Hoofdstuk 15

28 4 0
                                    

* 2 weken later

We hebben een onderduik plaats gevonden. We hebben er alles aan gedaan zodat niemand ons kan vinden.  We hebben onze telefoons vervangen, we zijn ver gaan wonen, onze hele identiteit veranderd, er woont bijna niemand in de beurt, er zijn bijna geen winkels alleen een supermarkt en we wonen nu in een bos. Het is een super leuk houten huisje (zie foto 1)en er is heel erg veel ruimte. Ik mocht hem inrichten en het ziet er heel erg gezellig uit nu. Het is in de natuur, je kunt er lekker wandelen, vissen enzo. ik ben er echt blij mee. Ik hoop dat Jack ons niet weer vind. Dat zou een totale ramp zijn want dan zouden we weer ergens anders moeten gaan wonen. Eerlijk gezegd ben ik Dustin steeds leuker gaan vinden. Hij is heel erg aardig, lief, zorgzaam, grappig, gezellig en knap (een droom man dus).

Ik doe de sleutel in het sleutelgat, draai hem om en doe de deur open. Ik kom net terug ik was naar de supermarkt geweest. Ik roep dat ik thuis ben en loop naar de keuken. Ik zet de boodschappen neer en pak ze gelijkt uit. Dan komt Dustin binnen lopen en we groeten elkaar. Ik vraag 'kun jij alsjeblieft even de rest van de boodschappen opruimen ik ga gelijk mijn haar verven'. Ik pak het pak haar verf en laat hem zien. Omdat we nu extra voorzichtig moeten zijn wil ik dat niemand me herkent dus ga ik mijn haar verven (blond). De bovenkant iets donker dan de onderkant. Ik loop naar de badkamer haal mijn elastiek uit mijn haar en was het, dan doe ik er haarverf in. Na 20 minuten is het gelukt. Ik droog mijn haren en borstel het goed uit en bekijk het resultaat. Het ziet er wel leuk uit (zie foto 2). Ik loop de badkamer uit en zoek Dustin. Als ik hem heb gevonden vraag ik 'en wat vind je van mijn haar'? Dustin kijkt op, glimlacht en zegt 'blond staat je ook al erg goed'. Ik moet een beetje blozen maar ik laat het niet merken. Dan opeens zegt Dustin 'maar we hebben een probleem'. Ik kijk hem aan en denk o nee, het is vast weer iets ernstigs... 'Wat is er dan'?..........

'Nu kan ik je dom blondje noemen'

Ik kijk Dustin boos aan en toch ook opgelucht omdat het niet zo heel ernstig is als ik dacht. 'We hebben nog een probleem want jij hebt ook blond haar' zeg ik. 'Dan zijn we allebei domme blondjes' zegt Dustin. Dan schieten we allebei in de lach. Nadat we zijn uitgelachen en we 5 minuten veder zijn zegt Dustin 'zullen we een stukje gaan wandelen'? Ik stem ik en zeg 'ik ga even andere schoenen aan doen'.

*20 minuten later

We lopen samen over het bos pad we zijn aan het kletsen over koetjes en kalfjes en dan komen we bij een meertje aan we gaan langs de kant zitten en met onze voeten pootjebaden. Na 2 minuten kan Dustin het dus blijkbaar niet meer laten. Hij stopt zijn hand in het water en spettert me nat. Ik laat het daar niet bij zitten en spetter terug maar dan meer dan dat hij bij mij deed en zo gaat het verder. Nadat ik hem weer heb nat gespetterd zegt hij 'die krijg je terug'. Nog voordat Dustin terug kan spetteren, sta ik op en probeer weg te rennen. Dustin staat ook op en rent me achter na. Ik merk dat Dustin sneller is en me heeft ingehaald. Dustin pakt me vast en tilt me op. Ik gil terwijl ik lach 'nee niet doen' omdat ik weet wat hij wil gaan doen. We zijn vlakbij het meertje. Als we er voor staan zegt Dustin 'als je zegt dat ik de geweldigste persoon op aarde ben en als je zegt dat ik beter ben dan jij dan laat ik je misschien niet vallen'. Ik lach en zeg vastberaden 'nee nooit'. Terwijl ik het zeg laat Dustin me los en val in het water. Ik ga kopje onder en blijf onder water. Ik hou mijn adem in en blijf een minuutje onder water. Ik zie dat Dustin ongerust het water aan het bespeuren is en zich voorover buigt om nog beter te kunnen kijken. Dit is mijn kans. Ik spring uit het water, pak Dustin beet en trek hem in het water. Dustin hapt naar lucht als hij boven water komt. Ik begin te lachen omdat het me gewoon gelukt is! Dan moet Dustin ook lachen. Dan beginnen we weer met elkaar nat spetteren en elkaar onder water duwen. Na 15 minuten lachen, gillen, brullen, spetteren en duiken sta ik recht voor Dustin. Allebei doen we niets alleen in elkaars ogen kijken. We komen dichterbij elkaar en dan.......

Raken zijn lippen die van mij.......

(Hoi iedereen sorry dat het zo lang duurde met dit hoofdstuk publiceren. Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden. Het was geen spannend hoofdstuk maar wel Romantisch! Ik probeer zo snel mogelijk het volgende hoofdstuk te publiceren!)

Secret agentWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu