Mikha is a sort of a quiet person who hates being the center of the fame. She lives alone and she always have morals and boundaries. Aiah is a seductive type of person who keeps her inner secret.
She is at the center of fame, keeps herself in a man...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Being with Aiah again feels like we became the lost soulmates again, kung sana wala sumira sa aming relasyon noong college pa lang kami.
But what if she is hurting me again? What if it repeats the same cycle as before? Will I trust her again? Or wala na akong magawa kundi hayaan ko sila na magkasama na sila ni Zack?
Yan ang kinatakutan ko, kung may inagaw sakin ang mahal ko sa isang mayaman. Sakaling babalik ako at gagawin ko na di nila ginawa noon. Disclose the cases of complaints coming to the Company that Zack works as a CEO.
Yan ang misyon ko. Kahit kailan, gagawin ko ang mga motives nila dahil sinira nila ang future ko with my girl.
Hinding-hindi mo mababawi ang mga ginawa mo sa akin, Zack Peralta. Dahil lang sa mga ginawa mo? Parang walang hiya at walang kwenta ang mga maruming utak na sinasabi ng mga biktima na itinatago niya ang mga ebidensiya at papatayin ang mga biktima dahil lang sa maruming sikreto? Ha! Ako na yan para sa mga biktima.
.
.
.
.
.
Time Passes...
.
.
.
.
.
Nandito ako ngayon sa apartment ko dahil ipa introduce nila ang mga businessman for a negotiation at deals dahil kailangan daw nila ng shares at kung may importante daw ako ng gagawin. Meron, pero sikreto dahil ipakilala ko ang sarili ko.
I went out of my apartment and headed to the building where I'll become appointed the new CEO of this Philippines' Branch, of course I'll take it as an instant because I needed it for the things that it means necessary.
"Hello Ma'am Matilda, this is some of our finest businessman who will have to agree upon our shares and the things that will make it negotiable." Saad ng Butler at tumango ako. Parang butler ko na to dito sa Pilipinas ah? Kung kailan lang ako may balak na tulungan niya ako.
Matapos ang hindi mabilang na minuto ng aming pagpupulong, sa wakas ay natapos na ito at nakuha ang mga bahagi ng mga negosyante.
"Sana hindi ito magulo, Miss Matilda."Saad ng isang negosyante at tumango ako, para hindi maabala ang isang pangyayari sa pag partner namin.
"Alam ko naman na magiging success ito, Sir. Kung kaya mo ako magtiwala sa akin, ay pwede na itong gawin para sa statistics." Saad ko din at tumango nalang at umalis sa opisina ko. Mabait din ang mga businessman at hindi pa ako naka reklamo kung ano-anong problema sa mga kompaniya nila. Kung magtiwala na sila sa akin, ay hindi na sila mag problema ulit.
.
.
.
.
.
Time Passes...
.
.
.
.
.
Nang sa wakas ay tapos na akong magtrabaho sa aking opisina sa unang araw. Lumabas ako at tumungo para kumain sa mga street foods.
Alam ko naman na namiss ko na itong pagkain dahil sa masarap na panlasa. Of course hindi ako makareklamo pero ang iba ang lasa at masarap parin of course.
Pumunta ako sa karinderya ni Aling Dionisia dahil dito ako kumain ng tanghalian at hapunan kasama si Gwen noong college pa ako, noong wala pa kami ni Aiah.
"Nanay Dionisia! Kamusta ka na po!" bati ko kay Aling Dionisia at niyakap ko siya dahil sa natagalan ko na hindi nakabalik dito. Of course miss na din ako ni Aling Dionisia dahil lang sa pagluluto niya, of course.
"Kamusta sa buhay mo, ija? Na remind ang anak ko na nasa Britain ka pala? Ang yaman mo ah." Saad ni Aling Dionisia at tumango ako.
"Alam mo naman pala Nanay Dionisia, pero hindi masyado masarap doon ang mga pagkain nila at sanay na talaga ako sa luto mo, Nanay. Kung pwede ba hainan mo po ako ng mga paboritong hapunan ko noong naalala mo pa." Saad ko kay Aling Dionisia at tumango siya. Kung naalala pa niya, masaya na ulit ako.
"Sige, ija. Mga inday! Ipaghainan niyo na dito si Mikha-" Marahan ko siyang pinutol habang sinusubukan niyang banggitin ang pangalan.
"Ay, Nanay Dionisia. Hindi na po ako si Mikha Lim, tawagin niyo na po ako si Matilda. Nag-iba na po ako ng pangalan ko eh, sorry po." Sincere na saad ko at alam kong malungkot na ayaw niya mabanggit ang bagong pangalan ko.
"Pero lagi naman kita tinawagan na Mikha ah? Kung pwede kami lang ng Inday ko?" Saad ni Aling Dionisia at paulit-ulit niyang tinataasan ang kilay niya at napapikit ako at napabuntong-hininga.
"Sige po nay, pwede niyo po ako tawagin Mikha. Pero wag mo po ibanggit sa iba dahil nagbago na po ako, nay. Ha?" Saad ko kay Aling Dionisia at sumaya siya, tumango siya at pumunta sa kusina at ipinaghainan niya ako ng paborito kong hapunan noong College pa ako. Oh how I missed these days. I thought to myself before sitting down on the usual table.
Pagkatapos ko na kumain ng hapunan dito kay Aling Dionisia, nagpaalam na po ako at binigay ko ang isang libong piso kay Aling Dionisia.
Noong una, itinanggi niya ito dahil sa sobrang pera ay hindi na nila ito matanggap bilang pasalubong.
Pero ipilit ko sila na matagal ko na silang di nagkikita at kung sana pwede nalang keep the change. Wala na silang magawa at kinuha ang pera ko, napasaya ako at niyakap ko ulit si Aling Dionisia at umalis na ako sa karinderya niya. Hays, good old times. I thought to myself before getting in the car.
Dumiretso ako sa loob ng parking lot malapit sa malaking building at nagdrive paakyat sa rooftop dahil palihim kong susubaybayan si Zack Peralta, kung saan ang gusaling ito ay mas malapit sa kanyang gusali kumbaga.
Binuksan ko ang baul at isinuot ang ganap na itim na damit na ikukubli ko para hanapin ang mga ebidensya ng pinakamaruming sikreto ni Zack.
Hinding-hindi ka makakalayas sa akin, Zack Timothy Peralta. I thought to myself.
