BAHRİYELİ - GAY

17

Medya: Görkem

Kapakta görmüşsünüzdür ama bu bölümün medyasına da ekledim. Güya bu hikayede model kullanmayacaktım ama dayanamadım AAAAAGGGHHH neyse neyse... (Atilla henüz yok kafamdakine oturan birini bulursam onu da eklerim.)

İyi Okumalar!

-

Görkem, tamamen bitik halde olduğunu ses tonuna yansıtmamak için aldığı kocaman bir nefesin ardından telefonu açtı.

"Ne var?"

Doğu'nun yerine Görkem'in sesini duyan Atilla, kısaca duraksadıktan sonra konuştu, endişeliydi.

"Görkem?"

Görkem, yüzünü sıvazladı.

"Benim işte, söyle ne söyleyeceksen."

Atilla, söyleyecekleri olduğundan aramıştı Görkem'i elbet ancak Doğu yüzünden düşüncelerinin pusulası şaşmıştı.

"İyi misin sen?" Kafasındaki karmaşadan sadece bu kelimeler sıyrılabildi.

"Seni hiç alakadar etmez. Söyle, ne oldu, tavuğuna kışt dedim diye mi arıyorsun?"

Atilla'nın nefes sesi duyuldu hattın öteki ucundan.

"Yine seni rahatsız mı etti, nerede o şerefsiz?"

Görkem, sıkıca yumduğu gözlerini açıp telefonu bir kulağından diğerine geçirdikten sonra her kelimesini vurgulayarak yanıtladı.

"Hallettim ben, sen kendi meselene gel artık!"

Atilla, sakinliğini korumak için nefeslendikten sonra konuştu.

"Kafenin yakınındayım, yüzyüzeyken konuşalım."

Görkem, sağına soluna bakındıktan sonra kucağındaki kediyi kolunun altına sıkıştırıp az evvel Doğu'nun fırladığı eskimiş teknenin arkasına doğru emekledi.

"Yokum, gittim ben."

Atilla'nın bıkkınca verdiği başka bir soluk hattın öteki ucuna ulaştı.

"En son buradaymışsın, o kadar uzakta değildim, gitsen görürdüm."

Görkem, pantolonuna bulaşan tozları silkelerken sesini alçaltıp yanıtladı.

"Yok, eve geldim şimdi. Ayrıca sapık gibi üfleme telefona, kulağımı siktin."

Atilla, kendisini tutamayıp sesli güldü.

"Kedinin tekini tavla gibi kolunun altına sıkıştırıp yerlerde sürünen sarı kafa da sen değilsin herhalde, yukarıya bak."

Görkem, başını yukarı kaldırınca sırtını yasladığı duvarın üstünde dikilmiş kendisini seyreden bahriyeliyle göz göze geldi.

Atilla, telefonu kapattıktan sonra dudaklarındaki bilmiş gülümse büyürken başıyla sarışını selamlayıp seslendi.

"Bekle, geliyorum."

Biraz daha ilerleyip yolun ağzından dönmek yerine duvarın alçaldığı noktadan çevik bir hareketle aşağı atlayarak sahil yoluna indi.

Bahriyeli kendisine yaklaştığı sıra Görkem, kollarını bedenine sararak olduğu yerde iyice küçülmeye çalışıyor, bir anda toz bulutuna dönüşüp dizlerinin dibindeki kum tanelerinin arasına karışmayı diliyordu kafasından.

Atilla, yerde dizlerini kendisine çekerek oturmuş çocuğun tam karşısında dikilip kalkması için elini ona doğru uzattı. Ancak Görkem, kendisine uzatılan bu eli tutmayıp bakışlarını bacağının yanına sokulmuş kedisine indirdi.