Görev | Draco Malfoy

21 - backstabber

| Draco'nun Anlatımı

Daralıyordum, her şey üstüme üstüme geliyordu. Hogwarts koridorları ile kovalamaca oynuyor gibiydim, onlar üstüme geldikçe ben kaçıyordum.

Kravatımı gevşettim, olanlar aklıma en ince ayrıntısıyla gelmeye başladı.

"İlk görevin Adel'den uzak durmak."

Adel'den uzak durmak, Adel'den uzak durmak, Adel'den uzak durmak...

Kafamın içinde yankılanıyordu sürekli. Diğer söylediği hiç bir şeyi duymamıştım. Voldemort o an Yaşamıma son vermeden yaşamıma son vermişti.

Zihnim aynı şeyleri tekrarlamaya devam ederken bacaklarım beni tuvalete götürüyordu fakat arkamda ki beni takip eden bedenden habersizdim.

Nihayet tuvaletin yolunu bulduğumda üstümde ki gereksiz parçaları çıkarıp bi' kenara fırlattım.

Hızlı hızlı nefes alıp vermeye, gözlerimden yaşlar akmaya başladı.
Kendime gelebilmek adına lavaboya yaslandım.

Bir süre hıçkıra hıçkıra içimi döktüm, beni bu hâlde kimsenin görmesini istemiyordum, özellikle Adelina'nın.

Bir süre sonra ayak sesleri geldi. Önce aynadan baktığımda karanlıkta durduğu için yüzünü görememiştim, arkamı döndüğümde

"Kimsin?!" Diyebildim sadece.

Bana yaklaştı, o bana yaklaşınca arkamı dönüp gözyaşlarımı sildim.

"Beni bekle demiştim."

Arkamdan sarıldı. "Böyle yapacağını biliyordum... seni yalnız bırakmak istemedim."

"Beni böyle görmeni istemiyorum Adel, git lütfen. Söz birazdan geleceğim."

Daha da sıkı sarıldı.

"Yapma böyle Draco, eminim ki bunun da üstesinden geliriz."

"GELEMEYİZ!" Ona zarar vermeden geri çekildim.

"BÜTÜN GÖREVİ SANA YÜKLEDİM RESMEN! HİÇ BİR KATKIM OLMADI, ÜSTÜNE YAKALANMAYACAĞIMIZI VE MUTLU MESUT YAŞAYACAĞIMIZI DÜŞÜNDÜM! SENİ RİSKE ATTIM!" Akmakta olan burnumu sildim.

Adel bana yaklaşıp sarılmaya çalışınca geri çekildim.

"Yapma böyle Draco, Kimsenin bir suçu yok! Bunlar olası şeylerdi zaten, bunun bize engel olacağını mı düşünüyorsun?" Burukça gülümsedi.

"Engel değil de ne o zaman Adel?! Adam gözümün içine baka baka Adel'den uzak dur dedi ve ben ağzımı bile açamadım!" İstemeden kendimi çok kasıyordum, ellerim yumruk olmuş haldeydi.

Ellerimi tuttu. "Çok kasıyorsun kendini, biz ayrılmayacağız. Bu zamana kadar nasıl devam ettiyse şimdi de öyle devam edecek."

"Ya o zaman benim yüzümden sana zarar verirlerse? Seni çok seviyorum Adel ama çok utanıyorum kendimde-" sözümü kesen şey dudaklarıydı.

Ellerini yanaklarıma koymuş okşarken bir taraftan da nazikçe dudağımı öpüyordu, karşılık vermiştim. O an net olarak anlamıştım, Dudakları bana hayat veriyordu.

| Harry'nin Anlatımı

Draco odasından çıktığında bende onları ortak salona çağırmaya gidiyordum ama seslendiğimde duymayınca bende takip etmiştim. Ancak yolun yarısında Adel'de onun gittiği yere gitmeye başlayınca biraz bekledim, daha sonra gittikleri yeri öğrendim. Başta belki iki kardeş önemli bir sey konuşuyorlardır, çatışmışlardır diye düşünsem de bunu tuvalette konuşacak halleri yoktur herhalde diye düşündüm.

Tam içeri bende girecekken vazgeçtim. Banane?

Fakat arkamı dönüp gidecekken içeriden bağırış sesleri gelince boğuk gelen o sesleri dinlemeye çalıştım, duyamıyorum. Bir süre sonra dayanamayıp içeri daldığımda, gördüklerime inanamamıştım.

"Siz..." Kolumda ki kitabın yere kaymasına izin verdim.

İkisi de birbirinden ayrıldığında, beni görünce benimle aynı tepkiyi vermişlerdi.

"Her şey doğruydu demek..."

Draco Adelina'nın asasını elinden alarak bana doğrulttu.

"Hayır Draco!" Adel asasını tekrar almak istese de draco kararlıydı.

"Hepsi senin yüzünden..." Bana olan bakışları nefret doluydu.

"HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN POTTER! SEN OLMASAYDIN BUNLAR DA OLMAYACAKTI!"

bende asamı ona doğrulttuğumda son noktaya gelmiştik artık. "HER ŞEYİNİZ BİR YALANDAN İBARETKEN HÂLÂ NASIL BÖYLE KONUŞABİLİYORSUN MALFOY!?"

Tam ağzını açıp bir şey diyecekti ki ben önce davrandım. "ASCENDİO!"(Kişiyi yükseğe sıçratan büyüdür.)

"PROTEGO MAXİMA!"(korunma büyüsü.)

Adel'in çaresizce draco'ya ve bana durmamız gerektiğini söyleyişlerini görmezden gelmeye çalıştım. Adel Draco'nun elinde ki asayı almaya çalıştığında Draco, Adel'i eliyle yavaşça kendinden uzaklaştırdı.

Draco ikinci büyüyü gönderdi. "EVERTE STATUM!" (Düşmana havada taklalar attıran büyü.)

"FIANTO DURI!" (Güçlü bir koruma büyüsüdür.)

Tuvaletin içinde tur arıyorduk âdeta.

bir büyü daha gönderdim; "EXPELLİARMUS!"(Kişiyi silahsızlandırmaya yöneliktir.)

Draco, Adelina'ya iyi mi diye baktığı sırada yapmıştım. Asası elinden fırlamıştı.

"SECTUMSEMPRA!" İstemsizce bir anda ağzımdan çıkan büyü, etrafta büyük bir gürültüden sonra sessizliğin hâkim olmasına sebep olmuştu.

Adelina koşarak gelip karşımda bana öylece baktığında, nefes almaya çalışıyordum.

O da durumu anlamaya çalışıyordu ki, gözlerini gelen hıçkırık seslerine çevirince koşarak o tarafa gitti.

"DRACO!" Bağırışı üzerine yavaşça o tarafa gittiğimde draco yerde kan kaybediyordu. Bunu ben mi yapmıştım? Ben.. onu öldürmeye mi çalışmıştım?

| Adelina'nın Anlatımı

Draco'yu yerde kan kaybederken gördüğümde ruhum çekilmiş gibi hissetmiştim. Dizlerimin üstüne çöküp kafasını dizime koyduğumda feryatlarıma hâkim olamıyordum.

"TAM BİR CANAVARSIN! İSTEDİĞİNİ YAPTIN MI? MUTLU MUSUN!?"

Karşımda öylece sakin durması beni delirtiyordu.

Gözyaşlarıma hâkim olamıyorken, gözümün önünde ölmek üzere olan bir beden vardı ve elimden hiç bir şey gelmiyordu. O an sanki bildiğim tüm büyüleri unutmuş gibiydim...

İçeriye koşarak giren profesör Snape önce Harry'e sonra da bana ve yerde ki draco'ya baktı.

"Çekilin lütfen." Draco'nun kafasını yavaşça yere tekrar koyup geri çekildim.

Profesör odaklanıp bir şeyler fısıldadıktan sonra yere akan kanlar tekrar Draco'nun vücuduna dönüyordu. Gülümsememe hâkim olamamıştım.

Profesör draco'yu kucağına alıp tuvaletten çıktığında gözlerim Harry'e döndü.

"Emin ol bu yaptığın, bizim yaptıklarımızdan daha beterdi Potter."

Ardından onu or'da bırakıp profesörü takip ettim.

Bölüm sonu.