ℍ𝔸ℝ𝕆ℍ𝔸ℝ𝔸 | NONFICTION (ONGOING) BL

34 කොටස

" ඔයා දන්නෑනෙ අපි ඊයෙ නාන්න ගියා හොඳේ..එතන ලොකු ගහක් තිබුණා.මායි මහරු අයියයි ඒක උඩට නැගල පැන්නා වතුරට. පැයක් දෙකක් වතුරෙ ඉන්න ඇති. පව් අසරණ රංගයියා ගොඩට වෙලා බලන් හිටියා වෙරළාරක්ශකයෙක් වගේ. "

ආර්යු අයියට නාන්න එන්න බැරි උණ නිසා පහුව දා එයා කෝල් ගත්තෙ විස්තරේ කියන්න

" නෑවෙ කොහෙන්ද?"

එයා කතා කළේ හෙම්බිරිස්සාව හැදිල වගේ. සැරෙන් සැරේ උගුර කහනව වගේ සද්ද ඇහුණා. කෙල ගහනවත් ඇහුණා සැරෙන් සැරේ.

" වැවෙන්..."

" ආ....."

බෲ........

ආර්යු අයියා ඉහළට ඇද්දා. ඊයෙ නාල මම නම් හිටියෙ හෙම්බිරිස්සාව හැදෙන්න ඔන්න මෙන්න. ඒත් මේ මනුස්සයට මක් වෙලාද මේ හොටු සූරන්නෙ?

මන් මොකුත් නොකියා ටික වෙලාවක් අහන් හිටියා. ඉවරයක් නෑ කහිනවයි.එහාපැත්තෙන් එක එක ජාතියේ සද්ද ඇහෙනවා. Phone එක හෙලවෙනවද කොහෙදර සර බර ගානවා. මන් නියපොත්තක් හප හප ආර්යු අයියා කතා කරන කල් බලන් හිටියෙ.

විනාඩි පහක් විතර මන් බලන් හිටියා. ඒත් එයාගෙන් කිසිම සද්දයක් නෑ. සර බර ගාන සද්ද විතරයි . මේකා phone එක ලඟ ඉන්නෙ කියලත් හොඳටම sure. මොකද මට එයා හුස්ම ගන්න සද්දෙ ඇහුණා.

" මේ නිවන් ගීන්ද? .... එන්නෙම නැති පාටයිද..."

මන් phone එක කට ලඟට ලන් කරල සද්දෙ චුට්ටක් වැඩි කළා. එකපාරම Call එක cut වෙලා ගියා. මන් phone එක දිහා ටික වෙලාවක් බලන් ඉඳල ආයෙම ගන්නවද නැද්ද කියලත් කල්පනා කරල අන්තිම වතාවට තීරණය කළා කතා නොකර ඉන්න. අනික එයා cut කරන්න ඇත්තෙ මොකක් හරි හේතුවක් නිසා වෙන්න ඇතිනෙ..

මන් phone එක කෙළවරෙන් බැක් කවර් එක ලාවට හපාගෙන බලාගෙන හිටියෙ.

" සහේල..."

රංගායියගෙ කටහඬ එක්ක මන් ටිකක් ගැස්සුණා. මන් backcover එක හපාගෙන හිටිය තැන මහපට ඇඟිල්ලෙන් පිහදැම්මෙ එතන කෙළ පොඩ්ඩක් ගෑවිලා තිබුණ නිසා.

රංගයියා කොහෙහරි යන්නද කොහෙද ජැන්ඩියට ඇඳන් හිටියෙ. සුදු පාට සරමකුයි කළු කමිසෙකුයි ඇඳල. සරම යට අලි ඉන්න රටාවක් තිබුණෙ කළු පාටින්. යන්තම් දිගට තිබුණ කොන්ඩෙ පිටිපස්සෙන් එකතු කරල පොඩි ගෙඩියක් ගහල තිබුණා. මන් phone එක සාක්කුවට දාගෙන රංගායියා දිහා බැලුවා. එයා මගෙ දිහා බලන් හිටියෙ කවරෙකුත් දෙකට තුනට නමන ගමන්.