အပိုင်း (၁၄)
ရှောင်းပေါင် ခေါင်းထဲ တဝီဝီမြည်လာပြီး လုံးလုံးလျားလျား စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားရကာ တစ်ခဏချင်းမှာပဲ ဗလာကျင်းသွားရတော့သည်။ ဟွိုင်အန်း၏ရင်ဘတ်ထက်ပင် ပို၍ဗလာကျင်းနေသေး၏။
"သောက်တုံး၊ သေချာကြည့်၊ ဒီသခင်လေးက လက်နက်*နဲ့ကွ"
(T/N : တရုတ် raw မှာက 带把儿的 – "အတံနဲ့"ဆိုပြီး ရေးထားပါတယ်)
ရှောင်းပေါင်၏ ခေါင်းထဲတွင် ချာချာလည်နေသော မီးပုံးလေးအလား သူနှင့်ဟွိုင်အန်းတို့၏ ပုံရိပ်များ ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ လရောင်အောက်ရှိ သူတို့၏ပထမဆုံးတွေ့ဆုံမှုမှနေ၊ မြင်းလှည်းထဲ အောင်မြင်လုနီးပါးဖြစ်သွားသော အနမ်းလေးတစ်ပွင့်၊ ထို့နောက် မိမိ၏အဆုံးမရှိသော ကြိုးစားအားထုတ်မှုများနှင့် ဟွိုင်အန်း၏ အေးတိအေးစက်ဥပေက္ခာပြုမှုများ။
ယောင်္ကျားကြီး.. ယောင်္ကျားကြီးပဲ... သူ့ရင်ဘတ်က နည်းနည်းပြားနေပါတယ်လို့ အရင်က ထင်နေခဲ့တာ မဆန်းတော့ပါဘူး။
ဧကန္တ လောင်ဇီက ဒီလောက်အချိန်အကြာကြီး မြေးလေးလို နှိမ့်ချ၊ အသံလေးလျှော့ပြောပြီး ဂရုတစိုက်နဲ့ မျက်နှာချိုသွေးနေခဲ့တာက သူ့မေတဲ့မှ ငါ့လို မျိုးတူယောင်္ကျားတစ်ယောက်တဲ့လား။ ဒါ... ဒါ... လူကို ဒီလိုအနိုင်ကျင့်လို့မရဘူးလေကွား!!!
ရှောင်းပေါင်မှာ မုန်းတီးမိကာ မတရားခံလိုက်ရသလို ခံစားရပြီး သွေးသုံးလီတာလောက် အန်မိလုနီးပါး။ သူ မျက်ရည်များကျလုလုဖြင့် သူ့ရှေ့ရှိလူကို မယုံနိုင်စွာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ဒီလောက်လှတဲ့ယောင်္ကျားမျိုး ရှိသေးတာလား။ ဒါ တကယ် လူကိုသတ်နေတာကြီးမဟုတ်ဘူးလား။
သူ ဒီမျက်နှာကြောင့် ဝိဉာဉ်လွင့်သည်အထိ ပြုစားခံခဲ့ရပေသည်။ စဉ်းစားကြည့်ပါလေ၊ မရေမတွက်နိုင်သော အမျိုးသမီးများကို မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ သူခင်လေးကျင်းက မိန်းမပုံစံဝတ်ထားတဲ့ ချာတိတ်လေးတစ်ယောက်ကိုတောင် ဘယ်လိုလုပ် သတိမထားမိခဲ့ရပါလိမ့်။ သိုင်းပညာမြင့်မား၊ ရေခဲလိုအေးစက်၊ စကားပြောမောက်မာပြီး မျက်တောင်တစ်ချက်မခတ်ဘဲ လူသတ်တဲ့သူ။ ဘယ်အိမ်ကမိန်းကလေးက ဒီလိုပုံစံရှိမှာလဲ။ သူကတော့ ကြွေကျသွားရပြီး ရူးပေါပေါနဲ့ အသက်ရင်းပြီး လာကယ်လိုက်ရတာ၊ မျက်လုံးကန်းသွားခဲ့တာပဲ တကယ်။
YOU ARE READING
မက်မွန်ပန်းတွေပွင့်လို့ဝေတိတ်တဆိတ်ဝမ်းနည်းနေ
Historical Fictionဘာသာပြန် by Legacy Novel Translation