"Miray Ar 100!" dedi öğretmen. Ağzım açık kalmıştı. 90'larda bekliyodum da tek 100 alan olmak harika bir şeymiş. Fatih de dahil tüm sınıf bana baktı. Öğretmeni takmadan "Ne bakıyosunuz öyle? Paris'te yaşıyodum ben. Fransızca'yla birlikte İngilizce'ye de ağırlık veriyolardı." dedim gülümseyerek. Öğretmen de duymamazlıktan geldi.
Fatih'e döndüm ve gülerek "Hani çok zor zoruyodu?" dedim. Fatih de sırıttı ve "Prenses hazretlerinin Paris'ten geldiğini unutmuşum, pardon!" dedi. "Of Fatih!" dedim önüme döndüm. Her seferinde zengin kız olduğumu hatırlatmasa ölücek zaten. Bütün ders tirip atıcaktım işte. Eğer onla bu ders konuşursam bana da Miray demesinler. "Miray!" dedi ve devam etti. "Hadi ama şaka yaptım." Sesimi çıkarmadım. Zil çaldığında Fatih ayağa kalktığında hemen ben de kapıya doğru yöneldim. "Miray! Aşkım! Of bekle!" dedi bağırarak. "Sakın peşimden gelme. Özge'nin yanına gidiyorum ben. Sen de Emre'yle Burak'ın yanına git." dedim bağırarak ve Özgelerin sınıfana doğru yürümeye başladım. Özge'yle Burak konusunu konuşucaktım. Sınıfa girdiğimde sınıfta tek o vardı. "Selam." dedim sevinçle. "Hayrola çok mutlusun?" dedi. "Hiç, yok bişe." dedim ve devam ettim "Sana bişe sorucam ama doğru cevap ver." "Mutluluğunun altından bişe çıkacağı belliydi Miray. Sor bakalım hadi." dedi gülümseyerek. Tabi sahte gülümsemişti ama neyse. "Sen Burak'ın mı hoşlanıyosun?" dedim heyecanla. Heyecanlı olmamın sebebi soruduğum sorunun cevabını cidden merak etmemdi. "Yoo." dedi geçiştirmeye çalışarak. "Ya Özge!" dedim.
Birkaç dakika durdu ve sonra da of çekti. Ardından da "Evet." dedi ve ayağa kalkıp sınıftan çıktı. Çıkıp gitmesi iyi olmamıştı ama aldığım cevap harikaydı. Şimdi de sırada Burak'ın ağzını aramak vardı. Tabi ona azcık üstü kapalı sormam gerekirdi. Eğer onda hoşlanma falan yoksa arkadaşlıklarını bozmıyım. Hemen kendimi dışarı attım. Fatih, Burak ve Emre bakta oturuyorlardı ve etraflarında kızlar vardı. Kızlar.. Koşar adımlarla yanlarına gittim. Öksürmemle kızlar bana döndü ve otomotik olarak gitmeye başladılar. Arkalarından el sallarken "Hoşçalın!" diye bağırdım. Bu kızların benden korması harika bir şeymiş ya. Fatih "Miray napıyosun sen?" dedi. "Sadece öksürdüm." dedim gülmemeye çalışarak ve devam ettim "Hem ben senle konuşmuyorum. Burak'la konuşmaya geldim." Sonra da Burak'ı onlardan uzağa çekiştirdim. "Özge sence güzel mi?" dedim. Burak da gülerek "Miray yoksa lezbiyen mi olmaya karar verdin mi?" dedim. Ona vurarak "Saçmalama Burak." dedim. Sonra da kendine geldi ve "Bilmem, güzeldir heralde. Neyse ben gidiyorum, bay kanka." dedi. Off! İstediğim cevabı alamadım ama ben. Bugün dersler geçmek bilmemişti. Fatih'le konuşmadığım için olabilir miydi acaba? Çıkışta dayanamadım ve barıştım. Eve gittiğimde de Derin'le akşam için plan yaptık. Yalı'daki bir cafeye gittik. Çok eğlenmiştik. Derin'i çok özlemişim. Diğerleri de harika zaten. Acaba buraya alışmaya mı başlıyorum? Arkadaşlarım olmasına alışmaya mı çalışıyorum? Ya da direkten kendim olmaya alışmaya mı çalışıyorum? Bu soruların cevaplarına belki diyiyorum ve geçiştiriyorum....
13 GÜN SONRA (ÇARŞAMBA)
Bugün Fatihyle çıkalı 2 hafta olmuştu. Hala rüya gibi geliyor. Hala inanamıyorum ya! Okula geldiğimde dışarda Fatih'i gördüm. Yanına gittim ve öptüm. "Günaydın aşkım." dedim gülümseyerek. "Günaydın canım." dedi Fatih de. "Çantamı bırakıp geliyorum ben." dedim ve tam gidicekken Fatih durdurdu. "Canım çantamdan Emre'nin kimya defterini getirir misin?" dedi gülümseyerek. Kafamı salladım ve okula girdim. Bizim sınıfa girdiğimde çantamı bıraktım. Sonra da Fatih'in çantasını karışmaya başladım. Kimya defterini bulup çıkardığımda yere bir kağıt düştü. Hemen aldım. Fatih'in çantasına koyucakken üzerindeki isim dikkatimi çekti. Pelin yazıyordu. Merakımı yenildim ve okumaya başladım. Telefon numarasıyla birlikte deniz cafe yazıyordu. Bugün buluşucaklarmış. Bi de kalp vardı. Ne ne? Hayır olamaz. Hayır Fatih beni aldatıyor olamaz
Umarim beğenirsiniz yeni bölüm vote ye göre yayınlanacak
