"Ben tüm törelerinizi göze alarak dayandım kapına Hasan Ağa! Vereceğin hüküm başım gözüm üstüne. Hiç gocunma çek silahını vur beni. En azından son nefesimde bile Dilan'ımı görmüş olurum!"
"Madem vereceğim karar kabulündür o halde hüküm bellidir oğu...
Güzellik kadına, güç erkeğe verilir. Her şeyi yenen güç, güzelliğe yenilir.
Adar sinirle karşısında duran ağanın yakasına yapıştı.
"Dediğini senin aklın alıyor mu? Tüm dünya benim karımın üstüne gül koklamayacağımı bilir! Defol git evinden yoksa beyninin pekmezini akıtırım!"
"Dediklerim doğrudur ama Adar Ağa! Hanımağa terketmiştir-"
"Kim terk etmiş?"
Mehpare'nin sesi avluda yankılanmıştı. Adar şaşkınlıkla özlem çektiği yüze baktı.
"Ne meraklısınız düğüne derneğe? Ben varken kim bu eve Adar'ın gelini olarak gelebilir? Ailemi özledim yanına gittim. Seni ne ilgilendirir ağa! Şimdi topla çöpünü defol konağımdan!"
Ağalar birbirlerine bakıp evden çıkmışlardı. Evde sadece Hanzadeler kaldığında herkes sevinçle birbirine bakıyordu.
Dilan sevinçle konuştu.
"Şükür ki bizi ve Adar'ı affetin Mehpare."
"Kimseyi affetmedim ben."
Adar'ın dik duran omuzları çökmüştü. Ama sonrasın da Mehpare'nin özlem dolu hüzünlü sesiyle tekrardan dikleşti.
"Öncelikle Adar'ı istemediği biriyle nişanladığınız için sonrasında ikimizin de haberi olmadan o kızı burnumuzun dibine sokup ayrıca ben bu evden giderken bile Adar'ın bir şey bilmediğini bana söylemeyip sessiz kaldığınız için hiçbirinizi affetmedim. Adar'ı affetme konusun da ise..."
Mehpare mahçup bir şekilde Adar'a doğru ilerledi.
"Beni affet. Seni dinlemeden gittiğim için beni affet. Evimden, kollarından uzaktaydım."
Adar, Mehpare'ye sıkıca sarıldı.
"Yapma Adar! Sana bir dünya laf etmişken bu kadar çabuk affetme beni!"
Mehpare göz yaşlarını tutamıyordu artık.
"Asla güzelim. Sana asla dargın kalmam. Sen benim hayatımın aşkı, diğer yarımsın. Dediğin gibi bende evimden uzaktaydım ve evime kavuşmak varken kapıyı çarpıp çıkıp gitmem. Bunu asla yapmam."
Birbirlerine sıkıca sarılan çift 3 haftalık bir özlemi çıkartıyordu.
Adar çocuklarıyla da vakit geçirdikten sonra akşam karısına sarılarak uyuyacağı heyecanıyla odasına geçti.
"Güzelim, çocuklarımızla birlikte bir süre şehir dışında kalsak? Çekirdek ailemizin buna ihtiyacı var."
"Iyi de nereye gideceğiz? Hem ne kadar kalacağız?"
"Bilmem 1 ay? Belki de 1 yıl bilemeyiz. Ne kadar istersek. Senin kadar olmasa da benim de özlediğim bir yer var..."
Ertesi sabah herkes güzelce kahvaltı yaparken büyük bir arabaya oldukça fazla eşyalar yerleşiyordu.
"Allah'ım konakta sürekli bir bavul trafiği var!"
Devran'ın bıkmış sesine herkes hak vermişti. Kafasını merdivenden inen ikiliye çevirip şaşkınlıkla ağzı açıldı.
"Çok fazla alkol tükettim galiba! Abim takım elbise giymiyor onun haricinde sürekli laf ettiği ve hiç beğenmediği çift kıyafet kombini giyiyor. Olamaz sarhoşum galiba."
"Hayır Devran sarhoş değilsin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynı renklerde kıyafet giyen ikizlerde aileyi tamamlamıştı. "Mardin bizi cok yordu ve bizde uzunca bir süre farklı bir şehirde yaşamaya karar verdik. Ne zaman döneriz bilmiyorum belki dönmeyiz de. Ama sonuç olarak gidiyoruz."
"Oğlum saçmalama sen aşiret ağasısın."
"He o meseleyi de hallettim akşam aşiret toplantısı var. Ağalığı geri sana iade ettim babacım. Paşa paşa kullan."
Adar gözlüğünü takıp ailesiyle birlikte arabaya geçti. Yaklaşık 3 ay önce Mehpare ile birlikte karavan satın almışlardı ve onu yeniletmişlerdi. 1 haftadır hazırda bekleyen karavan artık yola çıkmak için hazırdı. Birlikte geze geze hedeflerine varacaklardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"O zaman mini Türkiye turumuz başlasın mı sevgilim?"
Mehpare Adar'a gülümseyip elini tuttu. "Başlasın sevgilim!"
