VERA

41.

Medya: Ferda'nın düğünde giydiği abiyedir!

Bu bölüm yelizesma10 ithaf edilmiştir.

............

Ferda;

Okul koridorunda yeni edindiğim ve aynı bölümde olduğumuz Betül ile dolaşıyordum. Bir yandan kolumun altında, çantama sığmayan kitaplarım ile can çekişirken; açılan konudanda geri olmuyordum.

" Sinan Yağmur'u bende çok seviyorum. Onun ' Aşkın Gözyaşları ' kitabını okumuştum. Hayatımda Peygamber sevgisini böyle güzel anlatan bir yazar görmedim."

Betül beni onaylayarak heyecanla ekleme yaptı.

"Onu okurken ağladım ben Ferda. Allah'ım yok böyle bir şey."

Ona gülümserken damağımda hissettiğim rahatsız edici sıvıyla ağzımı tutup en yakınımızda olan tuvalete koştum. Can havliyle elimdeki çantam ve kitaplar yeri boylarken, kendimi hemen ilk boş tuvalete attım. İçimde ne var ne yok boşalattıktan sonra sifona basıp, duvarlara tutunarak ellerimi yıkamaya gittim. Kapıyı açmamla Betül'ün korku dolu bakışlarıyla göz göze gelmiştim.

"Ferda? İyi misin?"

Başımı belirsizce salladığımda peçeteyle yüzümü duruladım. Allah'tan tuvalete yakın bir yerdeydik. Koluma girip tuvaletten çıktığımızda temiz hava almak için üniversitenin bahçesine çıktık ve çimlere oturduk.

"Canım iyi olduğuna emin misin?"

"İyiyim merak etme yani korkulacak bir şey yok..yoktur herhalde."

Betül kaşlarını çatarak bana baktığında ben ise rahatlamış midemi tutuyordum.

"Ne zamandan beridir böylesin?"

İstifra sürecim ilk Melih'le tatildeyken olmuştu onun sonrasında ise tek tük devam etmişti ama bugünlerde ise bu sıklık çoğalmaya başlamıştı.

"Son bir- iki gündür böyleyim."

"Peki başka şikayetlerin oluyor mu?"

Düşündüm. Bir de kokuya karşı fazlasıyla hassasiyetim başlamıştı. Mesela Melih yanımda parfüm sıktığında normalde hoşuma giderdi ama bu son birkaç gündür aşırı derecede rahatsız oluyordum keza et yemeklerinde de öyle.

"Kokuya karşı var birde etli yemekleri yiyememeye başladım."

Betül şüpheyle bana baktı.

"Doktora gidelim mi çıkışta?"

"Yok canım, bende oluyor arada böyle. Mevsim ya da stresten dolayıdır geçer bir süre sonra."

Betül pek ikna olmayarak bana baktığında bakışlarım voleybol oynayan takıma gitti.

"Peki sen öyle diyorsan."

Tebessüm ederek içimdeki kötü hisleri defetmeye çalıştım. Günün çoğunu derslerle geçirdikten sonra Melih'le yine çakışmayan ders saatlerimiz yüzünden eve tek dönüyordum. Arabayı her ne kadar kullanmam için ısrar etsede, zor durumda kalmadıkça otobüsle gidiş geliş yapıyordum. Bugün Melek Annem yakın bir arkadaşında kalacaktı. Arada böyle kaçamaklıkları Melih ile başbaşa kalalım diye yaptığına emindim.