Final

223 16 5
                                    

Yeni hikayemede göz atarsanız sevinirim. İyi okumalar.





Herşey son bulacaktı. Artık eskisi gibi olamayacaktım, o kesindi. O kadar şey  yaşamıştım ki hayatım altüst olmuştu. Ailemi ve arkadaşlarımı kaybetmiştim. Geride sadece Abim ve bir kaç arkadaşım kalmıştı. Bu şehirde daha fazla yaşayamazdım. O kadar kötü anılarım var ki burada.  Burda kalırsam eğer toparlanamam. Daha ailemin mezarlarına  bile gidememiştim.  

Tate uyanmasını beklemek gerçektende  sıkıcıydı. Birden yataktan fırlayınca beni korkutmuştu. 


'' Beni korkuttun. '' cevap vermemişti. Yatağında 2-3 dakika oturduktan sonra kalktı.



'' Hadi gidiyoruz. ''




'' Ya yemek yeseydik. ''



'' Yolda birşeyler alırız, yersin. ''  

 Bir arabanın yanına geldi. Etrafa  iyice baktı, kimseler yoktu. Arabanın camını indirdi. Ben öyle birşey yapmasını beklemiyordum. Şaşırmıştım. Kapısını açıp arabayı çalıştırmaya çalıştı. Çalıştıradabilmişti. 

Hadi gel bin işareti yaptı. İstemeyerek de olsa  binmiştim. Yüzü asıktı. Sormayada korkuyordum. Az kalmıştı evime, abime, arkadaşlarıma dönmeme. 2 kasaba daha geçecektik. Muhtemelen akşama orada olurduk. Hiç konuşmuyordu. Sessizliği ürpertmişti.


'' Seni polis merkezine yakın bir yere bırakacağım. Oradan kendin gidersin. ''



'' Ya sen ? ''



'' Kaçmaya devam ediceğim. Unutma  hala bir katilim. ''




'' Ya Dennis seni bulursa ? ''



'' Bulamaması için kaçıcağım. En yakın zamanda  onuda  yakalayacaklardır. '' 



'' Ya yakalanamazsa ? ''


'' Merak etme yakalanacak. Sen kendine asıl şimdiden sonra dikkat etmelisin. ''



'' Dikkat ediceğim. ''   Tate gülümsedi. Bir şarkı açtı radyodan ismini bilmediğim ama kulağa hoş gelen bir şarkıydı. Arkaya sarlanıp dışarıya  izlemeye başladım.



2 saat sonra.


Gizemli OkulHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin