Sabah olduğunda Aryonda telaş esamesi okunuyordu hava bile gergindi sanki bugün uyanır uyanmaz odama gelen kahvaltı ve görevli ablanın Teoman bey kahvaltıdan sonra aşağıda bekleniyorsunuz demesi ile başımı sallamıştım direkti banyoya gittiğimde elimi yüzümü yıkayıp işedim içeri girip kahvaltımı yaptım harika bir omletti yanındaki avokadoyu da gömdükten sonra kapıdan bildiriyi yaptım tabakları almaları için
Kendimi duşa atmıştım o kadar rahatlacı hissi vardı ki ayrıca ben bugün uykumu çok iyi almıştım he valla baya iyiydim duştan çıktığımda saçımı hafif kurulayıp gri bir polo yaka altıma da ekose desenli bir kumaş giyip aşağı uçtum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baba fenaydım ha neyse ben merdivenleri ikişerli inerken en son 4 ünü zıpladığımda asla herkesi burada beklemiyordum tam olarak koltuklarda oturmuş 5 üye ve Liderin gözleri bana döndü hafif kırık bedenimi kaldırdığımda hiç bişey söylemeden herkese günaydın diyip Berkanla bro selamlaşması yapıp bana ayrılan kanepeye oturmuştum karşımda Özge solumda Lider sağımda Fatih karşı çaprazımda cansel yanında da murat ın yan Çaprazında Berkan ve önünde bilgisayar vardı oldukça önemli şeyler yapıyor gibi haldeydi merak etmiştim açıkcası
Traji komik bir andı herkesin ortasına o şekilde zıplayışım ama bunu toparlayan Fatih olmuştu "evet bu bi toplantı değil biliyorsunuz ki" dediğinde son gelmiş olmama gönderme yapıyordu umursamadım iki düğmesi açık polo yakamı çekiştirirken bugün haftasonun olduğundan baya da rahattım aslında okulu takan kimdi artık ben Aryonun üyesiydim yani sanırım beni bu gidişle atarlar mıydıki
Emin değildim ben bu tarz şeyleri overthinklerken fatih devamlı konuşuyordu ardından "bugün giyiminizi görmek adına önce hanımlar lütfen" dediğinde Cansel ve Özge ayağı kalkıp onlar için hazırlanmış kıyafetleri giymeye gittiler bunun bir prova olucağını eksiğimiz ya da olmayan kıyafetlerimizi değiştirmek adına üyeler ve liderin sözü için buradaydık kıyafet çok önemliymiş bizi o şekilde tanırlar bizimle ona ithafen konuşurlarmış
Aklıma takılan soru ile erkek erkeğe kaldığımız guruba dan diye sordum "kıyafet sahiden bu kadar önemli mi?" Hepsinin bakışları bana dönmüştü liderin bile ben bu zamana kadar bunu hiç iplemiyor oluşumu belli ediyordum ama karşımdaki adamlar resmen her zaman jiletlerdi yani onlara sormayacaktım da kime soracaktım canım azıcık patavatsızdım sadece
"Evet Teocum önemlidir sen akşamkileri bir gör dersin bunlar ne yaşıyor" diyen Murata bakıp gerginliğimi hat safaya çıkartmış olmamın huzursuzluyla "yani benim için önemli değil sanırım" dediğimde Berkan onu onaylayıp önündeki bilgisayara döndüğünde Fatih ise bunu fırsat bilmiş gibi
"Denemeden 39 matematik sorsunu doğru yapmışsın feni de fullemişsin diğerleri boş" dediğinde bu nerden biliyordu anasını satayım donup suratına bakarken "ben senin velinim ya" dediğinde herkesin ufak sırıtışı benim de sıçışım gibi bir andı bu bugün ne kadar rezil olucaktım daha
