Beneath the Armor

Chapter 3: (Hēi Lóng Huì) "Black Dragon Society

Chapter 3: (Hēi Lóng Huì) "Black Dragon Society

Serriene POV

Habang tinatahak namin ni Kane ang daan papunta sa garahe, sunod-sunod ang mga putok ng baril. Parang tumigil ang mundo ko nang makita kong nakahandusay na sa sahig ang mga kasambahay namin, kasama si Mang Enrico-wala na silang buhay. My throat tightened, and I could barely hold back my tears.

"Kane... oh my God, si Mang Enrico... at ang mga kasambahay namin... they're gone," halos pabulong kong sabi, nanginginig. "We need to call for help! We can't just leave them like this-"

"No, Serriene. There's no time for that." His voice was firm as he shook his head. "We can't do anything for them now. We need to get out of here, now."

Ayaw ko mang iwan sila, alam kong tama siya. Tumango ako at sumunod sa kanya papunta sa garahe. Pero nang malapit na kami, may isang bagay akong naisip na hindi ko kayang balewalain.

"Kane... we can't just leave my father behind! I need to find him, I can't leave without him!" My chest was tight with fear, thinking he might be in danger.

"Serriene, your safety is my priority right now," Kane said sharply, his expression intense. "I was hired to protect you. Part of that contract is getting you out of this mess, not risking everything to go back."

Hindi ko matanggap ang sinasabi niya. Tumulo ang luha ko habang nagmamakaawa. "Kane, please... I have to see my dad..."

Isang malakas na putok ang biglang pumailanlang bago ko pa matapos ang sinasabi ko, at nakita kong napahawak siya sa balikat niya-he'd been shot. Blood quickly started to seep through his fingers, but before I could react, he raised his gun and fired back, hitting the man in the head. Guilt and worry washed over me as I watched him.

"Get in the car, Serriene," he ordered, his voice strained but steady.

Mabilis akong sumunod, nanginginig at takot na takot sa nangyayari. Pumasok si Kane sa sasakyan, pinaharurot niya ito palabas ng garahe. Nang malapit na kami sa gate ng mansyon, nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko ang buong Hēi Lóng Huì, ang Black Dragon Society, nakapalibot sa may gate. Kane kept driving forward, but then he looked at me.

"Yuko!!" he said.

Sumunod ako, yuko habang nagtatakip ng tenga, nanginginig ang buong katawan ko. With one hand on the wheel, he reached out his other hand, fired his gun at the attackers, and did his best to swerve around them. The gunshots were deafening, and fear gripped me tight.

Habang papalapit kami sa gate, lalo pang binilisan ni Kane ang takbo ng kotse, dumire-diretso kami hanggang sa mabangga ang gate ng mansyon, sabog ang bakal habang hinarurot niya ang sasakyan palabas.

Hindi ko na maitago ang takot sa mga mata ko naghalo na lahat ng emosyon sa dibdib ko. Bigla siyang tumingin sa akin at nag-utos, "Serriene, wear your seatbelt may sumusunod sa atin."

Agad akong sumunod, pilit na pinipigilan ang nanginginig kong mga kamay. Paglingon ko sa likod, nakita ko ang dalawang itim na kotse, mabilis na humahabol sa amin. Napasigaw na lang ako sa takot, "Oh my God... Diyos ko! Malapit na sila!"

"Tumigil ka nga sa kakasigaw diyan!" galit na tugon ni Kane. "Hindi ako maka-focus sa pagmamaneho mo."

Tinakpan ko agad ang bibig ko, pilit na kumakalma. Pero bago pa ako makahinga nang maluwag, muling tumingin si Kane sa akin, seryosong sabi niya, "Ikaw muna ang mag-drive."

"Ano?" halos hindi ako makapaniwala, nanlalaki ang mata. Pero bago pa ako makasagot nang maayos, inilabas na ni Kane ang kalahati ng katawan niya sa bintana, handang magpaputok sa mga humahabol sa amin.