Itler Uçarken

Bölüm 4: "Diğer evrende ben koymuştum."

Deli gibi yemek istiyordum. Belli ki başka bir evrene geçmek insanı acıktırıyordu. O ilginç karşılaşmamızdan sonra Baki'ye olanları anlattım ve o da her şeyi ayaküstü dinlemek istemedi. Kıyafetlerimi temizleyip bir duş aldım. Sonra da apartmanın hemen karşısında sayılabilecek bir restorana gittik.

Restoranın adı "Pısırık Şıfıkır"dı. Aslında oranın adı Zombi Cafe'ydi. Fakat mekanın sahibi bir gün mafyaya kumar masasında neredeyse herşeyini kaybedip bir donunu vermediği kaldığı ve de restoranını vermek istemediği için kaybettiği mafya , mekanın adını böyle değiştirmesini yoksa restoranı 'tarayacağını' söylemiş. Bu arada bir detayı atladım. Eski adının Zombi Cafe olmasının sebebi mekanda çalışan garsonların , aşçıların ve diğer görevlilerin zombi olmasıydı. Şöyle ki , zombilerin bu evrende nasıl oluştukları hala tam olarak bilinemiyor fakat boş boş dolaştıkları ve yarım akıllı oldukları için çok kalifiye elemanlar olarak çeşitli işlerde kullanılabiliyor. Ayrıca çok da tertipliler. Mesai saatleri dolmadan insanlara saldırmama gibi prensipleri var. Hatta bazıları var insanlara değil , sırf hayvanlara saldırıyor. Bir çeşit fetiş sanırım. Aslında kulağa geldiği kadar ürkütücü değil. Aksine yeni şeylere açık , koca bebeler gibiler. Zombi Cafe'nin (nam-ı diğer Pısırık Şıfıkır'ın) en büyük sorunlarından biri hijyen sanırım. Bu yüzden sadece oralarda oturan bir kaç apartmandan oraya gidenler oluyor. Yani anlayacağınız tenha bir yer sayılabilir. Bu yüzden yasadışı şeyler için ( kaçak mal alımı ve satımı mesela) ideal bir mekan. Baki de beni oraya götürmeyi tercih etmişti:

     "Demek diğer evrende ölümünü planladın ve bu evrende babanı bulup burada beraber yaşamak istiyorsun, öyle mi?"dedi Baki.Tam o sırada zombi garsonlardan biri sipariş ettiğim burgeri getirdi. Garip gözüküyordu doğrusu.
"Az önce aynı şeyi söyledim. Niye tekrar ettin ki?" Dedim.
" Ne bileyim hani filmlerde bir anda sahne başlayınca izleyicileri bilgilendirmek için aynı şeyi tekrar ederler ya."
"Ne? Neyse , bak bu bana hala garip geliyor. Bence öteki evrendeki köpeğim sendin."
"Bence öteki evrende sen maldın! Ben kimsenin köpeği değilim ve olmadım. Ne bu evrende ne de öbüründe!" Diye ergen  tribi attı. Köpekten trip yiyordum.
"Sana Baki adını kim koydu o zaman?"
"Annem koydu , kim koyacak başka?"
"Diğer evrende ben koymuştum."
"Kim kime koyuyor anlamadım ki."
"Tamam. Yani demek istediğim diğer evrende aynı sana benzeyen ve ne tesadüftür ki adı da senin gibi Baki olan bir köpeğim var."
"Bak bu ilginç işte. Baban hep bu evrenle diğeri arasında garip bir denge olduğunu söylerdi." Dedi. Bir yandan da tabağımı kesiyordu inceden.
"Öyle mi? Bahsetsene biraz."
"Ben... unuttum. Yani bak ben köpeğim ,tamam mı? Benden herşeyi hatırlamamı bekleyemezsin. Aaa turşu!"deyip tabağımın kenarındaki turşuyu yedi. Şaşkınlıkla ona baktığımı farkedince bana baktı yutkunurken:
"Onu yiyecek miydin?"
Yiyebileceğimi zannetmiyordum. Aşırı garip kokuyor ve gözüküyordu. Ayrıca mutfaktan çıkan zombileri gördükçe midem kalkıyordu.
"Ben başka bir yerde yiyeyim." Dedim iğrenerek.
"O zaman kasaya hesabı öde. Ben de o sırada şunu mideye indireyim." Deyip burgere daldı.
"Sana inanamıyorum. Ta diğer evrenden geldim ve sen hesabı bana mı kitliyorsun?"
"Aman! Sanki buradan Afyon'a yürüdün. Cebimden al." Dedi. Sırtını kaplayan ve boynunda cırt cırtı olan ince bir kıyafeti vardı. Onun bir cebinden parayı alıp kasaya doğru gittim.

Kasadaki zombiye yöneldim ve sordum:
"Merhaba . Masa 6'nın hesabını alacaktım."
"Hıııııhhhııggh"
"Pardon , anlamadım."
"Hııghıııhıhgg"
"Hala anlamıyorum." Deyince eliyle dokuz işareti yaptı.
"Dokuz mu yani?" Dedim ve zombi iyice celallendi.
"Hıııghııhhgh!"
"Joker hakkımı kullanabilir miyim?"
"Hııghhıhgh!"
Dikkatlice baktım. Bir elindeki baş parmağı kopmuştu. O yüzden dokuz gibi gözüküyordu.
"On olabilir mi acaba?"deyince zombi doğru manasında kafasını salladı. Derin bir oh çektik ikimiz de.