Εκεί που άρχισαν όλα

Κεφάλαιο 26

Ο Τζορτζ κάθισε σε μία πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι και όλοι τον περιτριγύρισαν για να ανοίξει τα δώρα του. Φαινόταν πάρα πολύ χαρούμενος. Αυτός ήταν ο βασικός σκοπός όλης της έκπληξης: Να είναι ο Τζορτζ χαρούμενος.

-Σε ευχαριστώ πολύ για το δώρο, Χάρι! είπε χαρούμενος ο Τζορτζ ενώ έβαζε στην άκρη την τάρτα που του έκανε δώρο ο Χάρι

-Και τελευταίο δώρο, το δικό μου! Πάω να το φέρω από το δωμάτιό μου!

-Ανυπομονώ...

Έτσι έτρεξα στο δωμάτιό μου, μπήκα μέσα, βρήκα πάνω στο κομοδίνο μου την κάρτα που είχα φτιάξει και έτρεξα στη αίθουσα αναψυχής να τους την δώσω.

-Είναι και για εσένα και για τον Φρεντ! είπα καθώς του την έδινα ενώ κοίταζα και τους δυο τους

-Δεν χρειαζόταν να φτιάξεις δώρο και για εμένα! είπε ο Φρεντ ενώ κοίταζε την κάρτα πάνω απο τον ώμο του Τζορτζ

-Δεν θα έδινα δώρο στον μεγαλύτερό μου αδερφό; είπα και ο Φρεντ χαμογέλασε

Ο Τζορτζ κοίταζε την κάρτα άφωνος.

-Τζένη εσύ την έφτιαξες;

-Ναι! Ποιος άλλος; Γιατί ρωτάς;

-Αγάπη μου έχεις ταλέντο! Είναι τέλειο! Και η ζωγραφιά φαίνεται σαν φωτογραφία.

-Σε ευχαριστώ πολύ Τζόρτζι μου!

-Τζένη, ο Τζορτζ έχει δίκιο! Είναι πάρα πολύ ωραία! Πόση ώρα σου πήρε να την φτιάξεις;

-Περίπου 2 ώρες! Μέχρι να σκεφτώ και τι θα κάνω.

-Δεν σε κούρασε; με ρώτησε ο Τζορτζ

-Όχι! Το έκανα με αγάπη οπότε τι να με κουράσει;

-Φαίνεται ότι το έκανες με αγάπη! Αλλιώς δεν θα έβγαινε τόσο ωραίο! είπε τελικά ο Φρεντ

-Ευχαριστούμε πολύ! Είναι από τα καλύτερα δώρα που έχω πάρει! είπε ο Τζορτζ ακόμα έκπληκτος

-Το ήξερα ότι θα σας αρέσει.

Τότε τον φίλησα και έκατσα πάνω στα πόδια του. Ο Φρεντ κατευθύνθηκε προς το τραπέζι με τα φαγητά, στάθηκε μπροστά στην τούρτα, έβγαλε το ραβδί του και εμφάνισε ένα αναμμένο κεράκι πάνω στην τούρτα. Έτσι πήρε την τούρτα και μας πλησίασε. Εμείς αρχίσαμε να τραγουδάμε στον Τζορτζ για τα γενέθλιά του. Όταν τελείωσε το τραγούδι τον παρότρυνα:

-Κάνε μια ευχή και μετά σβήσε το κεράκι!

Έτσι ο Τζορτζ έκλεισε τα μάτια του και έκανε μια ευχή. Μετά άνοιξε τα μάτια του και έσβησε το κεράκι.