මන් ගඩොල් බෑවත් බෑග් එකට දාගෙන පනතියට යනකොට යෙනුලයා හිටියේ නෑ..හොද වෙලාවට.. මන් ඉතින් උගේ බත් එකයි පොත් ටිකයි අරගෙන උගේ මේසේ යටින්ම දාලා මගේ බෑග් එකෙන් ගඩොල් බෑව අරගෙන උගේ බෑග් එකට දාලා වැහුවා..
"අඩෝ මගෙ සැක්කිලියා අරූ මොනාද කිවුවේ"
"මොකුත් කිවුවෙ නෑ"
මූ බල්ලපම්කෝ මෝඩ පිසාචයා..
"ආ එහෙමද එහෙනම් කමක් නෑ..මොනා හරි කිවුවොත් මට කියපම් හාද.."
"ඇයි උබ උට ගහන්නද"
"ඉක්කෙයියා මිහින්..මොනාද ඔය අසික්කිත කතා"
"ආ උබ පත්තිනි තාත්තනේ"
"නෑ මන් තමා උබේ ලොකු හිල් ජන්ගියේ අයිතිකාරයා හා හා හා"
"තෝනම් මහම මහ ගොන් බ්දින කණුවක්.. වරෙන් යන්න ගාථා කියන්න "
මූ එම කියලා මාවත් ඇදගෙන ගියා..අපි ගාථා කියලා ඉවර උනු ගමන්ම බත් කන්න කියලා හැදුවා විතරයි..
"අඩෝ අඩො සැක්කිලියෝ උබ මහන්සි වෙන්න ඕන නෑ..මන් උබේ බත් එක එලියට ගත්තා යකෝ..මේ මේ පොත් ටිකත් එලියට ගත්තා..මන් ඔයාට ආදරෙයිනෙ මන් ඔයාට උම්මා..
"මේ සැක්කිලියට එච්චර ආදරයක්..උබ මගෙ හොදම යාලුවා වුන එක හොදයි බන්..මාත් උබට බලු බෙට්ටක් තරන් ආදරෙයි"
ඒස පඩත්තර බල්ලා පෙනේද කියපු කතාව..මන් බෙට්ටක් තරන්ලු වටින්නෙ..අනේ පුකේ නන්නාරේ..
"බෙට්ටක් තරන්ද හා හා හා..උබෙ ඔය ආදරේ නැති වෙයි කියලා සැකාආආයීඊඊඊ.. හා හා හා"
"නෑ නෑ උබ මගෙ බත් පෙට්ටියත් එලියෙන් තියලා..ආදරෙයි බලු බෙට්ටක් තරන් එච්චරයි"
"මාත් ආදරෙයි පුප තරම්"
අමො අමො පවූඌඌ මූ..මොනා කරන්නද මගෙ සැක්කිලියා හරි මෝඩ යකෙක් තමා යකෝ..අහෝ දුකකි ඉරකි තිතකි පුකකි පුකේ වැලකි මගේ ජන්ගියේ හිලකි හා හා හා..
"ආ යම කන්න"
අපි ඉතින් කන්න ගත්තා..කාලා ඉවර වෙලා මන් අරූගෙ බත් පෙට්ටිය්ත් බෑග් එකට දැම්මා..අමො අමො නේද ..මූ මට ආදරේ වැඩි වෙලා තව දරුවෙක් බඩට දුන්න යකූ හා හා හා..දැන් කැන්ටිමට යන්වා උටත් එක්ක කන්න..
