Hoofdstuk 5

30 2 1
                                    

Ik steek mijn hooft uit het raam en kijk naar beneden en zeg dan 'als het echt moet...' Ik klim voorzichtig uit het raam en pak de regenpijp stevig vast. Dan opeens hoor ik dat er aan de deurklink word getrokken en ik hoor iemand roepen 'de deur zit op slot, ik denk dat ze hier in zitten'! Ik bedenk me geen moment en klim naar beneden. Dustin klimt nog steeds onder me. Ik kijk naar beneden als hij grijnzend naar boven kijkt en hij roept 'gaat het'? Ik kijk boos naar hem en zeg snel en geïrriteerd 'kijk niet meer naar boven'. Dat zeg ik omdat ik nog steeds een jurk draag en hij er onder kan kijken. Gelukkig heb ik een strakke jurk aan dus is het ook moeilijker om er onder te kijken.

Ondertussen staat Dustin al op de grond en ik bijna maar precies als ik bijna op de grond sta, glij ik uit. ( echt iets voor mij ). Maar dan....

Dustin springt naar me toe en vangt me. Nu heeft hij me vast als een bruidegom zijn bruid meestal optilt (weet je wel). Ik kijk in zijn ogen en hij in die van mij. Ik glimlach lief en zeg 'bedankt'. 'Graag gedaan'. Ik verdrink in zijn ogen. Maar ik word uit mijn gedachten gehaald als ik iemand boven me hoor 'daar zijn ze' 'grijp ze'! Ik zie dat Jack uit het raam hangt. Dustin zet me neer, pakt mijn hand, zegt 'kom we moeten weg hier' en trekt me mee. Ik hoor en schot en zie dat Jack ons probeert neer te schieten. We rennen de hoek om en gaan dan rechtdoor. We stoppen bij een super coole auto. Het is een soort rode sportauto (zie foto). 'Stap in' zegt Dustin terwijl hij bij de andere kant instapt. Ik open de portier, stap in, doe de portier weer dicht en doe mijn gordel om. Dan pas zie ik dat ik achter het stuur zit. 'Moet ik rijden?' vraag ik. 'Ja graag' zegt Dustin. Ik pak het stuur vast en geef gas. Opeens zie ik dat er zwarte auto's om de hoek komen en op ons af komen. Ik rij snel veder de bocht om. Opeens beginnen de mannen in de zwarte auto's naar ons te schieten. Ik buk snel als er een kogel door de ruit gaat. Dustin draait zijn raam open en begint ook te schieten. Met niet veel succes. Ik merk dat de mannen in de zwarte auto's steeds dichterbij komen. En word steeds nerveuzer. Weer een schot door de ruit dus buk ik. Ik zeg tegen Dustin 'oké nu heb ik er genoeg van, Dustin neem het stuur over.....'

(Hoi iedereen, sorry weer een beetje kort hoofdstuk. Ik hoop dat jullie dit boek leuk vinden!)

Secret agentWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu