Oddanie Mocy: Od Twórcy do Ofiary
Symulacja, która wydaje się być nam narzucona, to tak naprawdę nasze własne dzieło. Kiedy zaczynamy wierzyć w ograniczenia, w fałszywe przekonania o tym, co jest możliwe, wciągamy się w grę, która wydaje się być poza naszą kontrolą. Zamiast ją tworzyć, gramy w nią, stając się jej ofiarami. Gra zaczyna grać nami, a my zapominamy, że to my jesteśmy jej twórcami. Nasza rzeczywistość nie „zdarza się" przypadkowo – my ją tworzymy, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym. Tworzymy Symulację poprzez przekonania - Symulacja nie zdarza się nam – to my, poprzez nasze świadome i nieświadome przekonania, wiarę w ograniczenia i fałsz, tworzymy tę rzeczywistość. Wiara w to, że jesteśmy ofiarami – że życie nas rani, a problemy i trudności „pojawiają się" w naszym życiu – tworzy pętlę schematów, z których trudno się uwolnić. Te schematy są często nieuświadomione, a ich źródłem są nasze przekonania, które zakorzeniły się w nas na poziomie kolektywnym i indywidualnym.
Fundamentem matriksa jest świadomość kolektywna, która jest jak globalna sieć, w której każdy z nas jest jednocześnie programistą i użytkownikiem.
Wiara w Fałsz
Jak działa świadomość kolektywna? Wyobraź sobie, że miliony ludzi wierzą w te same idee – że sukces to kariera, że miłość musi boleć, a szczęście trzeba sobie „zasłużyć". Każda z tych myśli tworzy kod programu, który wszyscy wspólnie wzmacniamy. Im więcej nas wierzy w te zasady, tym bardziej stają się one „rzeczywistością".
Oddanie mocy: Problem zaczyna się wtedy, gdy zapominamy, że to my piszemy kod. Zaczynamy wierzyć, że symulacja nam się „zdarza", że nie mamy wpływu na grę, że jesteśmy tylko pionkami. To właśnie moment, w którym gra zaczyna grać nami, a my zacinamy się na programie ofiary.
Kształtujemy Naszą Rzeczywistość
Świadomość kolektywna to zbiorowa energia, myśli, przekonania i emocje, które łączą nas jako jednostki w jednym systemie. To ona tworzy naszą rzeczywistość, ponieważ to, w co wierzymy na poziomie zbiorowym, wpływa na naszą indywidualną percepcję. Jako społeczeństwo, mamy tendencję do akceptowania wspólnych przekonań o tym, co jest możliwe, a co nie. Te przekonania kształtują nasze życie, nasze ograniczenia i naszą wizję siebie. Często zapominamy, że to właśnie my jako jednostki i cała zbiorowość współtworzymy te zasady i reguły.
Program ofiary – pułapka symulacji
Jak wpadasz w program ofiary?
Wierzysz, że to świat zewnętrzny rządzi Twoim losem.
„Nie dostałem tej pracy, bo mam pecha", „Nic na to nie poradzę, takie życie", „To wina systemu, rodziców, partnera, a nawet pogody".
Odbierasz sobie moc, zrzucając odpowiedzialność.
Im bardziej wierzysz, że Twoje życie zależy od czynników zewnętrznych, tym mocniej zamykasz się w pętli ograniczeń.
Symulacja w tym momencie staje się samonapędzającą się maszyną.
Przeżywamy nie to, co jest „prawdą", ale to, w co wierzymy. Im bardziej wierzysz, że jesteś ofiarą, tym bardziej świat wokół Ciebie pokazuje, że masz rację. W ten sposób nieświadomie piszesz kod swojej rzeczywistości.
Uważaj w co wierzysz, bo dostaniesz tego więcej!
Symulacja nie „zdarza się" nam: To, co przeżywasz, nie jest wynikiem jakiegoś losowego błędu. Twoje życie to projekcja Twoich wierzeń, programów i przekonań.
Wszystko ma przyczynę: Żadne doświadczenie nie pojawia się bez powodu – każde z nich jest lustrem, pokazującym, co w Twoim kodzie wymaga zmiany.
Superkomputer
Wyobraź sobie, że Twój umysł to superkomputer. Jeśli programujesz go wirusami – strachem, wątpliwościami, poczuciem winy – to system zaczyna działać chaotycznie. Ale jeśli świadomie wybierzesz zdrowe programy – miłość, akceptację, radość – komputer zaczyna działać płynnie, a gra staje się przyjemnością.
Przebudzenie: Przejęcie Roli Twórcy
Wyjście z matriksa nie polega na walce z systemem, ale na uświadomieniu sobie, że to my jesteśmy jego twórcami. Aby wyjść z tej pętli, musimy obudzić się i przypomnieć sobie, że to my jesteśmy twórcami tej gry. To my decydujemy, w co wierzymy i jaką rzeczywistość chcemy tworzyć. Aby to osiągnąć, musimy zacząć kwestionować nasze przekonania, zrozumieć, jakie programy i schematy trzymamy w naszej podświadomości, i zacząć świadomie wybierać te, które wspierają naszą prawdziwą naturę jako twórców. Wtedy przestaniemy być ofiarami systemu i zaczniemy go kształtować na nasze potrzeby, kierując się miłością, akceptacją, radością i obfitością.
Świadoma odpowiedzialność: Przestań zrzucać winę na zewnętrzne okoliczności. Jeśli symulacja jest chaotyczna, to dlatego, że kod w naszej świadomości wymaga korekty.
Zmiana zaczyna się wewnątrz: To nie świat zewnętrzny ma się zmienić – to Twoje myśli, przekonania i emocje tworzą nową rzeczywistość.
Chyba że życie w matriksie to po prostu Twój własny sposób na spędzenie czasu, może lubisz kiedy symulacja się Tobą bawi. Nie masz za dużo do roboty, więc postanowiłeś/aś sobie stworzyć skomplikowaną grę, w której nieustannie grasz ofiarę?
To jak, przyszedł czas na reset systemu?
Matriks – Więcej Niż Iluzja
Matriks nie jest tylko zewnętrzną rzeczywistością, która nas otacza. To Ty tworzysz swoją rzeczywistość – tworzysz ją z każdym swoim przekonaniem, emocją, reakcją i działaniem. Nasze umysły są jak komputery, a program, który działa na poziomie zbiorowym, wciąż wgrywa te same schematy, mechanizmy obronne i blokady, które utrzymują nas w zamkniętym kręgu. Każdy z nas wnosi coś do tej zbiorowej świadomości.
Jak w każdej grze, system ma swoje zasady – i to one kształtują nasze życie. Często nawet nie zdajesz sobie sprawy, że to, co przeżywasz, jest wynikiem Twojego własnego zaprogramowania. Tak jak komputer działa zgodnie z kodem, tak Ty żyjesz zgodnie z przekonaniami, które przejąłeś z mediów, wychowania, religii, edukacji, i co gorsza, z nieświadomych części Twojego umysłu.
Matriks działa jak nieskończona pętla, która stale przypomina, że Twoje życie jest zewnętrzną siłą kontrolowane, a nie wynikiem Twoich wyborów. Jednak w rzeczywistości to Ty, poprzez reakcje, decyzje i postawy, tworzysz te pętle. Czasem to ego próbuje Cię zatrzymać, nie pozwalając spojrzeć na to, co naprawdę się dzieje, bo boi się utraty kontroli.
Rola Ego i Opór Przed Zmianą
Ego pełni rolę strażnika tego, co uznajemy za naszą rzeczywistość. Jest przywiązane do tego, co znamy, co daje poczucie bezpieczeństwa. Kiedy próbujemy zmienić naszą percepcję, ego stawia opór – boi się utraty kontroli, bo wówczas wkraczamy na nieznany teren. Ego mówi: „Nie jesteś gotów na zmiany", „Zostaniesz skrzywdzony", „Nie dasz sobie rady". To naturalny mechanizm obronny, ale nie musi to być nasza rzeczywistość. Wystarczy tylko, że zauważymy, że to tylko strach, a nie rzeczywisty zagrożenie. Dopóki pozwalamy, by ego rządziło naszym życiem, to matryca będzie kontrolować nasze działania.
Zmiana Percepcji
Kiedy wyjdziesz z matriksa, wszystko zaczyna wyglądać inaczej. Zaczynasz dostrzegać rzeczy, które wcześniej były ukryte w mroku: możliwości, które wcześniej były poza zasięgiem, perspektywy, które zmieniają całkowicie twoje postrzeganie świata. W tym momencie zaczynasz dostrzegać, jak bardzo to, co postrzegasz jako rzeczywistość, jest wynikiem tego, w co uwierzyłeś. Możesz wyjść z tej iluzji, jeśli tylko zaakceptujesz, że to ty decydujesz, co widzisz i jak postrzegasz świat.
Przebudzenie a Cierpienie
Oczywiście, przebudzenie nie jest łatwym procesem. Wymaga konfrontacji z własnymi lękami, nieuświadomionymi przekonaniami i programami, które trzymały cię w klatce. Często wiąże się z cierpieniem, bo zmiana wymaga, byś rozpuścił to, co starało się utrzymać cię w „bezpiecznym" matriksie. To cierpienie jest jednak częścią procesu oczyszczania – przez ten ból otwierasz się na prawdziwą wolność. Cierpienie pokazuje, co trzeba uwolnić, byś mógł w pełni wyjść z matriksa i wreszcie żyć w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą.
„Bądź zmianą, którą chcesz zobaczyć w świecie" (ang. Be the change you wish to see in the world) cyt. przypisywany Mahatmie Gandhiemu.
