Fiona's POV
FASTFORWARD
Papauwi na kaming lahat sa mansyon nang may biglang humarang sa sasakyan namin. Tatlong itim na van ang nasa harap namin.
"anong nangyayare scarlet?" nag papanic na ako dahil kasama namin ang dalawang bata.
"shh kami nang bahala, basta wag kayong bababa kahit anong mangyare." paninigurado nya saamin, ngunit hindi ito sapat para mawala ang kaba na nararamdaman ko. ngunit tumango nalamang ako bilang tugon.
"mag ingat kayo ah."
"kami pa, poprotektahan ka namin kahit anong mangyare." magsuot na sila ng maskara at saka parang may kung anong nasa ilalim ng upuan ng van na kiunuha nila ito at itinago sa ilalim ng dress na suot nila.
Nang makalabas na sila ng van ay pinapanood ko sila hanggang sa nagsimula na ang mga pangyayaring napaka brutal, kay tinakpan ko ang mga mata ng anak ko ngunit nagpupumiglas ang mga ito. sa di malamang dahilan ay kinuha ko ang cellphone ko at nag dial ng number na di ko alam kung kanino pero bahala na.
"hello" sagot nito sa kabilang linya, boses ito ng isang lalake.
"hello, kung sino ka man tulungan mo kami, may mga van sa harap ng sasakyan at yung mga kasama ko ay nakikipaglaban. tulungan mo kami please." naiiyak kong pag susumamo sa kanya.
"Demonise, makinig ka, maari mo bang sabihin kung nasaan kayo ngayon?" tanong nito mula sa kabilang linya.
"nasa kahabaan ng sto. niño, nasa liblib kaming lugar naka hinto" nag papanic kong sagot sa kanya dahil si althea ay tumilapon sa malayo.
"ok hang-on papunta na kami jan" nang masabi nya yun ay parang nag bigay ito saakin ng assurance na nagpalama saaking naramdaman ngayon.
nanatili akong nakatingin sa labas ng bintana, na inaantay ang pag dating ng taong tinawagan ko. ngunit di katagalan ay dumating na sila, pano ko nalaman? wala lang naramdaman ko lamang ang kasiyahan at kapayapaan nang nakita ko ang mga sasakyan na dala dala nila.
"Mga anak, ok lang ba kayo?" tanong ko sa mga anak ko." tungano naman silang pareho.
"Mom, ang cool nila" napailing nalamang ako dahil sa sinabi ng anak ko, naku tong batang to.
dahil sa daldalan ng mga anak ko di ko namalayan na tapos na pala sila.
"ok lang ba kayo?" tanong ng isang lalake. kaboses nya yung natawagan ko, at sa di malamang dahilan ay tumitibok ang puso ko ng napaka bilis at di ko alam kung bakit parang gustong gusto kong umiyak at yakapin sya.
"o-ok lang, salamat pala." shet ano bang nangyayare saakin bat ganto. Kung kelan may anak na ako saka naman ako nag ka ganto.
"always welcome basta ikaw." salitang binitawan nya na dahilan ng akong pamumula, grabe naman talaga porket ang pogi lang ng lalakeng kaharap ko.
Tiningnan ko naman sya at ng mga bata, may kung anong pagkakahawig sila e di ko alam kung ano basta may something similar sila. But back to reality, may kung ano sa katahimikan sa labas ng van na parang ang awkward ng paligid tiningnan ko yung mga babae parang di sila mapakali at parang gusto nilang lapain ang lalake.
"I'm Blake BTW" Pagpapakilala nya saakin.
"I'm Fiona, salamat" grabe naman to parang nangyare na ang senario na to.
"That's enough for tonight, It's already late we should go home everyone" pag singit ni Scarlet sa kalagitnaan ng papakilala namin grabe naman talaga.
"Say Goodbye and thank you to Mr. blake mga anak, we're going home na" saad ko sa mga anak ko.
"Thank you dad and Goodbye!" napatingin naman agad ako sa mga anak ko.
"no baby That's Mr. Blake It's not your daddy" mahinahon kong saway sa kanila.
"No it's fine fiona, actually I like it" naka ngiti nyang saad saakin, kitang kita mo talaga yung saya sa mukha nya e pati yung ngiti nya, wala kang makikitang bahid ng disgusto sa mukha nya.
"Goodbye Mr. Rosvell we're gottah go" pag papa alam ni scarlet.
"Goodbye." saka sinarado na nya rin ang pinto ng van at parang ang tensyon ng paligid sa loob.
"Guys ok lang kayo parang di kayo mapakali ah?" nag alala kong tanong sa kanila "may mga sugat ba kayo?, tell me para magamot agad natin yan sa bahay."
"we're all fine fiona, thank you sa pag alala saamin." naka ngiti nyang saak saakin.
Sana nga... ok lang kayo.
nang makarating na kami sa bahay ay pinag mamasdan ko sila parang may kung ano talaga base sa mga kinikilos nila na parang may kung anong bagay ang ayaw nila na malaman ko. hayst nevermind.
"mga anak pumanhik muna kayo sa kwarto nyo at mag bihis na, don't forget na mag toothbrush" tumango lamang sila at nag unahan pa sa pag akyat ng hagdan.
"be careful mga anak"p pag papa alala ko sa kanila.
nag tungo ako sa kusina para kumuha ng tubig nang may nadinig ako mula sa loob.
"this would be keep as a secret don't let her know." saad ng kung sino.
BINABASA MO ANG
Mr. Bad boy was stalking Ms. Nerdy girl (reposted)
Teen Fiction"Loving is the best feeling you've ever felt, and also the hurtful feeling you've ever expirience" -TNWM "Blake sabi mo ako lang pero bakit?!" sigaw ni Demonise kay Blake. "Demonise hear me out-" nakatanggap ng dalawang sampal Blake mula sa pinaka m...
