Birkaç yıl önce yaklaşık 25 yaşımdayken yolda arabamla gidiyordum. Araba birden yavaşlamaya başladı ve sonunda durdu. Hava kararmak üzreydi o yüzden çevrede ev var mı diye gezinmeye başladım. Şanslıydım ki birtane eski ahşap bir ev vardı. Kapıyı çaldığımda kapıyı tatlı yaşlı bir çift açtı. Yabancı olmama rağmen bana karşı gayet samimi bir şekilde davrandılar. İçeri girdik ve teyze hemen sofrayı donattı. Yemekle birlikte güzel bir sohbetten sonra yatmaya karar verdik. Bana kalacağım odayı gösterdiler. Otel odası gibi sevimli ve küçük bir odaydı. Odaya girdim ve yatağa yattım. Saat gece 3 4 sularında yan odadan bir ses geldi. Başta pek endişe etmedim. Sonra sesler hırıltılı çığlıklara dönüşünce korkmaya başladım. Kalktım ve koridora çıktım. Odanın anahtar deliğinden baktım. İlk baktığımda beyazlı bir kız kapıya doğru yaklaşıyordu. Sonra ben hemen geri çekildim. Daha sonra kapıda bir şey olmayınca yine baktım ve bu sefer sadece kan kırmızı bir renk görüyordum. Daha sonra hemen odama girdim ve uyumaya çalıştım. Sabah olunca kahvaltıya oturduk ve teyzeye yan odamda ne var diye sordum. Bir şey olmadığını ve yıllardır boş olduğunu söyledi. Kahvaltıdan sonra tamirciyi aradım. Ancak yarın gelebileceklerini söyledi. Yaşlı teyze örgü örerken yanına gittim. Dün gece odadan boğuk çığlıklar geldiğini ve bunun üzerine odanın kapısına gittiğimi söyledim. Bunun üzerine teyze elindeki örgüyü bıraktı. Ancak bir şey demeden örgüye bakiyordu. Daha sonra anahtar deliğinden baktım. İlk başta kapıya yaklaşan beyazlı bir kız gördüm. 2. bakışımda ise yanlızca kankırmızı gördüm. Teyze bunun üzerine konuşmaya başladı. "Biliyorum. O odada kızım öldü. Gece uyurken avizeden bir kristal düşerek gözüne düştü ve öldü. Her gece o olay tekrarlanır. O boğuk çığlıklar kızımdan geliyordu. Kırmızı şey ise kızımın gözüydü!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Just Horror
HorrorOkurken ödünüzün patlamasına hazır mısınız? Sakın gece yanlız okumayın. Korku dolu bir maratona hazır olun. Ve bir hatırlatma hikayelerimi başka bir dilden çevirip size aktaracağım. Kesinlikle kopya olmayacak. Korkulu günler...