2. Bölüm "Buraya Ait Değilim"

29 1 0
                                    

İçeri doğru yürüdük.

  İçeride bir bölüm karanlık kalabalıktı. O taraflarda iyi şeyler olmadığına emindim. Sadece küçük bir bölüm böyleyken diğer taraflar aydınlık hatta güzeldi. Yukarı kattan iki tane sarmal merdiven iniyordu genelde renkli ışıklarla aydınlatılmış olan mekanın ortasında barmenin bulunduğu *tabii içkilerin* bir alan vardı. Barmenler enerjiklerdi ve neşe saçıyorlardı resmen. Çevresindekiler ile konuşuyorlar, müziklere eşlik ediyorlar ve şişeler ile hünerlerini sergiliyorlardı. Arkası olmayan kahverengi deri koltuklarda oturan müşterilerin çoğu eğlense de dertli olanlar da vardı. Kenarlarda uzun siyah koltuklar olsa da orta taraflarda küçük yuvarlak masaların etrafında insanlar vardı. İki tane garson ortada dolaşıyordu. Bu kadar mekana sanmıyorum iki garsonun yeteceğini :D:D çok komik gülsenize :D neyse çok kalabalık olmadığından büyük mekanda insanlar kaybolmuştu resmen. Müziğin sesi o kadar açık değildi. Bunları düşünürken çoktan bir köşe koltuğuna oturmuştuk. " ilk kez mi geliyorsun Sarpercim", "evet","bizimkiler birazdan gelecekmiş Çisil mesaj atmış" Ne zaman bizimkiler oldu tanışacağım insanlar. Karen beni bayağı gruptan belledi artık. Sadece kafa salladım. Karen garsondan aldığı küçük bardağı kafasına dikti. Yutmakta sanki biraz zorlandı. Saçları kırmızı hafif omuzlarının altındaydı. Beyaz teni ve kırmızı saçları birbiri ile bayağı uyumluydu. Bordo ruj sürmüştü. Kot pantolon ve hafif kısa kalın kumaşlı gömleği ve hırkası. Üzerindekilerin pahalı olduğuna adım gibi eminim. Sigarasını yaktı ve dertli dertli içti. Uzun bordo tırnaklarının arasındaki sigara bana bile çekici geldi ki hiç sevmem. Pahalı arabası olan, pahalı giysiler içindeki bu kızın ne derdi olabilir acaba diye düşündüm. Uzaklara dalan gözlerine bakarken. Belki de o zaten böyle bir insandı. Yani üzülmeyi seven acı çekmeyi falan. Ya da parası olan ama huzuru olmayan insanlardan falan. Ya da şımarıktır. Hiç öyle olduğunu sanmıyorum. Biraz erkeksi gibi davranışları. Başka bir erkeğe göre kesin "kafa kız" olarak anılıyordur. Çalan telefonunu aldı parmağını telefonda kaydırdı.

+ Alo geldiniz mi?

+ Eksik olacağız yani..

+ neyse tamam. Siz gelin artık. Koçumu çok beklettiniz.

Telefonu dişleri görünen bir gülümseme ile kapattı. Ona bakıyordum ve bana baktı. "Çisil var bizim arkadaş. O başka bir yerde içip bayılmış. Burak onu eve bırakmış, Ali ve Deniz de geliyormuş. Burakta yola çıkacakmış." İsimlerden hiçbirini tanımıyordum. Sadece baktım ve önüme dönüp koltugumda haraketlendim. " yani ilk Deniz ve Ali ile tanışacaksın", "tamam" diyip kafamı olumlu şekilde salladım. Saate baktım tam 1:05 olmuştu. Ya yuh sabah nasıl okula gideceksem oh maşallah Sarper bey gezsin(!) Gerçekten bayağı saat geçti benim için. Burada olmaktan da rahatsız oluyordum zaten. Karen e "Buradan ne zaman ayrılırız?"dedim. "Niye annen mi bekliyor?", "okul var hiç düşündün mü?", " aaa hayır"," ben düşündüm ve sana diyorum ki saat 2 de eve gitmek istiyorum","niye sinirlendin ki simdi","sinirlenmedim"

Biraz sessizlik oldu. Daha ilk görüşmeden kimse ile tartışmak istemiyordum. "Karen, benim için geldiğimizi biliyorum, yani, sadece burası bana göre değil gibi. Rahat değilim. Ayrıca bayağı saat geç benim için.", " anlıyorum, alışacaksın"

Yanımıza saçları beline kadar uzun siyah, 1.70 boylarında bir kız ve yine saçları siyah o da 1.70 boylarında erkek iki kişi geldi. Tahmin ettiğim ve beklediğimiz kişiler olağandı. Bu sırada sanki herkes bu saatti bekliyormuşçasına içeri yığın yığın insan akıyordu kapılardan. Müziğin sesi açıldı kahkahalar ve danslar başladı. Bana doğru elini getiren kız " merhaba Sarper, ben Deniz geciktik biraz pardon. Aceleciymişsin sen ama gece bu saatte başlıyor gördüğün gibi." dedi ve Karen e göz kırptı. Karen gülümsedi ve küçük bir kahkaha attı. Ali " selam kardeş. Bu gece birlikteyiz eğlenmene bak." dedi ve ekledi " ben de Ali". Ali el sıkışmaktan ziyade içki içmekle meşgul olduğu için tokalaşmadik. Birazdan içeri kumral kahverengi gözlü biri girdi yanımıza doğru geldi ve kendini koltuğa bıraktı. "yoruldum yaa vallaa" herkes güldü bende sırıttım. Sonra " ooo konuğumuz burdaa deyip Hoşgeldin aramıza dedi." Ve ben Burak senin ki neydi dedi. Muzikten zor duyduğum sesine Sarper diye hafif bağırarak cevap verdim. "Haa evet evet" diyip içkisine odaklandı.

Kendi Ayakları ÜstündeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin