GECE

Hatalar (Gelecek)

O kazağnın üstünden 10 yıl geçmişti. Her zamanki gibi yine büyük babamın evindeki odamda kitap köşesinde kitabımı okuyordum. Buraya acil çağrılmama rağmen iki saattir bekliyordum. Beni neden çağırdıklarını biliyordum en sonki görevimde hata yapmıştım. Evet okul yanmasına rağmen bize görevler verilmeye devam ediyorlar.

Zaten yeniden inşaat etmeye başladılar hatta çok bir şey kalmadı. Devletin dikkatini çekmemek için eski binayı tekrar yapıyorlarmış gibi yapıyorlar yani eski amacına hizmet edicekmiş gibi.
Ruh ve sinir hastalıkları tedavi okulu.

Odamın kapısı tıklatıldığında hızla doğruldum. Gelen Büyükbabamın yardımcılarından Cemal di.
Büyükbabamın beni beklediğini söyleyince çok şükür dermiş gibi ayağa kalktım ve odadan çıktım. Koridorda yürürken nedense gerilmiştim biliyorum hata yapmıştım ama diğer öldürdüğüm adamda o kadar masum değildi.

Kapıyı iki kez tıklayıp yavaşça araladım. Sakin ve yavaş adımlarla içeri girdiğimde büyükbabam sert ve çatık kaşlarla beni izliyordu. Masa'nın yanındaki deri koltuğa geçtim ve onunla göz teması kurmaya devam ettim.
Sessizlik rahatsız ediciydi aniden bana daha sert bakması ve aynı hiç değişmeyen otoriter sesiyle konuşunca gerilmediğimi söyleyemem.

"Ben sana oturma için izin verdim mi?"

Duruşumu dikleştirip sesimi  her zamanki gibi çıkması için boğazımı temizledim.

"Kendi evimde oturmak için senden izin alacak değilim."

"Burası senin evin değil!" Dedi bağırarak aniden bağırması ona olan saygımı zedeliyordu çünkü bana göre insan sakin olduğunda karşısındakinden daha üstündü. Sesi ne kadar yüksek ve sinirli çıksada istifimi bozmadan konuşmaya devam ettim.

"Benim çocukluğum burda, geçti bu evi senden daha iyi biliyorum. Buradaki her gizli odayı her gizli geçiti tüm kaçış yerlerini biliyorum."

Gözlerimi kısıp ona doğru sert bakışlar attım.

"Beni sen yetiştirdin. Bu ucuz bağırmalarınla kendin gibi birini korkutabilir misin?"

Karşı çıkışıma şaşırmış olduğunu saklayamadı. Bakışları hem şaşkınlık hem de gurur duyduğunu gizleyemiyordu. Bu konuyu kapatması gerektiğini haklı olduğumu biliyormuş gibi buraya gelme sebebim olan konuyu açtı. Açıkçası bundan hiç mutlu değildim.

"Ne hata yaptığını biliyor musun Gece?"

"Evet biliyorum. Ama bunu bir hata olarak görmüyorum."

"Sen mafya'nın ileri gelenlerinden birinin kardeşini öldürdün!!!"

"Onun mafyadan olduğunu bilmiyordum zaten yanlış kişi olduğunu da bilmiyordum."

"Senin yüzünden artık işlerimizin büyük bir kısmını yapamıyoruz."

Derdini anlamıştım köşeye sıkışmış hissediyordu zoruna gidiyordu zirvede olup başkaları'nın emrine kalmak sinirini bozuyor olmalıydı haklıydıda kim olsa zoruna giderdi. Çok umrumda olmayan bir konuydu o yüzden umursamadan sordum.

" Peki nasıl halledicez bir planın var mı?
İstersen bir gecede hepsini öldürebilirim."

Bir anda masaya  bakan yüzü bana döndü bana sanki yapabileceğimi biliyormuşta bunu yapmamı istemiyor olduğunu anlatmaya çalışıyordu.

"Yapabileceğini biliyorum ama…"

Sanki bunu söylemek onun için zor muş gibi derin ve sıkıntılı bir nefes aldı ve devam etti.

"Ama zaten buna bir çözüm bulduk."

"Nedir yapabileceğim bir şey var mı?"

"Burda her şey sana bağlı."

Ayaklandım koltuğun önünde ona bakarken.

"Görev kabul edilmiştir detayları bana geçersiniz."

Kapıya doğru ilerledim tam odadan çıkacakken onun kararlı sesini duydum.

"Bu bir görev değil."

Yavaşça ona doğru döndüm. Ben ona anlamaz bakışlarla bakarken o devam etti.

"Seni mafya'nın  oğluyla evlendiriyoruz."

Şok olmuştum sanki dünya dönmeyi bırakmıştı bir anda gözüm karardı ne dediğini tam olarak idrak etmem uzun sürmüştü galiba ona ilk kez bağırarak konuşmuştum.

"NE DİYORSUN SEN İHTİYAR!! NE YAPTIĞINI SANIYORSUN!!!!"

Yerinden kalkıp yanıma geldi beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Sinirden hızlı hızlı soluk alıp verdiğimi fark edince bana sarıldı -Bu hayatım boyunca bana ilk sarılışıydı.-

Kendimi yavaşça ondan ayırdım bütün enerjim bir anda çekilmişti kendimi daha önce hiç bu kadar güçsüz hissetmemiştim. Kendimi bir az daha toplayınca zar zor konuşabildim sesim boğuk çıkıyordu.

"Kim? Kimle evleneceğim?"

"Bartu … Bartu Karaca."

Birden eski halime eski umursamaz Geceye her şeyi alaya alan geceye dönüşüverdim.

"Şaka yapıyorsun ihtiyar (!)"

Bana bakan bakışlarında hüzün gördüm ne diyeceğini bilemeyen bir adam gördüm. Bu her şeyin cevabıydı bundan sonra ne olacağını bilmiyordum ama şimdi ne yapacağımı biliyordum. Odadan hızla çıktım kendi odama gidip eşyalarımı alıp hızla evden çıktım gidiyordum eski Gece olmaya gidiyordum.