Genesis [GAY]

8 - Ejderha Dövmeli Kız II

İyi okumalar,
oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Bölümde hassas içerik vardır, yani sanırım?

...

Ateşle oynamayı tercih etmeden önce iyice düşünmen gerekiyor.

[Aif'is'in Günceleri, Sayfa 15]

...

Ya da o seni değiştirir, demişti Leonard.

Hayır, bunun olması mümkün değildi. Ne çevremden ne de başka birinin baskılamasıyla değişebilirdim. Ben bunca zamandır her zaman kendi fikirlerimin ve düşüncelerimin arkasında durmuş bir insandım. Onlar A dese, ben B derdim hep. Hangi düşünce bana yatkınsa, ona yönelir ya da kendiminkileri benimserdim. Olması gerekenin hep bu olduğunu savunurdum ben, kendi fikirleri olmayan bir insanın hayatta kalabileceğine inancım sıfırdı.

Ne ben Aiden'ı değiştirebilirdim ne de Yui'yi laboratuvara inmeye ikna edebilirdim.

Leonard'ın benden istediği şeyi sırf Aiden'ı seanslarıma eklemek ve Dani'nin o yere inmemesi için kabul etmiştim. Bu sayede de Yui'yi laboratuvara inmeye ikna etmem gerekiyordu ancak bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. 

Aiden'ın anlattığına göre Yui oraya inmemek konusunda ısrarcı, yeri gelince canının yanacağını bildiği halde güçlerini kullanıp tasmasını etkinleştiriyormuş ona yaklaşmamaları için. O gerçekten de adının hakkını veriyordu, tehlike saçan bir ejderhaya kimse yaklaşmak istemezdi. Ben de dahildim ama yaklaşmak zorundaydım, beni yakacağını bile bile bunu yapmak zorundaydım.

Neye bulaşmıştım...

Oturduğum metal sandalyede rahatsızca kıpırdanırken, masanın üzerinde dumanı tüten kahvemi alıp bir yudum içtikten sonra karton bardağı masaya geri bırakmıştım ki karşımdaki kapı açıldı ve içeriye giren pembe saçlı kıza baktım. Arkasından gelen tanımadığım bir diğer asker onu karşıma oturmasını sağlayıp ellerini masaya kelepçeledikten sonra çıktı. Dışarıda görsem boya olduğunu sanacağım, ama doğal rengindeki pembe saçları omzunun üzerinde dağılmıştı ve ateş saçan çekik gözlerini bana dikmişti.

"Nasılsın, Yui?"

"Berbat." dediğinde, sessiz kaldım. "Burada nasıl olmamı bekliyorsun, iyi mi? Eğer öyle sanıyorsan yanılıyorsun."

Onun iyi olmasını beklemiyordum, ben bile bu haldeyken pek iyi sayılmazdım.

"Peki ya boynun?" diye sordum. "Acıyor mu?"

Omuz silkti. "Alışkınım aslında, normalde bilincimi kaybetmem ama o gün boşluğuma geldi. Neyse ki buradakiler o kadar da piç değiller ki bilincim kapalıyken beni laboratuvara indirmediler." dedikten sonra, küçük bir kahkaha attı. "Herhalde biliyorlardı uyandıktan sonra onları yakacağımı... yapardım, ejderhayım ben."

Yutkundum. "Şu laboratuvar, ne var orada?"

Başını yana eğdi. "Bilmiyor musun?"

Başımı iki yana salladım. "Yetki seviyemin dışında, bilmem yasak."

"Ben de bana anlatıldığı kadarıyla biliyorum." dedi Yui. "Orada bizim üzerimizde bir takım deneyler yapıyorlarmış, tedavi bulabilmek uğruna. Öyle söylediler."