blind but i can see

my superhero

De volgende week hoor ik dat jack met linda heeft. Ik wordt er boos van. En begin te huilen. "Schatje wat is er nou" hoor ik vanuit de verte. Michaël komt eraan rennen. Hij slaat een arm om me heen. "Waarom ben je zo verdrietig lieverd" zegt hij. Ik snik. "Is het linda en jack" ik knik. "Ach schat het komt allemaal wel goed, zullen we een stukje gaan lopen"vraagt hij. Ik knik. Als we in het park lopen begin ik het gesprek."Wat heb jij eigenlijk?" vraag ik. "Ik heb geen benen"zecht hij droevig. Ik pak zijn hand vast. "Zou ik mogen voelen?" "jahoor lieverd" hij gaat op het parkbankje zitten en doet zijn proteses uit. Als ik alles gevoeld heb. Trekt hij zijn proteses weer aan. "Geef al je geld"word er ineens geroepen. Ik hoor geritsel. "Schat wat gebeurt er" zeg ik angstig. Ik hoor een klik het klinkt als een geweer dat wordt geladen. "Stap in de auto jochie" zegt een donkere stem. "Ik ben geen joch ik heet michaël en nee ik stap niet in de auto"zecht hij. "Ik ben bang schat" zeg ik. "Blijf achter mij staan dan kan je niks overkomen" antwoord hij. "Je stapt nu in dat busje anders schiet ik je meisie overhoop"zecht de man. "Alles komt goed ik zorg er voor dat jij veilig bent oke"fluisterd hij in mijn oor. Hij geeft me een kusje en stapt gehoorzaam in het busje. "MICHAËL!!!" schreeuw ik. Het busje rijdt weg. Ik zak wanhopig door mijn knieen en begin te schreewen en te huilen "waarom moet dit mij overkomen! WAAROM!"