Bazen insanın içindekileri anlatması gerçekten zorlaşabiliyor. Bazen bu karşıdaki seni anlamadığı için oluyor bazen de içindekiler çok karmaşık olabiliyor. Bunun bir düzeni yok işte. Mesela ben kimsenin karşısına geçip benim içimdekileri şu şu diyemem ama yazabilirim, onlar okumazlarsa kendi bilirler. Aslında çoğu zaman yazmamın sebebi de bu; içimdekilerin karmaşıklığı. Ben bile neler olduğunu bilmiyorum.
Bir de işte kendini anlayamamak var, en kötüsü. İnsan bazen durup kendisiyle dertleşmeli, pardon yalnız insan. Çünkü bunu sadece yalnız insanlar yapar. Yalnız olmayanların böyle bir lüksü yoktur. Onların dinleyeni çoktur ama anlatmak istedikleri pek o kadar yoktur fakat yalnız insanların tam tersidir; anlatmak istediği çoktur, dinleyeni yoktur.
Çünkü yalnız olmak bunu gerektirir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Yalnızlığımla Yalnız Bırakın
No FicciónKimileri biraz yalnız, kimileri çok yalnız, kimileri kalabalıkta bile yalnız, kimileri hep yalnız, bazıları sadece yalnız. Bırakın beni yalnız kalayım, ben alışmışım yalnızlığa, fazla gelir bana iki kişilik kalabalık. En iyisi siz beni yalnızlığımla...
