UMUT

Kapıdaki Kimdi?

Tahtadan yapılmış merdivenleri yalayan soğuk, bir rüzgarla birlikte titreyip komşu teyzenin verdiği kırmızı, yün yeleğime sıkıca sarındım. Onunda bir tane düğmesi kalmıştı, çekmeceden bulduğum iki tane düğmeyi yeleğime dikmesi için anneme verdim. Ben de annem düğmeleri dikerken pencereden dışarı izliyordum. Dışarıda rüzgar esiyordu. Oldukça hiddetli bir rüzgardı bu. Kurumuş incir ağacının dalları pencereyi sanki bir kırbaç gibi öylesine sert çarpıyordu ki bir an pencereyi kırıcak korkusuyla yerimden sıçrayıp annemin yanına koşup sıkıca sarıldım. Annem şaşkın bakışlarıyla bana bakıp aynı şekilde sıkıca sarılarak alnıma küçük bir buse kondurdu. O an içime huzur dolmuştu. Fakat tam o sırada beklenmedik bir ses bu huzur dolu anı karanlığa dönüştürmüştü. Biri kapıya o kadar sinirle vuruyordu ki sanki kapıyı yıkacaktı. Annemin yüzüne baktığımda, kapıyı kimin çaldığını anladığını gördüm ve bana korkuyla bakıyordu. Annem merdivenleri indikten sonra bana eliyle işaret edip merdivenlerde kalmamı söyledi. O sırada bir an için oturma odasında donakalarak ne yapacağına karar vermeye çalışıyordu.Kapının ısrarla çalışı, gittikçe daha gürültülü ve öfkeli bir hal alıyordu. Annem kapıdakinin kim olduğunu ve ne istediğini biliyordu. Benden cüzdanını getirmemi istedi, hemen koşarak cüzdanı masanın üstünden alıp anneme verdim. Cüzdanı açıp baktı ama cüzdanda yirmi liradan fazla para yoktu. Kirayı iki hafta önce ödememiz gerekiyordu ama annem işinden çıkarılmak zorunda kaldığı için hiç parası yoktu ve annem bahanelerle ev sahibini oyalamak zorunda kalıyordu. Peki ya şimdi nasıl oyalayacaktı? Aldığı son maaşıyla eve biraz yiyecek ve kardeşime ayakkabı almıştı.

Tak Tak Tak...

Kapıdaki bu ses, annemi daha da tedirginleştiriyordu. Annemin bu hali onun iyice korkmuş ve kapana kısılmış olduğunu gösteriyordu. Ne yapacağız biz? Annem bir an aynaya dönüp bizi yıllar önce terk edip bu hayata sürükleyen babam denen o adamın bir zamanlar anneme aldığı altın kolyeye baktı bir an onu vermek istedi ama bizim için önemli olduğunu ve aç kalmamak için hemen kolseyini kazağının altına koydu. Kısık sesle '' Bunu ona vermeyeceğim'' dedi. Bu sırada bende annemin arkasında annemi izliyordum. Derin bir nefes alıp, yavaş adımlarla kapıya doğru yürüdü ve isteksizce kapıyı açtı.