Classroomm A

Chapter 1: Goodbye

HOSPITAL

Ethan POV

Nandito nanaman ako sa hospital, nakaupo sa tabi ng kama ni dad, umaasa nagigising pa siya.Halos ilang buwan narin pala mula ng nacoma si dad.

Habang iniisip ko ang mga pangyayari non, ayoko nalang mabuhay!.

Kaya ko bang mawala ang taong pinakaimportante samin nila mama? Pano na kami kung mawala na siya sa mundong nato?

Nakakaiyak isipin na kahit ang salitang pag-asa ! wala naring kwenta!! kainis !!.

"Anak" naghihinang pagsagot ni papa .

"Dad!?" Bigla akong kinausap ni dad?.

" Sir?, gising na po kayo, ichecheck ko na po ang vital signs ng patient ,wait nalang po kayo sa labas"

"Paniginip?" Ginising ako ng nurse. Bigla nalang akong naiyak sa tabi ni papa, hindi pa siya nagigising . Haaaaaaaah!...akala ko totoo na!

"Sir okay lang ba kayo?" Tanong ng nurse.

"Yes po maam okay lang ako" pinunas ko ang luha ko at sinagot ko siya ng matamlay.

"Sa labas na lang po kayo maghintay" sinisimulan na niya
i-check si papa.

Pagkatapos kong lumabas sa kuwarto. Napagtanto ko na dipa dumadating si mom.

"Nasan kaya si mom?"

Pagtataka ko dahil ang tagal ni Mom. Siguro pumunta siya kay dok,ang kaibigan ni dad.

Pupuntahan ko si mom para tanungin kong bubuti na ang kalagayan ni dad .

Di nako nag elevator kasi sa 2nd floor lang naman yong office , kaya nalakad nalng ako mula sa first floor hanggang 2nd floor ng hospital. Mas mabilis pag nilakad ko lang.

Pagkaakyat ko ng 2nd floor pinuntahan ko agad ang office ni doc.

Papalapit na sana ako sa pinto ng office ng marinig ko si mama umiyak.

     ++++++++++++++++++++×++

Mommy mica POV

15 minutes earlier

Nandito ako sa mini-church ng hospital na ito.Bumisita ako rito upang makapag nilay nilay. Nakaluhod ako sa harap ng hesu-kristo hawak hawak ang rosaryo . Nagdadasal ako ng taimtim para sa kalagayan ng asawa ko.

diyos ko!

Hindi ko na talaga kaya ,labis labis na ang aking kalungkutan. Diyos ko?! Bakit ngayon pa?!

"May ginawa ba kaming kasalanan para parusahan mo kami ng pamilya ko!?" Paiyak kong isinigaw sa harap .

"Sa daming masasamang tao bakit siya pa ang napiling parusahan!? "Malakas kong pasigaw habang umiiyak na sa harap niya.

"Patawarin niyo napo siya at pagalingin sa kanyang sakit!!"

Halos maiyak iyak ako bago tapusin ang huling panalangin ko kay Hesu-kristo.

''In the name of the father, the sun and the holy spirit amen"

Pagkatapos ko magdasal tumayo ako. Nagpagpag ako ng suot dahil sa alikabok ng sahig.

Paglabas kong ng mini church ng hospital umakyat nako agad ng 2nd floor. Mas mabuti na dumiretso ako agad kay doc.

A few inches later

Nandito nako sa loob ng office ni doktor, nauna na pala siya sakin, Hindi ko na kailangan maghintay tulad noon.

"Maupo kanapo Mrs.sanchez" sambit agad ng doktor pagkapasok ko.