UMUT

Erdal Bey

Menteşeleri insanın kulağını tırmalayacak şekilde gıcırdayarak açılan kapının ardından koridorda bekleyen Erdal Bey göründü. Erdal Bey hem boy hem de cüsse olarak irice bir adamdı. Bizim ondan korkmamızın bir sebebi de buydu. Sert yüzü, gri bakımsız bir sakalla kaplıydı. Sakalların arasından yalnızca açık pembe yanakları ve koyu renkli, kan çanağına dönmüş zalim bakışlı gözleri görünüyordu. Alkol ve sigara kokan ekşi nefesi, meyhaneden geldiğini belli ediyordu. ''İyi akşamlar Erdal Bey'', dedi annem elinden geldiğince sakin olmaya çalışarak. Erdal Bey kocaman, çamurlu postallarıyla kapı eşiğinden içeri adım atarak yavaşça annemin üzerine yürüyerek '' Palavraları bırak '' diye bağırarak '' Param nerede?'' dedi. Kekeleyerek '' Lü- lütfen... Özür dilerim'' diye korkmuş bir halde söze başladı annem. '' Kirayı geciktirdiğimi biliyorum bizim için çok zor bir ay daha oldu ve...''

''Kes!'' diye bağırdı Erdal Bey annemim sözünü yarıda keserek. ''Bu hikayeyi geçen ayda dinlemiştim zaten'' diyerek tekrar bağırmaya başladı. '' Son bir kez daha soracağım'' diye devam etti, bu kez daha yüksek sesle '' Param nerede?'' O an annem ve bende yerimizde sıçramıştık ve annem istem dışı bir hareketle kolyesini sıkıca kavrayarak, gözlerini Erdal Beyin arkasındaki duvara dikti. Şimdi annem ona ne söyleyebilirdi ki, şimdi ne yapacaktı?

Ev sahibi, gırtlaktan gelen derin ve yüksek sesle bir kahkaha attı. '' Aynen düşündüğüm gibi tam bir yalancı, sahtekar'' annem bunun üzererine dayanamayıp '' Erdal Bey ben...'' Gözlerini annemin üzerine sabitleyen Erdal Bey aralarında çok az bir mesafe kalana kadar yaklaştı ben daha küçük olduğum için bişey yapamıyordum. Daha sonra Erdal Bey tekrar söze başladı '' Şanslısın ki bugün iyiliğim üzerimde o yüzden bana farklı bir şekilde borcunu ödeyeceksin'' dedi ve tam o sırada küçük kardeşim Deniz'in sesini duyduk ''Anne?''

'' Yatağına dön tatlım'' diye seslendi annem bende hemen merdivenleri çıkıp kardeşimi yatağına yatırdım uyuyuncaya kadar yanında kaldım ama aklım hep annemdeydi acaba o adam anneme ne söylüyor ne yapıyordu. Hemen kardeşime bir öpücük kondurup korkumun sesimde belli olmamasını dua ederek '' Herşey yolunda bir tanem, hadi sen şimdi uyu tamam mı kardeşim'' diyip hemen merdivenlere koştum. Beni gören ev sahibi ceketini düzeltip, boğazını temizleyip '' Peki, öyle olsun bakalım seninle işimiz bitmedi, seninle ödememizi yapacağız ama önce şunu gönder buradan '' dedi bana bakıp bağırarak. Annem hayır anlamında başını sağa sola salladı. ''Öyleyse tekrar gelmek zorundayım, ama şundan emin ol ki bu sefer borcumu seninle değil kızınla halledeceğim'' dedi. Bana bakarak sanki bir evcil hayvan, bir baş belasıymışım gibi bakarak şeytani gülümsemesiyle kapıdan çıktı. Koridorda bağırarak ''Ödememi en güzel şekilde sizden alacağım'' dedi.