" ඒ පාර කොහෙ යන්න ද දන්නේ නෑ හදන්නේ ? " කියලා කල්පනා කරන ගමන් මම එලියට ආවේ කිව්වා විදියට factory එකට යන්න.
" අන්න උබට ආත්තම්ම බනිනවා. "
" ඒ මොකද ? " ඩිලාන් අයිය මොකක් ද ඒ පාර කියන්නේ. යන්න ආව ගමන නවත්තලා ආත්තම්ම හම්බ වෙන්න ආයෙත් කුස්සිය පැත්තට ගියේ මොනා හරි අමතක වෙලා ද කියලා බලන්න. ශිට් අමතක උනානේ ගේන්න කලින් බඩු බිල බලන්න.
"ඔය ළමය කඩේ යන්නෙ මොන සිහියෙන්ද ? " ලියලා දෙන කොලේ බලන්වත් බඩු ටික ගේන්න බැරි ද ? . " මම දැක්කා විතරයි ආත්තම්ම දැම්මා කැසට් එක.
ආත්තම්ම දෙහි කපන්නෙ අනිවාර්යයෙන්ම ඉතින් මොනා හරි දමලා ඇවිත් වෙන්න ඇති. ඉතුරු සල්ලි තිබ්බ තැන තිබ්බ බඩු බිලයි, ලියලා දුන්න බඩු බිලයි දොරේ උළුවස්සකට හේත්තු වෙලා බැලුවා. ඔක්කොම හරි එතකොට මොනාද දාලා ඇවිත් තියෙන්නේ ?
" රමණි නැන්දේ ? මොනාද අඩු ? "
"කෑළි මිරිස් කුඩු පැකට් එකක් නැතිලු. " මට මතකයි නේ ඒක මල්ලට දාගන්නවා. එක්කො හැලිලද ?
දැන් ඉතින් නැත්තේ මොනාද කියලාත් දන්න නිසා ආයෙත් ආත්තම්ම හම්බ වෙන්න ගියේ නෑ ... ගියත් තව බැනුම් අහන්නනෙ වෙන්නේ. ඔය කට ඇරුනම වැහෙන්නේ නෑ එහෙම ලේසියකට හයියෙන් කෑගැහුවෙ නැති උනාට ගිවන්ත අයිය ගෙදර ඉන්න නිසා ඇනුම් පද වගේ වචන එක දෙක කියද්දි ඒවාත් අහන් ඉන්න බෑ... කවුරුත් ආවේ නෑ නේ ඔය බඩුටික ගේන්න උනත් මමනෙ තනියෙන් ගියේ. අමතක වෙලා තියෙනවා නම් දෙයක් පුළුවන් කෙනෙක් ට ගිහින් ගේන එකයි තියෙන්නේ කියලා හිතාගෙන මම ගෙදරින් එලියට ආවා. ඇවිත් factory එකට යන පාරේ ඉස්සරහට යද්දී දැක්කෙ ගිවන්ත අයියත් පහළට යන ගමන් කියලා.
" අයියේ .. ඒ පොඩ්ඩක් ඉන්නො ."
එයා එක සැරේ පිටිපස්ස හැරුණේ සමහර විට එයා හිතන්න ඇති මම කලින් යන්න ඇති කියලා.
" කොහෙද ගියේ ? මම හිතුනා පහළට ගිහින් ඇති කියලා "
" අහ් ආත්තම්ම කතා කලා ඒක නිසා පොඩ්ඩක් හිටියා. කෑළි මිරිස් නෑලූ. ? "
