Because of you

Chapter 6

---

Mile's POV

We're on our way for some classy restaurant ng biglang nagsalita si micha.

"Sis! Im sure magugustuhan mo yung ipapakilala ko sayo. Sguro naman mapapalitan na si Liam dyan sa puso mo."
Nakangising saad nya.

Napaface palm nalang ako sa pinsan kong to.
Magrereact palang sana ako ng..

"Come on! Dali nandito na tayo! Oh my god besty! You should make some retouch. Here! "
Sabay abot ng make up kit sakin.

Papasok palang kami pero hindi na tumigil sa kakasalita si Micha. Talak ng talak hayss. Bakit nga ba ako pumayag sa ganito? Psh. Alam ko naman na hindi ko hilig ang ganitong mga set ups e. Para ka lang makikipag meet sa isang stranger and yung feeling na kailangan mo pang magpakasosyal at mag entertain ng ibang tao hayss. Well Lets just say pumayag ako to continue searching for my true love and happily ever after? Oh god!

Habang papalapit kami sa nakareserve na table namin ng kadate ko DAW. E pansin ko na agad si kuya na nakaupo mag isa at tila ba may hinihintay. Napaisip tuloy ako kung iyon ba yung sinet up sakin ni micha. And I just cant deny the fact na he's so attractive. Wow a malakas ang appeal ni kuya. Kung susumain mga ganyan ang tipo ko sa lalaki. He has the looks. Matangkad. Matangos ang ilong. Maputi. At mukha namang maamo ang mukha.

I snap out of my deep thoughts ng bigla akong hilain ng pinsan ko papalapit sa kabilang table. As in katabi lang ng table ni kuya! Omo.

"Sis! Come. Meet Emmanuel And dis is my friend Miles Imperial.

"Ugh. Hi. Miles nalang" nakangiting inabot ko ang kamay ko para makipagshake hands sknya. For respect nadin. Infainess gwapo siya HAHAzz

"Just call me Emman." Nakangiti naman nyang sagot.

"Oh pano guys? I need to go madami pakong aasikasuhin. U enjoy ur day okay?" Mapangasar na pagpapaalam ni micha. At dali dali na siyang sumibak. Tong babaeng ito talaga!

"Uhm? So miles? Ano namang pinagkakaabalahan mo ngayon?" Tanong niya.

"Wala naman. Actually im planning to stay here for good." I smirk of that silly thought.

"Kung sabagay. Sabi nga nila it is more fun in the philippines"

Saad nya at saka naman nya sinabayan ng tawa. Hindi naman sa sobrang tawa but enough to describe that he is a jerk. -,-
Kung iisipin ano namang nakakatawa sa sinabi nya hindi ba? Sayang naturn off tuloy ako.

Pero buti nalang nandyan si kuya. Siya nalang pagtutuunan ko ng pansin. Titigan ko nalang siya. Hmm. Mukhang may hinihntay nga siya. May girlfriend kaya sya? Siguro meron. Magdadate siguro sila. Pero teka? Wait?! He looks so familiar! T--teka Siya ba si Juspher?! My highschool boyfie?! Pero wait. Yes siya nga! Ang gwapo naman niya. Lalo na ngayong mas nagmature siya! He has this oh my greek god body!
I snap out ng biglang hawakan ni emman ang kamay kong nakapaibabaw sa table namin.

"Miles bangin kaba? Kasi i think im falling for u." Wutt?! Masyado naman yata syang mabilis? Anak ng!

Nawalan nako ng ganang kausapin tong emman na to. Ang baduy and ang mais nya! Grabe. I am also discouraged by his pick up lines na LAOS. Pwe!

"Miles alam mo gusto kita. I dunno but maybe thats what they called love at first sight." Sabi nya na siya namang kinagulat ko.

"Miles p--"

"Alam mo yang kakornihan mo? Parang mga pabebe girls. Walang makakapigil. " I just rolled my eyes. Flips my hair and go! Nagwalk out na ako.

Nabatrip lang tuloy ako. Pano ba kasi?

Maghapon lang siyang Daldal ng daldal habang ako naman tango lang ng tango. Story telling ba to? Halos ikwento na nga niya yung buong history nya. Puro sarili nga niya kinukwento nya! Pucha did he asked me kung interesado ako sa mga pinagsasabi nya? Wth. I need some rest.

Napansin ko nga ring wala na si juspher kanina sa table nya e. Ano kayang nangyari?

Pagkalabas ko ng restaurant ay agad kong tinext si Micha na sunduin nalang ako since siya naman may pakana lahat ng to. Im busy clicking my phone when i notice group of strangers walking towards me. At mami! Mukha silang mga adik. Bigla tuloy akong akong kinabahan sa mangyayari. Tatakbo palang sana ako palayo ng may biglang humawak sa siko ko. Pwersahan kong iniwas ang siko ko at ganun na lamang ang pangingilabot ko. Halos tunayo na lahat ng balahibo ko sa takot at kaba.

I need to think fast! Kailangan kong makatakbo pero tila ba batong tumigas ang mga paa ko dahil kahit gusto kong maglakad ay hnd ko maikilos ang mga legs ko. Siguro ay dahil sa takot. In my entire life i have never been experienced like dis before kaya naman ganito ako makapanic ngayon.

Muling nabuhay ang dugo ko ng mapansin kong pinalibutan nila ako. Ibig sabihin wala na akong kawala! God help me. Katapusan ko na ba?!!

---

*itutuloy ko talaga to? HAHAHA
-,-