EVRENİN OYUNU

KUM SAATİ ⏳

“Bıraksana beni!” onun için ağır değildim1,70 boyunda 57 kilolu biriydim o ise benden iri bir vücuda sahipti.
“Hayır” revire yaklaşmaya devam ediyordu bense bırakması için çırpınıyordum “ hay Allah’ım, ne kadar sinir bozucu bir insansın” diyerek söylendi.
“Senin varlığın daha sinir bozucu”
“Sen benden daha sinir bozucusun, ben en azından senin hakkında iyi şeyler düşünüyorum” Hızlı adımlarla revire doğru ilerliyorduk. Sonunda oraya varmış ve beni kucağından yere indirmişti. Bire süre sonra hemşire kapıda belirdi.
“Hemşire, bu salağın dizi kanıyor.” Hemşire şaşkınca Baran’a bakıp “tamam” dedi. İlk yardım kutusuna yöneldi. Bir beze kolonya döktü ve dizime döktü.
“Neden salak gibi koşuyordun ki?” bana ters bir şekilde bakıyordu, hemşire ise dizime pansuman yapmaya başladı.
“Okula geç kalıyordum da on- sana açıklama yapmak zorunda değilim.” Bunun üzerine Baran kıkırdadı.
“Bu da mı bahane? Okula geç kalacaksın diye düşüp dizini kesmek? Salak mısın sen?”
“Yaa sanane be! Bu senin niye bu kadar umrunda” Baran güldükten sonra gözelerini devirdi.
“Benim için önemli değil ama gerçekten çok aptalca bir şey yapıp sonra neden salak dediğimi soruyorsun. Eğer değilim diyorsan neden aptalca bir şey yapıyorsun?” gülümsedi “Çünkü salaksın”
Hemşire dizime pansuman yapmayı bitirdikten sonra gitmişti. Tam ayağa kalkacağım zaman Baran beni tekrar kucağına aldı ve okula doğru ilerlemeye başladı. “Neyse hadi gidelim” dedi ve yavaşça okulun kapısına doğru ilerliyodu.
“İndirsene beni ayaklarım var yürüyebiliyorum gerizekalı” Bu sözüm üzerine Baran beni indirdi
“Ne kadar inatçısın? Çok sinirimi bozuyorsun” dedi ve okula doğru yürümeye başladık.
Sınıfa girdiğimde Asel, Gökçe ve Deniz sırada oturuyorlardı beni gördüklerinde gülümseyip el salladılar bende onlara aynı şekilde karşılık verip Gökçe’nin yanına oturdum. Gökçe bana dönüp
“Bugün niye geç kaldın”
“Bazı salakların aptallıklarıyla uğraşıyordum.” Dedim Baran’a gönderme yaparak beni dinlediğini biliyordum.
“Yine mi Baranla kavga ettiniz”
“Evet” dedim onaylarcasına. Asel kavgamızdan bıkmış gibi bir halde konuşmaya katıldı.
“Nedense hiç şaşırmadım”
Ders başlamıştı kum saatini masanın üzerine koydum. Dersimiz matematikti hiç bu dersi sevmiyordum bende uyumaya karar verdim ve kafamı masaya koyup gözlerimi kapattım.