Işıkları kapatıp yatağına huzurlu bir şekilde uzanıyorsun. Gözlerini kapatıyorsun, uykuya dalmak için çabalıyorsun.
Kendini tam uykunun huzurlu kollarına bırakırken bir ses işitiyorsun.
bu ses bir "çıt" sesi. Belkide dengesiz koyduğun bir şey yere düştü..
Bu ses bir su sesi. Belkide musluğu sıkı kapatamadın ve Ses ordan geldi..
Bu ses bir hava sesi. Belkide camı açık unuttun ve ordan esti..
Ne olursa olsun, uykundan vaz geçmiyorsun, geçemiyorsun.
Belkide geçiyorsun? Belkide sesin geldiği yere gitmeyi istiyorsun, merak ediyorsun?
Belkide düşündüğün kadar normal olmayan birşeyler var?
Fakat nekadar merak ettiysen bile hala vazgeçemediğin birşey var.
Güven duygusu.
Ondan vazgeçemiyorsun.. Yatağında, yorganının ve yastığının arasında gayet güvende hissediyorsun.. Yatağından kalkıp sese doğru gittiğin an beni görmekten korkuyorsun.. Bu yüzden yatağından vazgeçmiyorsun.
Benim tüm o sesleri, seni güvenli yatağından çıkartıp yanıma getirmek için yaptığımı düşünüyorsun.
Aptal..
Hala anlamadınmı?
Senin, yatağından kalkıp yanıma gelmeni istemiyorum.
Tam tersi, orda kalmanı istiyorum.
Unutma..
Yatak, bir cinayet için en İyi yerdir.
