Isang pari at doktor ang makikipaglaban sa pwersa ng kadiliman kundi pati na rin sa kanilang lumalagong atraksyon sa isa't isa. Will they be able to resist the temptation and complete their mission or will love be their ultimate downfall?
A Numinous...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Jael's POV
NAKITA ko noon sa dining table ang isang kulay pink na lunch box, napakunot ako nang buksan 'yon. Nakalimutan ni Maviel 'yung baon niya. Bigla ring pumasok sa isip ko na hindi pa siya ulit humihingi ng allowance. Baka hindi siya kumain, iyon ang naisip ko kaya mabilis akong gumayak at nagpunta ng eskwelahan nila.
Dala-dala ang lunch box, mula sa parking lot ay natanaw ko ang pamilyar na pigura na naglalakad papunta malapit sa puno. Nang makita ko siya'y tila nabuhay ang kung anong inis sa kalooban ko nang maalalang hindi man lang siya nagpakita sa'kin.
"We don't need her help." Nang marinig ko 'yon ay may kung anong kirot akong naramdaman, una kong naisip ang sugat sa tagiliran ko.
"Doc Jael, what a surprise," basag ni Corporal Deborah sa ilang segundong katahimikan nang madiskubre ang presensiya ko.
Nang magtama ang paningin namin ni Hezekiah ay kaagad akong nag-iwas ng tingin at tinaas ang hawak ko.
"Nakalimutan ng kapatid ko 'yung baon niya," sabi ko, kunwaring hindi ko narinig ang pinag-uusapan nila. "Pero hindi ko alam kung nasaan siya."
"Sa second floor room 210 ang homeroom niya," he said but I didn't look at him.
"Thank you," matipid pero may diin kong sabi, pagkatapos ay tinalikuran at naglakad pabalik ng main building.
Hindi raw niya kailangan ang tulong ko? Wow. Matapos akong masaksak lang naman—
"Doktora." Muntik na 'kong may mabangga at pag-angat ko ng tingin ay nakita ko siya. "Kamusta ka na? Okay ka na ba? Hindi ba't dapat nagpapahinga ka?"
Pinilit kong ngumiti at sinabing, "I'm okay." Naglakad ulit ako at nang makapasok ako sa loob ng building ay natigilan ako.
Hindi na niya ako sinundan?
I shook off my thoughts of him and what I heard. Namalayan ko na lang ay nasa tapat na ako ng homeroom ni Maviel pero sinabi ng isang estudyanteng lumabas na pinagtanungan ko ay nasa canteen daw ang kapatid ko dahil lunch time na.
Nang puntahan ko ang school canteen ay natagpuan ko siya roon kasama ang dalawang kaklase niya. Nanlaki ang mga mata niya nang matanaw akong palapit.
"A-ate? Bakit nandito ka po?" gulat niyang tanong.
"Nakalimutan mo sa bahay," sabi ko at nilapag sa mesa ang naiwan niyang baunan.
"OMG, siya ba 'yung sister mong doctor?" bulalas ng katabi niya na may mahabang naka-tirintas na buhok. Nahihiyang tumango si Maviel.
"Ate, sina Keira at Rory nga pala, friends ko po," pakilala ni Maviel sa mga kasama niya at sabay nag-hello ang dalawa.
"Wow! Hindi mo naman sinabing mukha siyang Korean actress," komento naman ng isa pa na may maiksing buhok. "Kamukha niya si... si ano—"
