BAHRİYELİ - GAY

16

İyi Okumalar!

-

Zeynep uzaklaşıp gözden kaybolurken Görkem, yüreği üzerine çöreklenen huzursuzluktan ağırlaşan göğsünü avuç içiyle sıvazladı. Kendisini hatırlatmak için dizlerine tırmanan Sarı Pisi'nin başını okşadıktan sonra onu kucakladı.

Kafeye inen sahil yolundan yukarı çıkarken duvara dikine yaslanmış, öylece terk edilmiş kayığın arkasından fırlayan oğlanla çarpışmaktan son anda adımlarını durdurarak kurtulabilmişti.

"Sıra sıra gelin amına koyayım ya!"

"Senin için hiçbir zaman sırada olmadım Görkem, her zaman burada..."

Görkem, göğsüne dokunmak üzere olan elden geriye doğru kaçtı.

"En önde yerim hazırdır, biliyorsun."

Görkem, yüzünü buruşturdu.

"Doğu, siktir git. Gece gece uğraşamayacağım seninle. Amına koyduğumun kırosu seni."

Doğu, kediyle ilerlemeye devam eden çocuğun ardından yürümeye devam etti.

"Ulan kızgınsın bana biliyorum ama hatamı anladım, ne yapmam gerekiyor beni affetmen için?"

Görkem, duraksadı.

"Bazı hataların telafisi olmaz Doğu. Aldattın lan sen beni, ne affından bahsediyorsun?"

Doğu, yüzünü öne eğdi.

"Bir şansımız daha olmalı, bir kalemde silemezsin beni. Gel benden çıkar sinirini lan, seni nasıl kırdıysam çevrenden çıkarıyorsun hırsını, görmüyor muyum sanıyorsun?"

Görkem'in kırpışan gözlerinin üzerindeki kaşları yavaşça yükseldi. Dudaklarından dökülen ağız dolusu, histerik kahkahanın arasından zor bela konuştu.

"Kendine ne kadar çok anlam yüklemişsin öyle lan sen? Laf karakter yoksunluğuna gelmedikçe aklıma bile düşmüyorsun. Gelip bir de beni gözetlemiş, aptal herif."

Doğu, onun gülerken sarf ettiği kelimleri dinlerken huzursuzca olduğu yerde kıpırdandı.

"Görkem, kabul etmen bu kadar zor mu, benden başkasıyla yapamazsın sen, kimse çekemez senin bu hallerini benim kadar. Bak, köpeğin bile yok etrafında."

Görkem, gözlerini kıstı. Katlanılması zor bir insan olduğunu kabul ediyordu ancak yinede dünyadaki son insan olsa ona dönmektense bir başına kalmayı tercih ederdi. Başını sağ omzuna doğru yatırırken çenesinin ucuyla onun patlayıp kabuk tutmuş dudağını işaret etti.

"Daha dudağın iyileşmemiş ama hala kaşınıyorsun amına koyayım. Siktir git başımdan, asabımı bozma."

Doğu, yürümeye başlayan sarışının kolundan tutup gitmesini engelledi.

"Sert olmamdan hoşlanıyordun eskiden, gitmemen için zorla engel mi olayım sana?"

Kolunu kurtaramayan Görkem'in düz çizgi halini alan dudaklarından kelimeleri fısıltı gibi döküldü.

"Siktir git."

Bu kelimeler bünyesi istenmemeyi algılamadığından Doğu'nun kulak zarına bile uğramadı. Kaçmaması için sarışını iyice kendisine çekti.

Görkem, yanağına değen nefesten ötürü iğrentiyle kas katı kesilmişti. Yakınındaki suratın tam ortasına yumruğunu indirmek istedi ancak cesaret edemediğinden sadece soluğunu tuttu.

"Gerçekten istemediğine ikna et beni."

Mide bulantısı yüzüne vururken kasılmaktan başı dönmeye başlamıştı. Sıkıştırıp canını yakmasın diye kediyi tutan kolunu gevşetip hayvanın yere inmesine izin verdi.