My Guardian Vampire

CHAPTER 25(Uncontrollable)

BECKY POV.

Nagmulat ako ng mata at nakita kong nasa familiar room ako...
This is freen's room nagtataka ako dahil ang pagkaka-alam ko bago ako nawalan ng malay nasa abandoned mansion ako....

Napa-upo ako at tumingin sa paligid at pagtapos ay sa tabi ko...laking gulat ko ng makita ko si freen nasa tabi ko na mahimbing ang tulog...

Marami akong gustong itanong kung bakit nandito na kami sa mansion? Natalo na nya si tong?...

Hindi na mahalaga yun dahil ang importante saken ay ligtas sya....
Dahan dahan nyang minulat ang mata nya at ngumiti sya saken...
Umupo sya at hinawakan ang kamay ko.

FREEN:"kamusta na ang pakiramdam mo?"*worried*

"Ayos na...bumalik na sa normal"*smile*

FREEN:"im glad..."

"Napano na si tong?"

Tumahimik sya at hindi muna umimik
Hinawakan ko ang kamay nya dahil mukang malungkot ang mukha nya
.
"Hey it's okay,you can tell me"

FREEN:"napatay ko sya"

Hindi na ako magtataka dahil ako nga nakuha nyang natalo si tong pa kaya?

"How you kill him?"

FREEN:"Sa totoo lang natatalo na nya ako...pero ng lumapit sya sayo at sinipsip ang dugo mo ay nandilim ang paningin ko at sinugod sya...kinuha ko ang dugo nya at ang puso nya at...."

"And?...."

FREEN:"kinain...."*embarrassed*

Hindi ko alam kung matatawa ba ako or mag-aalala dahil sa worried na reaction nya pero nakuha ko parin natawa....

Tinaasan nya ako ng kilay at binigyan ng masamang tingin

FREEN:"anong nakakatawa dun? Gusto kong magsuka....kadiri kumain ako ng puso ng vampire"

Nangilabot ito at lalo pa akong natawa

"It's normal....uhaw ka talaga sa pagkain at dugo kaya normal lang pumatay..wala naman kaso yun dito"

FREEN:"Alam ko pero...nakakadiri talaga"

"*Laugh out loud*"

FREEN:"stop laughing rebecca"*roll eyes*

"Alright....anyway ikaw ba ang nagdala pabalik sakin dito?"

FREEN:"hindi...nawalan din ako ng malay.."

"Ohh alright"

FREEN:"let's go? Puntahan natin ang hari mapapagalitan na tayo nyan"*laugh*

"For sure...."

Tumayo na ako at mabilis ng nagtungo sa pinto ng isang hakbang lang...hindi kona sya hinintay dahil alam kong mabilis na sya...sa totoo lang marunong ko naman i-control ang sarili ko na maglakad lang...

Tumayo na din sya at sa isang takbang lang ay nauntog ito sa pader...

FREEN:"ouch!"

Kaagad akong lumapit sakanya na sangayon ay nakaupo ito habang sapo ang noo nya

Natawa ako sa reaction nya dahil nakanguso ito habang hawak ang noo nya...tinignan nya ako ng masama

FREEN:"bakit kaba tawa ng tawa dyan...kita mo naman na nauntog na ako tatawanan mo pa ako imbes na tulungan mo ako"

Tutulungan kona sana sya kaso bigla syang tumayo at mukang nagtatampo na nga

"Hey sorry na..."

Inirapan nya lang ako....at tumakbang ulit sya ang kaso....nauntog nanaman sya sa pagkakalawang pagkakataon...