මම හිනා වුන නිසා ද කියන්න දන්නේ නෑ.. ඒත් ගිවන්ත අයිය මම දිහා ද කොහෙද බලාගෙන හිටියා. ඒ නිසා ආයෙත් එයා දිහා බලලා හිනා උනාට එයා එ බලන් ඉන්නේ ඇයි කියලා තේරුම් ගන්න නම් මට බැරි උනා. අනික එහෙම බලන් ඉන්නකොට එයා දිහා බලන්නත් මොකක් ද වගේ නිසා එයාට ඕන තරම් බලාගන්න කියලා මම කලේ ඉස්සරහ පාරේ යන වාහන දිහා හේතුවක් නැති ව බලන් හිටපු එක. ඩිලාන් අයිය ඉන්න නිසා කතා කරන්නත් බයයි. කතා කරන්නත් ඕන. ඒත් කතා කරන්න ගිහින් ඊට පස්සෙ මොකක් හරි උනොත් කියන බය නිසා මම එහෙමම හිටියා.
" චූටී ... එදා පරිස්සමෙන් ආවා නේද ? " එක සැරේටම ආපු ඒ කටහඬ නිසා මම හැරිලා බැලුවා
" අහ්. ගිවන්ත අයියා. " ගිවන්ත අයියා අර පැත්තෙ ඉදන් මම ලගට ඇවිත්. එයා හිටියෙ මට ගෑවෙන නොගෑවෙන දුරකින්, එයා සමහර විට මාත් එක්ක තරහ නැති ව ඇති. මගෙ ඇස් දෙකට නම් මුලින්ම ඕන උනේ එයාගෙ තුවාල උනා කියපු අත දිහා බලන්න ඒත් ඒ අත එයාගෙ කලිසම් සාක්කුවෙ දාගෙන නිසා බලාගන්න හම්බ උනේ නෑ..
එයා අහපු ප්‍රශ්නෙට මම ඔලුව වනලා උත්තර දුන්නේ වචනයක්වත් මගේ කටින් එලියට ආවේ නැති නිසා, ඩිලාන් අයියත් එහාට වෙන්න හිටපු නිසා මම ගිවන්ත අයිය දිහා බලන්න කලින් ඩිලාන් අයිය දිහා බැලුවෙ එයා මට බනීවිද කියලා හිතනගමන්. එයා නම් මූණ අටපට්ටම් කරන් ඔහේ බලන් ඉන්නවා. මූණෙ කිසිම හිනාවක් නම් තිබ්බෙ නෑ ... කමක් නෑ.. ඒ ගෙදර මිනිස්සුත් ඔහොම එකේ ළමයිතුත් එහෙම වෙන්න ඕන නෙ කියලා හිතහදන් ගිවන්ත අයියා දිහා බැලුවා.
ආයෙත් ගිවන්ත අයියා දිහා බලලා හොදට හිනා උනා එයාගෙනුත් ලාවට හිනාවක් එනකම්ම 🌼 එහෙම හිනා වෙලා ඉන්නවා නම් කතා කරන්න පුළුවන් ආඩම්බර ගතියක් පේන්න නෑනේ.. බයකුත් නෑ ..
" අයියේ එදා උන දේට සමාවෙන්න හොදේ හිතලා නෙවෙයි කලේ "
මම එයා දිහා බලන් කියන්න පටන් අරන් අන්තිම ඉවර වෙද්දී බිම බලාගෙන කිව්වා.කොහොම උනත් මම නිසානෙ පොඩ්ඩක් හරි තුවාල උනේ ඕක සමහර විට ඉස්කෝලේ ඇතුලෙ දි උනා නම් මේකා මගේ කන පලලා,
" ඔයාට තුවාල උනාද ? " 🤔🥹
" අහ් ඒක අවුලක් නෑ චූටී... මම උනත් ඒක තමයි කරන්නෙ " එයා එහෙම කියද්දි නම් ඉබේම එයා දිහා බැලුණා. ඔලුවට පොඩි සහනයක් වගේ ආවා.
