VERA

25.

Selamünaleyküm Ballarım 🤦‍♀️🔫❤️‍🩹
Geldim vallahi yanlış Görmediniz.
Öncelikle hepimizin Ramazanı Şerifemiz mübarek olsun. Arayı açmayacağım dediğim her sefer de aylar sonra buraya geliyorum farkındayım. Bunun son olmasını umarak sizleri bölümle başbaşa bırakıyorum...

İkimiz sanmıştık ki, tek kişilik bir yalnızlığa bile rahatça sığarız. (Attila İlhan)

...

" Serbestsiniz sessiz olmak şartıyla! Soru getirecek olan varsa getirsin."

Matematik defterimi kapatıp başımı defterimin üstüne koydum. Tüm sınıf bu ânı bekliyormuşcasına 'oh be' diyip yanındakiyle konuşmaya başlamıştı. 5. Derste olmamıza rağmen hâlâ ayakta uyuyordum. Sabaha kadar Melih'e durumu nasıl açıklayacağımı düşünmüş durmuştum. Ben bile gideceğime bu kadar ikna olmuş bakarken Melih ne tepki verecekti diye de içim içimi yiyordu.

Gözden ırak olan gönülden de ırak olur ' derler. Kafam o kadar karışıktı ki, robot misali gibi okulda dolanıyordum.

"Ferda, iyi misin?"

Kafamı hemen kaldırıp Emre Hocamıza çevirdim.

" Başım ağrıyor biraz Hocam onun dışında iyim sağ olun. Bir şey mi oldu?"

Gülümseyip yanına gelmemi işaret etti. Ağırca yerimden kalkıp Emre Hocanın masasına gittim. Şakındım çünkü Emre Hoca ile ders dışında hiçbir muhabbetimiz ve samimiyetimiz olmamıştı. Bu tavrı belki de annemin vefatından dolayı böyleydi.

Birkaç adım geride durup ellerimi önümde birleştirdim. Emre hoca da sandalyesini bana dönük şekilde döndermişti. Bacak bacak üstüne attığı bacaklarını düzeltip pür dikkat bana baktı.

Gerginlikle parmaklarımla oynamaya başlamıştım.

"Olanlardan haberim var. İyi misin diye sormayacağım çünkü bu durumda iyi olmak elde değil. Sadece yarana tuz bastırıp, hafifletmeye çalışırsın."

Bakışlarım ellerimdeyken iç çektim.

"Evet Hocam. Ölüm hayatın bir gerçeği. 1 ağlarsın 2 ağlarsın ama en sonunda kabullenip kenara çekilmen gerektiğini anlarsın."

O da aynı benim gibi iç çekip sandalyesini bana daha çok yaklaştırdı.

" Rehber Öğretmeninle konuşmak ister misin peki? Tabi ki de buna karar verecek bir olgunluktasın ama ben derslerinde bu kadar başarılı bir öğrencimi kaybetmek istemiyorum. "

Yurkunarak kafamı salladım olumsuza.

"Teşekkür ederim Hocam ama iyim ben. Duygularımı derslerime yansıtmam."

Zoraki bir tebessümle şalımın önünü düzelttim. Emre Hoca memnun bir gülüşle onayladı beni.

" Yine de bir sorun, problemin olursa bana bildir tamam mı?"

Kafamı sallayıp izinle yerime geçtim. İçimde anlamsız şekilde Emre Hocanın benimle böyle ilgilenmesi kafamı karıştırırken, başımı geri masaya koyup gözlerimi kapattım.

Aradan geçen birkaç dakika sonrasında öğlen arası olmuştu. Melihgil bugün okulca üniversite gezisine çıkmışlardı. Okulun bitimine doğru geleceklerdi.

Okula geldiğimde tanıyıp, tanımadığım birçok kişi baş sağlığından bulunmuştu. Bu durum beni fazlaca şaşırtasa da fazla umutlanmayarak nazikçe teşekkür etmiştim. Koskoca okul üstüme doğru geliyordu.