GAY MİSİN? *bxb*

18- Sevmenin bedeli

"Ne oluyor burada?!" diyen sert sesle, gerçek dünyaya döndük ve birbirimizden ayrıldık hızla. Babam kapıda sert bakışlarıyla bize bakıyordu. Resmen en olmayacak kişiye basılmıştık.

"A- açıklayabilirim..." diye çaresizce bir şeyler demeye çalışıyordum. Yaman'la birbirimize baktık. Kalbim bu kez az sonra olacakların korkusuyla hızlı hızlı atıyordu.

"Sen dur." dedi Yaman ve o konuştu beni susturup. "Samet'in hiçbir suçu yok. Onu bunun içine çeken benim."

Babam ikimizi de duymamış gibiydi. İçeri girip, kahvenin kapısını kapattıktan sonra benim yanıma geldi ve tokat attı. Hayatımda ilk kez vurmuştu babam bana. Yüzüm yana düşerken, gözlerimin dolduğunu hissediyordum.

"Ona dokunma! Onun suçu yok dedim." diyerek kendini önüme attı Yaman. "Vuracaksan bana vur!"

"Sana bunun hesabını sonra soracağım." dedi ve Yaman'ı kolundan tuttu. "Sen hemen defol!" dedi ve savurdu. Tabii Yaman güçlü biriydi. Babamın savurması çok işe yaramadı.

"Samet'i bırakıp gidemem." dediğinde, zor bela baktım yüzüne. Yüzündeki ifade canımı yaksa da, konuşmaya çalıştım.

"Sen git... git lütfen." diyebildim. Babamın ona da zarar vermesini istemiyordum. Bana istediğini yapabilirdi ama Yaman'a dokunmasını istemiyordum.

Yaman, çaresizce bana bakarken babam kolundan tutup dışarı çekiştirdi. O ise hâlâ konuşuyordu babamın çekiştirmesine rağmen.

"Seni seviyorum Samet! Vazgeçmeyeceğim." dediğini duydum. Sonrasında da babam kapıyı kapatıp, kilitledi.

Bir şey demeden öylece duruyordum. Yakalanmanın şokunu daha atlatmış değildim. Her şey birden olmuştu. Hiçbir şey anlamamıştım bile.

Ben orada öylece dikilirken yanıma geldi ve yakalarıma yapıştı. Gözlerinde saf öfke vardı. Çok net görebiliyordum.

"Bu rezilliği nasıl yaparsın? Sen ne biçim erkeksin!" diyerek bir tokat daha attı. "Ne hata yaptım da senin gibi oğlum oldu!" diyerek sert bir tokat daha atınca yere düştüm. Belki karşılık versem bana zarar veremezdi ama karşılık vermiyordum.

Hiç acımadan dakikalarca dövdü beni orada. Kapıya doğru baktığımda, Yaman'ın içeri girmek için çabaladığını gördüm. Sabahın çok erken saati olduğu için, doğru dürüst insan da yoktu etrafta.

'Git buradan' diye bağırmak istiyordum. Babamın ona da zarar vereceği düşüncesi vardı aklımda. Bir de beni bu şekilde görmesini istemiyordum.

Babam en son bana vurmaktan yorulunca sandalyeye oturdu. Ben de iki büklüm olmuş yatıyordum yerde. Sırtım babamın tekmelerinden dolayı acıyordu ama kalbimin acısı yanında hiçbir şeydi.

"Oğlum dedim, bağrıma bastım besleyip büyüttüm yıllarca. Erkeklerle öpüş diye mi lan?!" diye bağırdı oturduğu yerden. Ben ise susuyordum. Ne diyebilirdim ki? Ne dersem diyeyim beni anlamayacaktı nasılsa?

"Ben..." dedim zorla konuşarak. "Ya- yanlış bir... bir şey yap-madım." dedim zoraki bir şekilde.

"Katil edecek beni." dedi ve ayaklandı. "Kalk çabuk." dediğinde, kendimi kalkmaya zorladım ve zar zor kalktım. "Düş önüme."

Kapının kenarına tutunarak ayakta durdum. Yaman görünmüyordu ortalıkta. Babam kapıyı açınca dışarı çıktım. Yaman birden yanımda bitti.

"Samet! Samet iyi misin?" der demez, babam hızla gelip, iterek uzaklaştırdı yanımdan.

"Bir daha görmeyeyim seni burada! Defol!" diye bağırdı. Dükkanlarını yeni açmaya başlayan esnaf ve işine giden insanlar bir şey anlamamış bir şekilde bize bakıyordu. "Yürü çabuk." dediğinde, mecburen eve doğru yürümeye başladım.

Bir süre sonra eve geldik. Annem benim bitkin halimi görünce şaşırdı haliyle.

"Oğlum ne oldu sana?" dedi yanıma gelip. Ellerini yüzüme koyup, gözümün altındaki bir yere dokundu. Canım hafif yanmıştı. Sanırım morarıyordu. "Kavga mı ettin noldu?" dediğinde, kendimi daha fazla tutamayarak ağlamaya başladım sessizce.

"Gözümün önünden kaybol. Defol odana!" dedi babam olacak kişi. Bir şey demeden odama geçtim. O da peşimden geldi. "Telefonunu ver çabuk!" dedi. Telefonumu çıkarıp verdim. Nasılsa şifreyi bilmiyordu.

"Odandan dışarı adım atmayacaksın. Bu evden dışarı başını bile çıkarmayacaksın." dedi ve odamın kapısını kapatıp gitti.

Yatağıma oturdum çaresizce. Göz yaşlarım istemsizce yanağıma doğru süzülmeye başladı. Durdurmak için çabalamadım. Ağlamak rahatlatırdı belki.

Bir anda hayatım alt üst olmuştu. Birini sevmenin, aşık olmanın bedeli bu olmamalıydı...

Samet tepkisiz gibi görünüyor olabilir ama şok anıyla çok tepki veremiyor. Hem babasının tepkisi hem de birden yakalanmak şok etkisi yarattığı için.

Yorumlarda buluşalım 🌸