmuştum, düz yerine dalgalı saçları vardı artık. Ancak eninde sonunda uyandırmam gerekti, yemek yemeliydik.

Fısıldayarak konuştum "Adel.., Adel"
"5 dakika daha" diye uykulu sesiyle cevap vermişti, gülümsedim. "Hadi akşam yemeğini kaçırıcaz yoksa." İkiletmeden kalktığında saçlarını topladı, düz yerine dalgalı saçlarını görünceye gülümsedi ve esnedi.

"Örmeyi kimden öğrendin?"

"Annemden, saçlarını ben örerdim."

"Anneni çok seviyorum, çok zarif bi' kadın. Saçlarımda çok hoş olmuş teşekkür ederim."

Adel ayağa kalkıp aynanın karşısında saçını tekrar toplayıp üstünü düzeltirken konuştum. "rica ederim, o da seni çok seviyor." gülümsemiştim, gülümsemişti.

***

| Draco'nun Anlatımı

Yemeği yerken yan tarafımda ki Astoria ile Pansy abarta abarta gülerek konuşuyorlardı. Arada Adelin onlara ters ters baktığını görüyordum, haklıydı da. Yemeği bitirip vakit geçsin diye Adel'le havadan sudan konuşurken Hermione çekinerek yanımıza geldi.

"Şey- selam. Afiyet olsun, yemeğinizi bitirdiniz mi?" İkimizde cevap vermeyince devam etti; "rahatsız ettiysem üzgünüm"

Adel dayanamayarak konuştu. "Hayır etmedin, n'oldu?"

"İkinizden de özür dilemeye geldim, yoksa içim rahat etmezdi. Hâlâ konuşmak istemezseniz anlarım. Özür dilerim her şey için."

"Saçmalama Hermione, olabilir böyle şeyler. Değil mi Draco" dediğinde önce Adel'e sonra Hermione'ye baktım. "Adel haklı, sorun yok fakat diğerleri ner'de? Yüzleri yok diye seni mi göndermişler?" Bunu demekten de çekinmedim açıkçası. Harry'e hâlâ sinirliydim. Hermione hemen cevapladı:

"Onların sizin yanınızda olduğumdan haberleri yok fakat hâlâ pişmanlar. Normalde onlar da özür dileyecekti fakat yasak saatinden önce dileyeceklerdi, hani çoğu zaman o saatte toplanıp sohbet ederiz ya, o yüzden fakat ben daha fazla dayanamadım." Adel bunu duyduğuna sevinmişti, Hermione onu, o da Hermione'yi seviyordu. Adel ayaklanıp Hermione'ye sarıldığında Hermione konuştu:

"Ee kütüphaneye gidip herkesin dedikodusunu yaparken ders çalışmayacak mıyız?" Adel gülümsedi.

"Sorman hata! Görüşürüz Dracoo."

"Görüşürüz." Adel gidince çok canım sıkılıyordu. Adelina'nın gittiğini gören Astoria koluma sarıldı, şaşırarak kolumu geri çektim.

"Biraz konuşabilir miyiz Dray?"

Fısıldayarak ona bakmadan konuştum. "Çatladın zaten kaç gündür."

"Ne dedin? Duyamadım."

"hiç, konuşalım dedim sadece" birden gülümseyerek Pansy'e veda etti ve beni de yerimden kaldırarak Hogwarts'ın herhangi bir koridoruna sürükledi. Nereye gittiğimize dikkat etmedim, sadece yere bakıp Adel'i düşünüyordum. Ben bunu düşünürken Astoria beni bir anda duvara itti. Sendelerken sinirle konuştum.

"Napıyorsun Astoria!" Birden sinirlendi. "Sana deli gibi aşık olduğumu görmüyor musun?!"

"Ne saçmalıyorsun?"

"Seni seviyorum diyorum! Seni Adel'le yan yana gördükçe çıldırıyorum! Neden bana bir şans vermiyorsun?!"

Bana aşık olan birine daha fazla sert davranmak istemedim, sakin kalmaya çalışarak konuştum. "Üzgünüm ama ben seni sevmiyorum Astoria, peşimi bırak lütfen."

"Neden? Yoksa adel'e mi aşık oldun?"

Sinirlendim. "O benim kardeşim. Kendine gel!" Güldü.

Birden bağırdı. "Kardeş olmadığınızı bilmediğimi mi sanıyorsun?!" Hemen elimle ağzını kapattım.

"Bağırmasana kızım!" Elimi ağzından çektim. Cümlenin sonlarına doğru ağzını kapattığım için sesi çok duyulmamıştı.

"Neden? Yoksa sırrınız ortaya mı çıkar?" Gülümsedi. "Ama merak etme, kimseye söylemeyeceğim. Daha doğrusu şuanlık bir sey yapmayacağım ama ilerleyen zamanlarda durmayacağımdan emin olabilirsin."

dalga geçer gibi gülümseyerek gittiğinde dımdızlak olduğum yerde kala kalmıştım. Kesin babam söylemişti, zırt pırt toplantı yapıp duruyorlardı zaten. Bide bu çıktı başımıza.

***

Yasak saatinden önce altın üçlüyle oturup sohbet ediyorduk, barışmıştık daha doğrusu barışmak zorundaydık zaten görevden dolayı. Hiç bir şey olmamış gibi, eskisinden daha yakın olmuş gibiydik. Yasak saati geldiğinde odalara dağıldık. Adel'e yatmadan önce Astoria'nın yaptığını başından sonuna doğru ve eksiksiz bir sekilde anlattığımda sinirlenmişti, fakat belli etmememeye çalışmıştı. Daha sonra başka şeylerden konuşurken Adel uyuya kalmıştı, bende kalkıp üstünü örttüm ve kendi yatağıma yatıp uyudum.

Bölüm sonuuu