මන් මහරු අයියත් එක්ක බයික් එකේ ආර්යු අයියලගෙ ගෙදර යන ගමන් හිටියෙ. ඒත් ඒක මගෙ හිතට හරි මදි ගතියක් දැනුනා. නිකන් පස්සෙන් යනව වගේ. එහෙම කරදරයක් වෙන්න මට ඕනෙ කමක් තිබුණෙ නෑ. මේ ගමන යන්නෙම මහරු අයියගෙ ඕනෙකමට මිසක් මගෙ ඕනෙ කමකට නෙමේ. අපි යන අතර මගදි ගෙදරට ලන්වෙලා ඔන්න මෙන්න තියල ආර්යු අයියගෙ ආච්චිව හම්බුණා. එයා ගෙදර පැත්තෙ එන ගමන් හිටියෙ. මන් මහරු අයියට කෑ ගහල එයාව නතර කරගත්තා. ආච්චි පොලේ යනවා කියල කිව්වෙ එලෝලු වගයක් මුදලාලි කෙනෙක්ට විකුණලා එන්න. එයාගෙ වයසත් එක්ක ඒ කරන දේවල් හොඳටෝම වැඩියි. ආර්යු අයිය ඔයිට වඩා ඔය දේවල් ගැන හිතන්න ඕනෙ. වෙලාවකට මට හිතෙනවා එයා වගකීම් කියල වචනයක්වත් ඉගෙනගෙන නැද්ද කියලත්. ඒත් එක වෙලාවකට එයා පවු කියලත් හිතෙනවා. හරි අසරණ වෙනව ඇති සමහර වෙලාවට. මට එයාට උදව් කරන්න පුළුවන් උණා නම් මොන විදියකින් හරි, ඒකෙන් මගෙ හිතට ඇත්තටම සහනයක් දැනෙයි.
මහරු අයියා ගෙදර වැට ගාවින් බයික් එක නතර කළා. තව කාගෙද බයික් එකක් ගෙදර ඉස්සරහ නතර කරල තිබුණා. ආර්යු අයියා ඉතින් දවසින් දවස එක එක අයගෙන් බයික් ඉල්ලන් එන නිසා ඒකෙ අමුත්තක් දැනුනෙත් නෑ. ඒත් එන්නකලින් කියලත් නෙමේනෙ ආවෙ. ඒ නිසා හිතට ගොඩක්ම අවුල් වගේ දැනුනා.
" කෝල් එකක්වත් ගනින්කො දැන්වත්.."
මන් මහරු අයියගෙ කනට ලන් වෙලා කිව්වා.
" මේ තිසාන් අයියගෙ බයික් එකනෙ"
මහරු අයියා නතර කරල තිබුණ බයික් එක දිහා බලාගෙන මූණ අතගගා වහල දාල තිබුණ දොර දිහා හැරිලා බැලුවා. ඇතුලෙ කවුද කතා කරන සද්දෙකුත් ඇහුණා. තිසාන් අයියා මෙහෙට ගොඩ බැහැලද දන්නෑ ඒනම්.
" වරෙන් බලන්න"
මහරු අයියා මගෙ අතිනුත් ඇදගෙන ගෙදර ගාවට ගියා. දෙන්නා ඇතුලෙ කතාවද කොහෙද. මහරු අයියත් හොරෙන් පනින්න යනව වගේ නිකන් දොරටත් කනක් තියාගෙන අහන් හිටියෙ ඇතුලෙ දේවල්.
" ආර්යු අයියට කතා කරපන්කො බන්"
" ශ්.... කෑ නොගහ ඉඳපන් ටිකක්"
මහරු අයියා දොරට කන තියාගෙන ඇතුලෙ වෙන දේවල් අහනවා. ටිකකින් ඌ මගෙ අතිනුත් ඇදල එතෙන්ට ගත්තා.
KAMU SEDANG MEMBACA
ℍ𝔸ℝ𝕆ℍ𝔸ℝ𝔸 | NONFICTION (ONGOING) BL
Nonfiksiඅයාලේ ගිය මොනර පිහාටුවකට, සුවද ගහන අරලිය මලක ආදරේ කොහොම දැනේවිද? 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
