Εκεί που άρχισαν όλα

Κεφάλαιο 11

Είναι το πρωί της Παρασκευής πριν την επόμενη τους προπόνηση και περιμένω την απάντηση του Τζορτζ αν τελικά με αφήνει ο Όλιβερ να πάω στην προπόνησή τους. Το βράδυ όταν φάγαμε το δείπνο, φύγαμε από την Τραπεζαρία με τα παιδιά και κατευθυνθήκαμε προς τον κοιτώνα του Γκρίφιντορ ενώ παράλληλα μιλάγαμε. Λίγο πριν φτάσουμε στην είσοδο του κοιτώνα είδα τον Τζορτζ να έρχεται προς το μέρος μας από έναν άλλον διάδρομο. Όταν έφτασε κοντά με τράβηξε ελφαφρά από τον καρπό και με παραμέρισε από τους άλλους.

-Θέλω να σου πω κάτι χωρίς να το ακούσουν οι άλλοι.

-Εντάξει

-Τζένη τι έγινε δεν θα έρθεις μέσα; με ρώτησε η Ερμιόνη και έκανε νόημα προς την είσοδο του κοιτώνα

-Πηγαίνετε εσείς! Σε δύο λεπτά θα έρθω και εγώ για ύπνο.

Καθώς τους βλέπω που μπαίνουν οι τρεις τους μέσα στον κοιτώνα, γυρνάω και κοιτάω τον Τζορτζ στα μάτια.

-Τόσο γρήγορα θα με ξεφορτωθείς; Μέσα σε μόνο δύο λεπτά; είπε με προσποίητο παράπονο

Χαμογέλασα

-Πες μου τώρα τι έχεις να μου πεις;

-Μίλησα με τον Όλιβερ για την αυριανή προπόνηση και μπορείς να έρθεις.

-Τέλεια! Τι ώρα είναι η προπόνηση;

-Στις 11 το πρωί. Μπορούμε να συναντηθούμε στην Τραπεζαρία για πρωινό και μετά να πάμε μαζί με τον Φρεντ στο γήπεδο κουίντιτς.

-Εντάξει.

Μπήκαμε μαζί μέσα στον κοιτώνα του Γκρίφιντορ και μετά χωριστήκαμε για να πάει ο καθένας στο δωμάτιό του.

-Καληνύχτα Τζένη!

-Καληνύχτα Τζορτζ!

Μπήκα στο δωμάτιό μου και με περίμενε η Ερμιόνη.

-Αύριο ραντεβουδάκι;

-Δεν θα βγούμε ραντεβού. Θα πάμε στο γήπεδο κουίντιτς, στην προπόνησή του για να μάθω πως παίζεται το κουίντιτς.

-Αφού θα πάτε μαζί, είναι ραντεβού!

-Θα είναι κι ο Φρεντ μαζί μας οπότε δεν είναι ραντεβού.

-Καλά... Καληνύχτα Τζένη!

-Καληνύχτα Ερμιόνη!