Dilruba

5. bölüm

"Öl de öleyim."

Oy sınırı 80
Dolmadan gelmeyecek..

Kısa oldu kusura bakmayın bu aralar çok yoğunum en kısa sürede telafi edeceğim..

Yazım yanlışı varsa kusura bakmayın düzenlenecek.

.
.
.

"Bunca yıl bekledim ben amcaoğlu,Şahmaran ailesinin yıkılışını. Ama anlamadığım bir şekilde onlar çok güçlüler." Dedi genç adam elindeki bardağı sinirle duvara fırlattı. İçinde yıllarca dinmeyen bir öfke vardı. Ve istediği şeyi elde edene kadar durmayacaktı. Rojhat sakince dinledi kuzenini. Sonra derin bir nefes alarak konuşmaya başladı."O kızı elinde tutman gerekiyordu."

Bir şey demedi genç adam sakince dinledi. Oda farkındaydı yaptığı şeyin yanlış olduğunu. Ama artık yapacak bir şey yoktu. Ve artık Yusuf Ali Şahmaran'ın bir  kıymetlisi vardı. Ve zarfı olan her daim kaybederdi. O yüzden Meryem'den uzat duruyordu başına birşey gelsin istemiyordu ama açtığı yaralardan haber yoktu. Öbür yandan Melek vardı onun yüzünden herşey maf oluyordu. Önüne çıkan tüm engelleri ortadan kaldırıldı onu bile..

Sevmiyordu annesi öldükten sonra sevgi kavramı da onunla görmüştü. Yıllarca annesi için direnişti Fırat ve çok yakında intikamını alıyordu.  Dilruba Şahmaran ölecekti Yusuf Ali Şahmaran'ın zafı.. ve bunu abisi yapacaktı. Tıpkı zamanında sevdiği kızı kaçırıp onu yaktığı gibi.. murat Merxuri kız kardeşini kendi elleri ile öldürecekti ve Yusuf Ali onunla ölecekti.. intikam alınacaktı. Bu hikayede mutluluk yoktu. Ölme ölüm kısasa kısas yani..

"Murat ya kabul etmezse?"

Edecekti cunku Fırat onun ne istediğini biliyordu. Ağalık görevini istiyordu ona istediğini verecekti. Aptal bir gençti çabuk kanardı herşeye. Su anlık Yusuf'un sağ kolu olmaya devam edecekti. Ama bir süreliğine.

♡

Sensizlik hakimdi Şahmaran konağında fırtına önceki sessizlik gibiydi. Düğünden sonra büyük bir tedbir alınmıştı. Yusuf'un şüphelendiği çok şey vardı abisi yıllar önce ağalık görevini ona verdiğinde anlamamıştı omuzuna yüklenen yükleri şimdi daha iyi anlıyordu. Yengesinin çocuğu olmuyordu herkes kuma derken o asla istememişti çok severdi karısını. Ağalık umrunda değildi kardeşine vermişti. Ve Yusuf artık ediliyordu bu yükün altında.

İçindeki adamın kim olduğunu bilmiyordu. Ama bildiği bir şey vardı ki bu ona çok yakın biriydi. Korkuyordu zarfları vardı artık karısını kaybetmek istemiyordu."Bu işin altında Fırat var Yusuf anla artık." Dedi abisi sert bir ses tonuyla. Kabul etmek istemedi Yusuf. Fırat ne zaman düşse yanında olurdu çünkü. Neden yapardı ki bunu?

Duymadı abisini duymak istemedi. Dostunun böyle birşey yapacağını düşünmüyordu. Çünkü hiçbir neden yoktu. Kimseyle bir düşmanlığı yoktu Merxuri aşireti hariç.. zordu hançerin beklenmedik yerden gelmesi az daha Behram onun yüzünden hiç tanımadığı bir kızla evleniyordu..

Yusuf abisi Şiyar ile odada konuşurken konağa hiç beklemedikleri bir misafir gelmişti daha doğrusu misafirler.. Mardin'den gelmişti Baran ağa Yusuf'un amcası oluyordu duyar duymaz oğlu Dewran ile soluğu Ağrı'da almıştı. Yıllar olmuştu Ağrı'dan gideli. "Hoşgeldin Baran." Biroz Hanım misafirini sıcak bir tebessümle karşıladı. Aynı şekilde karşılık verdi Baran ağa "hoşbuldum." Dedi ardından etrafa bir göz gezdirdi."Yusuf yok mu?" Diye sordu buna karşılık olarak evin çalışanı ona eşlik edeceğini söyledi.Güzel bir karşılanma olmuştu. Herkes ile selamlaşıp soluğu Şiyar ile Yusuf'un yanında almıştı.