A Legend's Tale

Legend 08

Phoebe's POV

Dumiretso muna ako sa locker room para kunin ang isa ko pang backpack. Dalawa kasi ang dinala ko ang black laman nun mga damit ko in case of emergency. Pagkatapos kong kunin yun dumiretso ako sa parking lot at dun na nagbihis sa loob ng kotse ko. Heavy-tinted naman yun kaya okey lng. Sinuot ko ang isang Leggings ko na kulay black tsaka sleeveless na black din. Yung fitting talaga para madaling gumalaw, mahirap na baka may humila nanaman sa damit ko. Nagsuot narin ako ng ankle boots kong black tsaka sinabayan ko nlng ng denim jacket ang pangibabaw ko, tatanggalin ko naman to maya-maya. Naglagay nlng din ako ng heavy make-up tsaka tinanggal ang contact lenses ko. Minessy bun ko nlng ang buhok. Mahirap taliin e.

Pinaandar ko nlng din ang kotse ko tsaka umalis. Wala namang problema sa gaurd kasi kilala niya naman ako. Dumiretso muna ako sa company ni Dad.

--------------------------------

"Good thing you're here," sabi ni dad sabay haya sa akin para maupo.

"I called you here, dahil gusto kitang maka-usap, bakit ganyan pa ang get-up mo?" sabi ni dad. Wait gusto niya lng akong makausap? Hindi about sa mission? Wow miracle -.-

"You wanna talk to me? Like a father-daughter conversation? Walang halong mission or any?" i asked in disbelief. Aba minsan lng ata tong mangyari--- i mean this was the first time.

" Yeah, I want you to meet someone." sabi ni dad, tsaka may kinalikot sa cellphone niya. Minute had passed bago may pumasok sa office ni dad. I was a bit shock kasi yung pumasok ay ang lalaking nakasabay ko sa elevator, yung same kami ng kulay ng buhok? Although sakanya mas nangingibabaw ang yellowish portion while sa akin nman mas lamang ang white portion.

Hindi naman ito nagsalita, at dire-diretso lng sa upuan na adjacent sa akin.

"Phoebe, this is Apollo Vanne----" Panimula ni dad. Tumingin muna ito sa lalaking pumasok bago itinuloy ang sinasabi niya.

"Your older twin.." ah kambal ko lang pala akala ko anu----- wait what?

"Wait, come again dad? I think I spaced out" sabi ko.

"Phoebe this is Apollo Vanne Liondale your older twin brother." pag-uulit ni dad. Hindi na ako nakapagsalita pa instead yumoko ako sabay iling ng ulo ko. Paulit-ulit ko itong iniling sabay sabi ng hindi.

"No, no this can't be true." yun nalang ang nasabi ko bago ako tumayo at tumakbo palabas ng office ni dad. Tinakbo ko ang hallway hanggang makasakay ako sa elevator, buti nlng sumara agad ito kasi nakita kong lumabas ang twin brother ko raw.

"No, imposibleng kambal ko yun. Imposibleng may kapatid ako." pagmumukmok ko. I know masyado akong rude dahil biglaan akong umalis. Pero masisisi niyo ba ako. I lived with the lie na ako lang ang nag-iisang anak nila. For almost 17 years of my existence hindi man lang ako nainform na may kapatid pala ako. Bigla ko nalang naikuyom ang mga kamao ko. Kaya pala ni minsan hindi ako pinansin ng mga magulang ko. Kaya pala pinadala ako sa malayo para dun.

*riiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnngggggg*

Answer Call...

"That was very rude of you Phoebe."

"If you don't want me to act that way, then why keep it a secret then?" pambabara ko kay dad. Yes, si dad ang tumawag.

"I'll let you escape on this one, but please just try to talk with your brother. He badly missed you."

"Ha! I don't care dad." sabi ko before I ended the call. Psh. Talk to him.. Ugh. I mentally rolled my eyes.

Nung tumunog na ang elevator agad na akong bumaba at tumungo sa sasakyan ko. Sayang naman ang outfit ko -.-

I turned on the engine then drove out the parking lot. I was in the middle of a traffic when my phone rang again. Sinuot ko ang earphone na connected sa phone ko tsaka priness ang answer button nito.

"Yes?" I asked the caller.

"Where the hell are you?" asked the person in the other line. No doubt it was Kai who called.

"Home."

"Stay there. We're coming."

"What, wait n---"

Ugh. Pakshet tlga. Trinace ko ang cellphone ni Kai. Para malaman ko ang location nila. Tngna. 5km nlng makakarating na sila. Tumingin ako sa likuran ko kung may nakasunod ba. Good thing wala umatras na ako tsaka lumiko sa isang eskinita. Ayon kasi sa GPS ko. May isang daanan daw rito kaso malayo sa route ko. Nevertheless thats the only option I have.

Nang makaliko na ako. Finull speed kona ang sasakyan. Tumingin ako saglit sa GPS, at malapit na ako sa palikuan. Bigla naman akong lumiko sabay tapak ng break para hindi mapasobra. Kumbaga nag-drift lang ako pa left. Marami pang palikuan na daan ko and I must say puro drift nlng ang ginawa ko. Last nlng na liko high-way na ang madadaanan ko. After nun ilang metro nlng condominium kona.

Just when I got out of my car, siya ring pagdating nila. Akala ko sina Kai lang ang darating. Mukhang may iba pa. 6 kasing sasakyan ang pumasok. Akala mo parang may car show kasi halos lahat vintage ang iba naman latest model ng ferrari at ford. -.-

Isa-isa silang bumaba. Tsaka lumapit sa akin. Napa-irap nlng ako. Dahil sa kayabangan nila. Tsk. Nauna na akong naglakad. Papasok sa lobby.

"You're that girl, from the japanese restaurant right?" Ask the man besidee me. So tama nga ang hinala ko. Siya nga yun.

Tumango nalang ako bilang pagsangayon. Hindi narin ito nagsalita pa. Para siyang si Kai tahimik pero masyadong deadly. I still remember nung time na una kaming nagkita. It was like he was giving off tgis very strange aura. And it was like I was already in hell.

Sumakay na kami ng elevator. Hanggang 15th floor. Dun kasi ang condo ko.

----------------
"There still someone who isn't here. We have to wait a while." Sabi ni mr. Black ng makapasok kmi sa condo ko. Tumango ako tsaka dumeretso sa kusina. Binuksan ko ang refrigerator kung anu ang pwedeng ihain sakanila. Ayaw kong magluto dahil hindi ako marunong nun.

"Let's see, cakes, ice creams, pizza.."

"Pizza would be great." Lumingon ako sa likuran ko para tingnan ang nagsalita. Si mr. Black lng pala.

Anu kaya pangalan nito.

"Tristan by the way." Tinanguan ko nalang ito tsala kinuha ang wine at pizza sa ref. Iinitin ko nalang ang pizza.

Habang naghihintay ako na mainit ang pizza sa oven, bigla namang nagdoorbell. Umalis si Tristan para tingnan kung sino yun. Pinariringgan ko ang mga converstion nila. Pero mukhang tahimik ata. Hindi kaya napano na ang mga yun? No it's impossible. They're 10. They cam handle 1 guy.

Kukunin ko na ang pizza sa oven when I felt a tingle running down my spine. Hindi ako napakali nun kaya kinuha ko ang isang butterfly knife ko na nakatusok sa cabinet.

Lumabas ako ng kitchen tsaka tiningnan sila. Bumagsak naman ang mga shoulders ko nang makita ko na nakapalibot sila na nakatalikod sa akin.

Bumalik nalang ako sa kitchen para kunin ang pizza.

"You don't have to run away like that baby sis." WTF?

"He's our guest Phoebe." Dumagdag pa si Kai.

Ugh. Bakit nandito to? Effortless lng ang pagtakas ko kung nandito lang dn naman to.

--------------

Heheh malapit nang mag 100 reads to. Pagumabot dun. U-update agad ako