Kendi Ayakları Üstünde

1. Bölüm " Bara, Diskoya"

Yine sabah olmuştu. Daha kuşların uyanmadığı bu saatte evet, uyanmamız lazımdı. Hazırlanabilmek için yataktan fırladım. Kahvaltıda poğaça ve çay vardı. Son sürat yedim. Giyindim ve otobüs durağına depar attım. Sonunda otobüste yer bulup oturdum ve kulaklığımı taktım. Aklıma Karen geldi. Onun hoş, tatlı sesi... Onu görmenin umuduyla okula yol aldım.

***

Okula doğru ilerlerken hâlâ aklımdaydı. Sadece yeni biri *sanki eskiden biri ile konuşuyordum ya yeni biri diyorum* sadece benimle konuşan biri aklında çok dolanmamalı Sarperr..

Okula vardım. Gözlerim onu bir süre aradı. Daha sonra bunu kestim çünkü dersteydik ve bu konu çok önemliydi. Gerçi tıp fakültesindeki tüm saniyeler önemliydi desem daha doğru. Gözlerimle onu aramasam bile hep o aklımda. Buna son verip dersi dinlemeyi başardım.

***

Şükür eve dönüyordum. Bugün Karen ya gelmemişti ya da benim yanıma gelmemişti ya da ben görmedim. Beni birileriyle tanıştıracaktı hani? Yanıma gelmek istemedi mi acaba? Ah evet ben olsam bende gelmem bu nedir? Bu nasıl bir sıkıcılıktır? Kız haklı sonuçta.. Mal ortada.. Belki benim onun yanına gitmemi istedi.. Öf aman biraz daha bunları düşünürsem kafayı yiyeceğim. En iyisi eve gidip uzanmak, belki uyumak, yemek yemek. Yapmayı en çok sevdiğim aktivitelerim

***

Akşam uyuklarken telefonum çaldı. Numara kayıtlı değildi ama meraktan açtım.

-Alo?

+ Selamm

- Kimi aramıştınız?

+ Sarpeerr benim been Karenn

- Karen? Numaramı nerden aldın kimsede yok ki.

+ Orasını boşver. Seni birileri ile tanıştıracagim demiştim ya, onun için aradım hadi hazırlan bakayım gelip seni alayım.

- İyide nereye gideceğiz? Ayrıca saat çok geç değil mi bunun için? Karen? Karen ? Orda mısın?

+...

Telefon kapandı. Uyur uyanık sersem bir şekilde ayılmaya çalışıp ne yapacağıma karar verdim. İyi gidelim bakalım. Eğlenmek bizim de hakkımız sonuçta. Nereye gideceğimizi bilmesem de.. Mavi gömleğimi giydim altıma da hafif dar bir pantolon saçlarımı yana taradım. Saçlarım pek kısa değildi. Sanki terbiyeli aile çocuğu gibi pldum. Karen in yanında öyle duracağım kesin. Parfümümü sıktım dişlerimi fırçaladım. Cüzdan, telefon, anahtar hepsi tamam da beni ne zaman alacağını söylememişti. Çok güzel gerçekten. Son arananlardan bakıp onu aradım.

+ sarper?

-Karen ne zaman alacağını söylemedin?

+ Sende bana ev adresini söylemedin..

- Telefonu kapattın çünkü.

+ Ne yapayım çok soru sordun sıkıldım. Neyse adresini söyle gelip alayım.

***

Gece gece dışarda bir kızı bekliyordum. Hiç bana göre değildi bu saatte 3. Uykumu alıyor olmam lazımdı. Saat 00:30!! Gecenin karanlığında bir araba önümde durdu Karen olması gerekiyor diye düşündüm. Önümde durdu camı indirdi ve " Hiç araba görmedin mi? Hadi binsenee" dedi. " araba gördüm sen misin diye bakıyordum"

" hadi atla koçum " Koçum?? Koç ne ya. Arabaya "atladım." Hemen gaza bastı. Ya ne yapıyorsun. Daha kemerimi takmadım kapıyı yeni kapattım. Ölelim mi? " biraz alış mülayim çocuk" kemerime sıkı sıkı sarıldım ve ölmemek için dua ettim. Gerçekten hızlıydık. Karen önüne dikkatlice bakıyordu. Sessizliği Karen bozdu. " ne o korktun heralde " kemeri işaret ederek.. " hızlı gidiyorsun " cevap gelmemişti. " nereye gidiyoruz?" diye sormaktan kendimi alamadım. " seni birileri ile tanıştıracagim işte, birazda ıptıs cıktıs 300 500 " bu ne yaa baya iyi anlattı olayı çok anladım nereye gideceğimizi iyiki sormuşum yaa. " yani nereye?" " öf bara, diskoya"

Ne ben ne yapacağım hiç gitmedim hiç bilmiyorum ki. Nasıl davranacağım. Daha önemlisi insanlar nasıl? Kötü tiplerle karşılaşmak istemiyorum. Karen e güvenerek gittim ve ağzımı açmadım. Sonunda bir yerin önünde durduk. Korkuyor gibiydim ama belli etmedim. Mimik yapmadım ya da konuşmadım. İkimizde arabadan indik ben onu bekledim. Yanıma gelip durdu ve mekanın önünde öylece duruyorduk. Sessizliği bozup hadi dedim. İçeri doğru yürüdük.

-Arkadaşlar lütfen devam edin okumaya, tabii beğendiyseniz-