•0.7•

1 0 0
                                    

İyi okumalar dilerimm..

                     ☀️                         

                                    instagram:lilieblumee
                                wattpad:lilieblumee

                           GÜNEŞ GİBİ

Bizimkilerin yanında İzem'in demin bahsettiği grup yani Miran Akseller duruyordu. Her ne kadar arkadan görmüş olsam da onlar olduğunu anlamıştım. Yanımdaki Merve'ye döndüm ve konuşmaya başladım.

"Hemen geri gidiyoruz ve sınıflarımıza çıkıyoruz."

"Neden?"

"Oraya gitmek istemiyorum."

"Nedenini anlayamadım ama peki dediğini yapalım."

Tam dönüp tekrar okulun içine girecektik ki İzem'in

"Ala!"

diye seslenmesiyle durduk.Tabii bu seslenmeyle üçü de bu tarafa dönmüştü. Homurdanarak Merve'ye döndüğümde ona en sert bakışlarımı gönderdim.

"Bana bu soruları sormasan şu an çoktan sınıflarımızdaydık biliyorsun değil mi?"

"Suç ben de mi yani?"

"Evet!"

Ve artık homurdanma sırası ondaydı. Kolundan tutup İzemlere doğru yürümeye başladım. Yanlarına vardığımızda bize garip garip bakışlar atanları umursamadan Merveyle birlikte banka oturdum. Allah aşkına Miranların ne işi vardı burada? Bir tanışıklığımız bile yoktu ki. Gökçeyle aynı sınıftaydık ama onunla da şahsi bir konuşup tanışmışlığımız yoktu. Cidden kafayı yiyeceğim artık ya!

"Ala?"

"Sorun ne?"

"Hey! Kime diyorum ben?"

Önümde sallanan elle kendime geldiğimde İzemle göz göze geldim.

"Ne oldu?"

"Yine hayal dünyana dalmışsın anlaşılan."

"Aynen."

"Sınıfa gidelim."

"İyi gideriz az sonra."

"Az sonra değil şimdi gidelim."

"Gideriz işte az sonra ya."

"İyi ben kendim giderim o zaman."

Dedikten sonra ayağa kalktığımda

"Hiçbir yere gitmiyorsunuz küçük hanım."

diyerek beni geri oturtturdu. Hem gitmeme izin vermiyor hem de bana küçük hanım mı demişti o?

"Yemin ederim şimdi bir tane çarpacağım göreceksin!"

Dediğimde kahkaha sesleri yükseldi. Seslerin geldiği yöne döndüğümde Miranların güldüğünü gördüm.Burada olduklarını bile unutmuşum. Şu an gerçekten rezil olmuştum! Ayrıca neye gülüyorlardı? Bir de tek onlar değil Ekin, Merve ve arkadaşları da gülüyordu.

GÜNEŞ GİBİ | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin